Μια "υπόθεση "

Πριν περίπου 6 χρόνια, δημιουργήθηκε το Left Liberal Synthesis. Ήταν ένας τρόπος επικοινωνίας σκέψεων που είχαν μια βασική ιδέα: την ανίχνευση των σχέσεων αριστεράς και φιλελευθερισμού χωρίς , κατά το δυνατόν, προκαταλήψεις. Το αποτέλεσμα υπάρχει στις 600 περίπου αναρτήσεις.Η αναζήτηση αυτή γινόταν ενώ ξεσπούσε μια κρίση της οποίας τις διαστάσεις δεν μπορούσα να διακρίνω έγκαιρα. Ωστόσο οι απόψεις στο LLS  αναδύονταν και ως προϊόν της κρίσης.

Αν υπάρχει μια αποτίμηση της πολιτικής οπτικής του LLS τότε αυτή είναι μια ήττα. Η πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα κινείται τροφοδοτούμενη από δυνάμεις που αδυνατώ να κατανοήσω και να  περιγράψω μονολεκτικά. Με την έννοια αυτή τα ονόματα «αριστερά» «φιλελευθερισμός» και όλο το πολιτικό λεξιλόγιο λειτουργούν όπως οι ελληνιστικές φράσεις των ευαγγελίων βιοψυχικά , χωρίς ακρίβεια και αναλυτική επάρκεια. Ταυτόχρονα η ιδέα μιας «έξυπνης» διαχείρισης της κρίσης, μιας πορείας με τις λιγότερες απώλειες, που ήταν από τις σκέψεις του LLS παρουσιάζεται ατεκμηριώτη.Με τι να συγκριθούν οι απώλειες; . Η κρίση αναπαράγεται και ως κρίση ονομάτων, σημαινομένων που περιορίζουν τις δυνατότητες επέμβασης στα ονομαζόμενα.

Από ένα σημείο και μετά το LLS είχε γίνει ένα ηλεκτρονικό ίχνος , του οποίου ο τίτλος είχε το όνομα μιας επιτελεστικής διαδικασίας : τη σύνθεση. Πιθανόν να τα κατάφερε σε ένα βαθμό. Επειδή όμως το blogging είναι ένα παιχνίδι προσωπικών καταθέσεων , ο υποφαινόμενος ευρίσκεται σε ένα μικρό δίλλημα:

- Έχει νόημα ένας τίτλος να οριοθετεί σκέψεις που γεννιούνται πλέον , όχι σε συνθήκες «σύνθεσης» αλλά συνθήκες μιας αγωνίας ;

Ηλεκτρονικά θα μπορούσα να αλλάξω τον τίτλο της ηλεκτρονικής διεύθυνσης και το ταξίδι να συνεχιστεί περίπου όπως τα μαγαζιά αλλάζουν ταμπέλα. Δεν έχει κανένα νόημα, παρά μόνο μια αμφισβητούμενη ηλεκτρονική αναπαραγωγή με άγνωστα αποτελέσματα.

Hypothesis λοιπόν

Ένα λατινοπρεπές αντιδάνειο για να σηματοδοτήσω

Μια υπόθεση που είναι εικασία και ζήτημα ταυτόχρονα.

Μια στάση που πλέον δεν έχει την αυταπάτη της «σύνθεσης» αλλά την απορία για τις εικασίες- υποθέσεις και τα ανοικτά ζητήματα – υποθέσεις.

Μια στάση επανεκκίνησης από ένα άλλο σημείο από το 2008. Σε ένα περίγυρο ασφυκτικό, χωρίς την πολυτέλεια ενός ορατού διεξόδου: ας πούμε ένα συνειδητό ψηφιακό reboot που αντανακλά μια διάθεση ενός προσωπικού reboot.

Για την αξία του παιχνιδιού η Hypothesis ξεκινάει από ένα ψηφιακό μηδέν: χωρίς προίκα τα links του LLS, με νέο όνομα και νέο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (εδώ)