Συντηρητική επιλογή

Οι εκλογές της 26ης Οκτωβρίου στην Τύνιδα κατέγραψαν μια ενδιαφέρουσα  εξέλιξη.Απέναντι στο ισλαμικό συμμαχικό ρεύμα Ενάχντα τάχθηκαν διάφοροι κοσμικοί σχηματισμοί με μεγάλο εύρος προγραμμάτων και συμφερόντων, αλλά τελικά επικράτησε το Νιντάα Τούνες , ένα σχήμα συσπείρωσης των δικτύων του εκπεσώντος Μπεν Άλι.

Το Νιντάα επεκράτησε εναντίον των άλλων κοσμικών κομμάτων δηλαδή του  ala Berlusconi Upl (πηγή) του ala Syriza Front Populaire (πηγή) και άλλων

Οι εκλογές σηματοδότησαν μια κλασσική ψήφο διαμαρυρίας , προς την  ανεπαρκή διακυβέρνηση Ενάχντα η οποία είχε συμπτώματα παράλυσης αλλά κυρίως είχε να αναμετρηθεί με τις τεράστιες προσδοκίες που είχε δημιουργήσει

Σε αντίθεση με την Αίγυπτο, όπου τα δίκτυα Μουμπάρακ επέστρεψαν μέσω ενός νέου "επαναστατικού" στρατιωτικού  κινήματος , στην Τυνησία η επιστροφή γίνεται δημοκρατικά.

Οι συνθήκες κατάρρευσης σε Λιβύη, Συρία, Ιρακ και η σχετική σταθερότητα σε Αλγερία, Μαρόκο, ώθησαν τους Τυνήσιους σε μια επιλογή "σύνεσης" όπου η εποχή  Μπεν Άλι επέστρεψε μέσω μιας φυσιογνωμίας τύπου Μαρκεζίνη.Ο ογδοντάχρονος Εσέμπσι , γνώστης όλων των κρατικών διαδικασιών και lobbies, ζήτησε μια "χρήσιμη ψήφο" και την κέρδισε.

Η νίκη του Εσέμπσι αποκάλυψε μια πόλωση "πόλης-χωριού".Οι αστικές τουριστικές βορειο- ανατολικές περιοχές ψήφισαν κοσμικά κόμματα ενώ οι νοτιο- δυτικές αγροτικές ζώνες συνέχισαν να υποστηρίζουν την Ισλαμική συμμαχία.

Η πρώτη εστία της " Αραβικής Άνοιξης" σχηματίζει μια ιστορική διαδρομή με ειρμό:την εκδίωξη του Μπεν Άλι διαδέχθηκε μια ιδεολογική σχεδόν ιδεοληπτική ισλαμική συμμαχία η οποία παρέλυσε από την διοικητική της ανεπάρκεια για να ακολουθήσει σήμερα  μια συντηρητική κυβέρνηση  που πορεύθηκε προεκλογικά  με ένα τεχνικό διαδικαστικό "μεταπολιτικό" μήνυμα: "την χρησιμότητα".Οι Τυνήσιοι κινούμενοι στα συμφραζόμενα μιας "δυτικού τύπου" αφήγησης, συστοιχήθηκαν απέναντι σε πολλαπλά διλήμματα όπου ταυτόχρονα συνυπήρχαν οι πόλοι:  κοσμικό-ισλαμικό, δεξιά-αριστερά, ιδεολογιά-διακυβέρνηση και τελικά επεκράτησε μια ήπια συντηρητική  επιλογή.Τα αντι-Μπεν Αλι κοσμικά κόμματα ενώ δεν θεώρηθηκαν ικανά να κυβερνήσουν,  ενισχύθηκαν  αρκετά για να αποτελέσουν ένα αντίβαρο μιας επαπειλούμενης  ολικής επαναφοράς.

Ο τρέχων   οριενταλισμός  είδε την   Αραβική Άνοιξη  με δόσεις εξωτισμού.Συχνά έχει υποτιμηθεί ότι η  αστική δυτικότροπη μερίδα η οποία  είχε αναδυθεί στο περιβάλλον Μπεν Αλι, ως διάδοχο του δεσμποτικού εκσυγχρονισμού του Μπουργκίμπα,  είχε σχετικά μεγαλύτερη επιρροή από ότι οι κοινωνιολογικές σταθμίσεις προδιαγράφουν. Το λεγόμενο διεθνές περιβάλλον παγκοσμιοποίησης , διαμορφώνει σε όλες τις κοινωνίες , εστίες μιας δυτικόφωνης αφήγησης, που δικδικούν το  ρόλο ελιτ, δίπλα ή εντός στις παραδοσιακές στρατιωτικές κάστες που παραδοσιακά διευθύνουν τα κράτη της Μ.Ανατολής.  Η αραβική άνοιξη στοχοποίησε τις στρατιωτικές κάστες, αλλά στην πορεία ανακάλυψε πως η ικανότητα διεύθυνσης σε συνθήκες τυπικής δημοκρατίας δεν απονέμεται ούτε προκύπτει από κάθε ιδεολογία, αλλά αναδύεται από σχηματισμούς,   που μπορούν να  λειτουργούν οργανικά στο κράτος και την κοινωνία ως πρωτοπορία συγχρονισμού με την παγκοσμιοποίηση

Η δημοκρατική επιλογή στην Τύνιδα μαζί  με την στρατιωτική επιβολή στο Κάιρο, δημιουργεί ένα νέο πλαίσιο :Μετά τις στρατιωτικές ολιγοπωλειακές κάστες , ακολουθεί μια ιδεοληπτική ηγεσία με τεχνικές αδυναμίες, και τελικά αναδύονται ηγεσίες που βασίζονται σε ενδογεννείς κοσμικές δυνάμεις με ρίζες στην οικονομία που εγγυώνται  συγκρατημένη διοίκηση , αποφυγή της κατάρρευσης και προσεκτικές κινήσεις διεξόδου.Η αφανής ζεύξη με τις παραβολάδες των προηγούμενων καθεστώτων δεν αποτελεί επιβράβευση τους αλλά μια αναγκαστική προσαρμογή προς στο καλύτερο δυνατό σημείο ισορροπίας: πρόκειται για συμβιβασμό.

Αν ο οριενταλισμός μας οδηγεί να εστιάζουμε στα δράματα της  Δαμασκού ή της Βαγδάτης, ας προσέξουμε την  Τύνιδα .Είναι γεωγραφικά εγγύτερα, τόσο που στις βορειοανατολικές ακτές της τα ελληνικά FM της Κρήτης είναι ισχυρά.Οι εκλογές της απέδειξαν πως οι εξελίξεις στον Αραβικό κόσμο δεν είναι εξωτικές, ανορθολογικές μυστηριώδεις.

Σχετικές αναρτήσεις εδώ και εδώ και εδώ και εδώ