Μετά τις τελευταίες εξελίξεις προδιαγράφεται μια ιδιόμορφη συνθήκη. Αντίρροπα συμφέροντα και συγκρουόμενες τάσεις συγχρονίζονται σε ένα σημείο ισορροπίας : Την παραμονή Τσίπρα στην διακυβέρνηση. Είναι σαφές ότι οι εκλογές , έστω και μετά την νέα συμφωνία μπορούν διαλύσουν ότι δεν κατάφερε να υποσκάψει η διαπραγμάτευση.
Ο Τσίπρας πρέπει
να μείνει στην θέση του, όχι ως φυσικό πρόσωπο αλλά ως ολόγραμμα ως σύμβολο μιας νέας
άρρητης συμφωνίας των ενεργών δυνάμεων του κομματικο΄-κρατικού παιγνίου. Εξ’
άλλου τα διάφορα mega και micro lobbies δεν έχουν χάσει ποτέ την επαφή τους με τον πραγματικό κυβερνήτη Σαγιά. Αν
δεν το πήραμε χαμπάρι ο υπ’ αριθμόν ένα ολιγάρχης μόλις υπέγραψε ένα νέο
συμβόλαιο για την διαχείριση σκουπιδιών (εδώ),
ενώ μέσα στην φασαρία με το πρώτο νομοσχέδιο ιδιωτικά κολλέγια , σχολεία
πρόλαβαν στο παρά πέντε να εξαιρεθούν από τον ΦΠΑ σοκ 23 % (εδώ).
Ως γνωστόν τα lobbies ξέρουν όλα τις πολιτικές ιδιογλώσσες και διαλέκτους και αρέσκονται στα
νυκτερινά τηλέφωνα. Έτσι ανέλυσαν σε άπταιστη αριστερόφωνη αντιμνημονιακή
διάλεκτο τα αιτήματα τους και επέτυχαν.
Η συνθήκη όμως έχει
δύο παραλλαγές μια ιστορική και μια κινηματογραφική
Στην παραλλαγή Brezhnev μπορούμε να περιφέρουμε το ολόγραμμα σε τηλεοράσεις , πλατείες ,
συνελεύσεις. Η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή ( προσοχή , αντικαταθλιπτικά,
κορτιζόνες πρήζουν το πρόσωπο έστω και αν είσαι σαράντα) προστατεύουν τον νέο Leonid από το εξεταστικό βλέμμα και με κατάλληλη σκηνοθετημένη
κινησιολογία τα πάντα μπορούν να φαίνονται ομαλά
Στην κινηματογραφική
εκδοχή Bourne ο
ήρωας έχει ξεχάσει το παρελθόν του ως πράκτορας αλλά διατηρεί τις ικανότητες
του. Οι προηγούμενοι συνεργάτες τον κυνηγάνε και ο Bourne αγωνίζεται να επιζήσει
και να θυμηθεί ταυτόχρονα. O Bourne δεν έχει ταυτότητα αλλά έχει κάποιες υποτιθέμενες ικανότητες να περατώσει την ταινία.
Είναι προφανές
πως το ρεύμα Ναι, οι Ευρωπαϊκές Ελίτ κλπ γουστάρουν περισσότερο την εκδοχή Bourne : δεν μας νοιάζει τι έκανες ως πράκτωρ αλλά μάλλον είσαι καλός στις καταδιώξεις,
κάτσε εδώ και τρέχε να τα βγάλουμε πέρα.
Το ρεύμα Όχι ,
τόσο στην ηθικολογική εκδοχή Λαφαζάνη όσο και στην κυνική εκδοχή Παπαδημούλη
προτιμούν τον νέο Brezhnev : μια απαράλλακτη φιγούρα που περιφέρεται σε
παρελάσεις ίσα ίσα για να διατηρεί τις φαντασιακές αδράνειες του αγχολυτικού
αντιμνημονίου χωρίς να τους αφορά το μέλλον
Τρέχα Bourne , έτσι και αλλιώς δεν έχεις ταυτότητα. ¨Σταμάτα την αγωγή που πρίζει, πάρε κανένα speed ,περάτωσε το φιλμ ,και άσε τον Brezhnev στο μαυσωλείο του και μετά πάε στο δ......
Info :
Bourne (film_series)
Παντοτε διατηρουσα σημαντικη αποσταση απο τους παραδοσιακους αριστερους, αλλα και απο τους σταλινιζοντες της ανανεωτικης αρσιτερας, διοτι χρησιμοποιουσαν χυδαια στα μελη τους τον "δημοκρατικο συγκεντρωτισμο", την καθοδηγηση και την αγκιτατσια προπαγανδα στους επαρχιωτες συμφοιτητες μου, τους οποιους παραμορφωσαν στην πιο τρυφερη ηλικια, την υστερη εφηβικη (διαβαζε μακρα παιδικη). Ως αναρχιζων προοδευτικος Αθηναιος νεος προτιμουσα την ελευθερη και ολοπλευρη αναπτυξη της προσωπικοτητας καθε νεου που περασε το εξαταξιο γυμνασιο μεσα στην δικατορια....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια βασικη αντιρρηση που διατηρω ειναι ο οργανωτισμος, δηλ. η αφελης πεποιθηση οτι ενας εκλεκτος του κομματος στην διευθυνση ενος παραγωγικου οργανισμου εφαρμοζοντας ενα καποιο εγκεκριμενο σχεδιο μπορει να επιφερει θαυματα
Το μιγμα αυτο ανθρωπων ψημενο αργα στον φουρνο της 40-ετιας απεδωσε ενα κεηκ που δεν τρωγεται με τιποτα.
Αγαπητέ Hypothesis. Η ανάρτηση σου είναι εύστοχη. Βλέπω μετά τη θρηνωδία, ψιλο-στάνιαρες (χα χα). Τώρα σοβαρά: καταλαβαίνω ότι εννοείς πως δεν υπάρχει πραγματική πρόταση. Συμφωνώ. Αλλά για να δούμε την ολότητα. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ να ήταν μία άλλη πρόταση πέραν των καθιερωμένων? Από πού και εως πού? Ένα το κρατούμενο. Δεύτερον, ούτως εχόντων των πραγμάτων, το "σπάσιμο" της λομπίστικης, λούμπεν -κρατίας τίνι τρόπω θα γίνει? Με ΟΧΙ, ίους, δραχμή κτλ, ή με κάποια επανάσταση? Άρα, δεν έχεις σοβαρές εναλλακτικές. Ίσως και εξ αρχής, δεν είχες. Οπότε υπομονή και μήπως στο επόμενο διάστημα γίνουν κάποια πράγματα. Α προπό, εγώ που δεν είμαι ισκρα- και τα μυαλά στα κάγκελα, ουδόλως με ενδιαφέρει που το σύστημα "παίζει" τον Τσίπρα, και δεν με ενδιαφέρει διότι οι "απέναντι" είναι πουθενάδες...Έρρωσο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜανώλη
ΔιαγραφήΕπειδή έχω αίσθηση των οικονομικών συνεπειών του κλεισιματος των τραπεζών, κακώς δεν θρηνώ όσο αρμόζει
Μπορείς να περιμένεις τα χειρότερα
Οσον αφορά τις εναλλακτικές δεν μπορώ παρα να συμμεριστώ την απαισιοδοξία σου εν μέρει
Οντως η αστική λεγόμενη διαχείριση είναι απελπιστικά ασθενής
Η αριστερόφωνη υποτιθέμενη "λαική" εναλλακτική απέτυχε
Μπορούμε να αναμένουμε διαλυτικές καταστάσης ενδόρρηξης της μορφής Ρωσία 89-90
Αν συνιπολογίσεις δημογραφία, αφαίμαξη εγκεφάλων τότε τα πράγματα είναι φανερά
Ωστόσο
Πάντα υπάρχει ένα αναπάντεχο "ωστοσο" που μπορεί να συγχρονίσει διάσπαρτες μειοψηφίες αριστείας ( πολιτικής, πολιτιστικής,ηθικής)
Μόνο ένα ακατανόητο αναπάντεχο με αισιοδοξεί για να μείνουμε γεροί συμφωνα με το "έρρωσο" σου
ΑΦ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σχήμα με τους αδαείς επαρχιώτες που γαλουχούν οι σταλινίζωντες παρότι έχει μια λογοτεχνική αύρα τύπου Δ.Βουτυρά δεν μου προκύπτει
Ωστόσο η λοιπή ανάλυση σε γνησια γλώσσα "αφώτιστου φιλ" έχει την αξία της
Το δε κέηκ που ψηνόταν 40 χρόνια όντως κάηκε ......
Σαφως κια προκυπτει
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν δευτεροετης στο ΕΜΠ, το 1974 ειπα σ ενα Ρηγα φιλο μου οτι δεν μπορω να ενταχθω σε αριστερο κομμα με ενα κατα 5 ετη μεγαλυτερο μου ως καθοδηγητη γιατι προς το παρον δεν μπορουσα να τον αντικρουσω, γιατι ημασταν 19 ετων και μολις ειχαμε βγει απο την δικτατορια (αν και ως ανησυχος Αθηναιος ακουγαμε στα βραχεα τιρανα, μοσχα, παρισι, λονδινο, ντωιτσε βελλε, διαβαζαμε το "κομμουνιστικο" ΒΗΜΑ (μεχρι επιφυλλιδες του Νασιουτζιικ για τον Βίλχελμ Ράιχ) ειχα διευρυμενες προσλαμβανουσες) με ειπε αναρχικο!! Αναρχικος λοιπον αυτος που εχει ανεξαρτησια σκεψης.
Ο Δημοσθένης Βουτυράς (1872- 1958) ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες διηγηματογράφους καί πεζογράφους της ελληνικής λογοτεχνίας του Μεσοπολέμου. .....περιγράφει κυρίως τις περιπέτειες των φτωχών ανθρώπων, των περιθωριακών και των απόκληρων. Πολλοί σύγχρονοί του λογοτέχνες επηρεάστηκαν από το έργο του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφωτιστος Φιλελλην (1956-) μηχανικος- ερασιτεχνης λογοτεχνης και διαδικτυακος παραδοξογραφος της εποχης της πολυπλευρης ελληνικης κρισης που συμβατικα ξεκινησε κατα την μεταπολιτευση και θα συνεχισθει εως το 2030 (εκτιμηση) .....περιγράφει κυρίως τις περιπέτειες των επαρχιωτων συναδελφων του (και οχι μονον) που βουτηξαν μεσα απο το παραθυρο ευκαιριας για οικονομικη ανελιξη μεσω ανωτατων σπουδων (1955 -1990), μερικοι δε -συνηθως κοντοι- που εμεναν ως φοιτητες σε υπογειο ή στην φοιτητικη εστια Ζωγραφου, πηραν ψηλη γυναικα και πλουτισαν (προσωρινα ελπιζω, αλλα δυστυχως εδω μαλλον θα διαψευσθω)
Ασχολειται επισης με την ιδιοτελη συμπεριφορα/κουτοπονηρια των συντηρητικων, αλλα και των "φτωχών ανθρώπων" που ψηφιζαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αλληλοδιαδοχως ωστε να διορισουν τα παιδια τους στο Δημοσιο τομεα (οι με το καλο δοντι/βυσμα σε ΔΕΚΟ λ.χ. οι συνταξιουχοι ΟΑ Μυλαινα Αποστολακη, Κωστας Ησυχος,.......)
"Το σχήμα με τους αδαείς επαρχιώτες που γαλουχούν οι σταλινίζωντες παρότι έχει μια λογοτεχνική αύρα τύπου Δ.Βουτυρά δεν μου προκύπτει "
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την αδεια σου, ας προσπαθησω να το επισκευασω.
Το σχήμα με τους δηθεν αδαείς πλην κουτοπονηρους εως μονοπλευρα πανεξυπνους επαρχιώτες συμφοιτητες μου που διαφωτιζουν οι σταλινίζοντες καθοδηγητες προφανως ειναι πραγματικο γεγονος στην ΚΝΕ και τους Μαίοκους/Τροσκιστες.
Γονιδιακα, αλλα και απο τις περιορισμενες προσλαμβανουσες (που εχουν να κανουν με το στοχαστικο της αγροκτηνοτροφικης προσοδου απο τις καιρικες συνθηκες (χαλαζι, πλημμυρες) και τις ασθενειες (φυλοξηρα, μελιταιος πυρετος,...) ) οι επαρχιωτες ειναι της αποψης "το μη αμεσως χρησιμο αχρηστον" (δηλ. το "εδω και τωρα" του ΑΓΠ) που δεν συναδει με την σαφως μεγαλυτερη υπομονη και επιμονη του ανησυχου κατοικου της πολης (εμποροι, βιοτεχνες, βιομηχανοι,...) για προγραμματισμο, σχεδιασμο, πειραματισμο, εφαρμογη στην πραξη, διορθωτικες ενεργειες, αναπτυξη, συσσωρευση γνωσης και χρηματων ,...
Αυτο που λειπει σε εναν μετοικο ειναι ο ...χρονος. Οταν εχει ελευθερο χρονο πηγαινει στην γεννεθλια γη τρεχοντας σαν τρελλος. Τρωει κοψιδια, πινει τσιπουρα, και το μπαι πας γινεται λιγο μετα τα 50 ή τρακαρει στην επιστροφη.
Αν ενθυμουμαι πριν απο 15-20 ετη ειχαμε 30 νεκρους μονον το Σαββατοκυραικο, το 1998 ειχαμε 2.229 νεκρους.
AΦ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιμένω ότι οι περιγραφές σου έχουν μια αύρα Βουτυρά
Η ανάλυση περί "γονιδίων" σε συνδιασμό με περιορισμένες προσλαμβάνουσες μου φαίνεται υπερβολικό ως εξήγηση
Ο διαχωρισμός σε συμπεριφορές "εδώ και τώρα" και "try and error" είναι ακριβής αλλά αντανακλά την ιστορική περιγραφή του αστικού φαίρεσθαι . Αυτός ο αστισμός είναι έτσι και αλλιώς ισχνός ανεξάρτητα από την "επαρχιωτικη" παρουσία ή και επιβολή
Σε κάθε περίπτωση απολαμβάνω ΑΦ
1. Επιμενω "Η ανάλυση περί "γονιδίων" σε συνδιασμό με περιορισμένες προσλαμβάνουσες δεν ειναι υπερβολικη διοτι εξηγει τουλαχιστον το 85% των περιπτωσεων μετοικων". Εξαιρουνται ορισμενοι ανησυχοι επαρχιωτες σε λιμανια για τους γνωστους λογους (επαφη με το νεο, το ξενο,...), καμμια φορα και σε ψηλα βουνα (η μονη ερμηνεια που βρισκω ειναι οττιι ειναι απογονοι επιβιωσαντων σε αντιξοες συνθηκες)
ΑπάντησηΔιαγραφήΒιβλιογραφια συνεντευξη Δ.Τσακνη ως καταπιεσμενος επαρχιωτης στην Αθηνα
2.Επισης επιμενω πολυ τεκμηριωμενα στην σαφως μεγαλυτερη υπομονη και επιμονη του ανησυχου κατοικου της πολης (εμποροι, βιοτεχνες, βιομηχανοι,...) για προγραμματισμο, σχεδιασμο, πειραματισμο, εφαρμογη στην πραξη, διορθωτικες ενεργειες, αναπτυξη, συσσωρευση γνωσης και χρηματων , ηδη απο τα τελη του 19ου και τις αρχες του 20ου αιωνα...
Παραδειγματα ουκ ολιγα. Τις αρχες του 20ου αιωνα ορισμενοι γονοι εμπορων/βιομηχανων/εφοπλιστων σπουδασαν πολιτικοι μηχανικοι και ηλεκτρολγοι μηχανικοι κυριως στην Γερμανια, την Ελβετια, την Γαλλια, το ΗΒ και εγιναν επιχειρηματιες/βιομηχανοι/εργολαβοι και αντιπροσωποι ή/και συνεταιροι μεγαλων ευρωπαικων ΟΙκων στις πρωτες ηλεκτρικες εταιρειες στους μεγαλους δημους της χωρας (ηλεκτροκινηση + δημοτικος ηλεκτροφωτισμος αρχικα και στη συνεχεια διεσδυση στην βιομηχανια, βιοτεχνια και κατοικιες).
Ψηγματα απο την συνεισφορα των μηχανικων στην δημιουργια του ελληνικου καπιταλισμου (τελη 19ου και αρχες 20ου αιωνα) στο ΥΓ
ΥΓ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ
ΘΕΣΜΟΙ ΚΑΙ ΙΔΕΕΣ
1900 -1940
Γιάννης Αντωνίου
[....]
Ο Ν. Βλάγκαλης, μετά από σπουδές στη Γαλλία, το 1868 θα γίνει διευθυντής και αργότερα
συνιδιοκτήτης του μηχανουργείου του Βασιλειάδη. Στη διάρκεια του βίου του θα αναπτύξει
μια πολυσχιδή επιχειρηματική δραστηριότητα, ήταν εκ των συνιδρυτών της Γενικής Εταιρείας
Εργοληψιών, η οποία εκτός από την εμπλοκή της στην κατασκευή του σιδηροδρομικού
δικτύου, της διώρυγας της Κορίνθου και των εγκαταστάσεων του φωταερίου, εγκατέστησε το
1889 στην Αθήνα και την πρώτη μονάδα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στην Ελλάδα. Ο
ίδιος θα συμμετάσχει μαζί με τον Κ. Νικολαϊδη, διπλωματούχο του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης
και αντιπρόσωπο της Thomson Houston της Μεσογείου στην Ελλάδα στην ίδρυση το 1898 της
Ελληνικής Ηλεκτρικής Εταιρείας, η οποία μέχρι το 1925 θα είναι η μεγαλύτερη εταιρεία
παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στην Ελλάδα.
Ο Ν. Βλάγκαλης θα στείλει τον ανιψιό του Αλέξανδρο να σπουδάσει μηχανολόγος στο
Πολυτεχνείο της Ζυρίχης. Το 1896, ο Α. Βλάγκαλης μετά την αποφοίτησή του θα αναλάβει
υπηρεσία στο μηχανουργείο του Βασιλειάδη, στη συνέχεια θα ασχοληθεί με τα μεταλλεία και
τον ηλεκτρισμό, καταλαμβάνοντας ηγετικές θέσεις στην Ελληνική Ηλεκτρική Εταιρεία και
αργότερα στην Ηλεκτρική Εταιρεία Αθηνών Πειραιώς. Το 1904 θα αναλάβει τη θέση του
διευθυντή της επιχείρησης του Σιδηροδρόμου Αθηνών Πειραιώς παίζοντας ενεργό ρόλο στην
ολοκλήρωση της ηλεκτροκίνησης της γραμμής. Θα εμπλακεί επίσης στην εγκατάσταση, του
δικτύου των τροχιοδρόμων Αθηνών, Πειραιώς, Περιχώρων. Το 1926 θα πρωταγωνιστήσει σε
συνεργασία με την Power and Traction Finance Company στην ίδρυση της εταιρείας των
Ελληνικών Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων, στον οργανισμό της οποίας θα καταλάβει τη θέση του
γενικού διευθυντή.
[....] Την ίδια πορεία θα ακολουθήσει και ο γιος του Αλεξάνδρου, Νικόλαος, ο οποίος επίσης θα σπουδάσει μηχανολόγος στο Πολυτεχνείο της Γάνδης απ’ όπου θα αποφοιτήσει το 1927 και αμέσως μετά θα αναλάβει υπηρεσία στην ίδια
ΑπάντησηΔιαγραφήεταιρεία.
Η εικόνα αυτή γίνεται πολύ πιο σαφής αν κανείς αναφερθεί ειδικότερα σ’ αυτό που εκ των
υστέρων ονομάστηκε ο «Κύκλος της Ζυρίχης».Ο λεγόμενος «Κύκλος», στη στενότερη
εκδοχή του, αποτελείτο από τους πολιτικούς μηχανικούς Αλέξανδρο Ζαχαρίου και Κλεώνυμο
Στυλιανίδη, τους χημικούς Λεόντιο Οικονομίδη, Νικόλαο Κανελλόπουλο, Λεωνίδα Αραπίδη
και Ανδρέα Χατζηκυριάκο. Οι άνθρωποι αυτοί, γόνοι εμπορικών εφοπλιστικών και
βιομηχανικών οικογενειών, θα σπουδάσουν στη Ζυρίχη, στα τέλη της δεκαετίας του 1880 και
κατά τη διάρκεια της επόμενης, θα γνωριστούν μεταξύ τους και θα αναπτύξουν σχέσεις φιλίας.
Κάποιοι απ’ αυτούς μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα θα κάνουν καριέρα στο εξωτερικό και όταν
στις αρχές του 20ου θα επιστρέψουν στην Ελλάδα, τους φιλικούς δεσμούς στα φοιτητικά τους
χρόνια θα τους επεκτείνουν και σε στενές επαγγελματικές σχέσεις
Ο Α. Ζαχαρίου επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 1899 μετά από επταετή καριέρα στη Γερμανία
θα συνεταιριστεί με τον πολιτικό μηχανικό Α. Παπαθεοδώρου, απόφοιτο του Πολυτεχνείου της
Στουτγάρδης και θα ιδρύσουν από κοινού την τεχνική εταιρεία «Αλέξανδρος Ζαχαρίου
Σια». Η εταιρεία ασχολήθηκε με δομικά έργα αλλά και με τη μελέτη, την προμήθεια και την
εγκατάσταση μηχανολογικού εξοπλισμού παντός τύπου κυρίως γερμανικής προέλευσης σε
βιομηχανίες, σιδηροδρόμους και κτίρια. Ανάμεσα στα σημαντικά κατασκευαστικά έργα που
ανέλαβε, και στα οποία χρησιμοποιήθηκε ευρέως η νέα τεχνολογία του μπετόν αρμέ,
περιλαμβάνονται τα νέα κτίρια της Εθνικής Τραπέζης, το ξενοδοχείο «Σπλέντιτ», οι θάλαμοι
θειικού οξέος στο εργοστάσιο των λιπασμάτων, οι εγκαταστάσεις αλευρομύλων στον Πειραιά
κ.λ.π. Επίσης η εταιρεία ήταν εκείνη που ουσιαστικά εισήγαγε την τεχνολογία των
ανελκυστήρων στην Ελλάδα και για αστικές αλλά και για βιομηχανικές χρήσεις, όπως και την
τεχνολογία των κυλίνδρων στους αλευρόμυλους. Στις δραστηριότητές της συμπεριλαμβάνεται
η εισαγωγή και η εγκατάσταση ατμομηχανών και ηλεκτρομηχανών σε διάφορες βιομηχανίες, η
εισαγωγή τροχαίου υλικού για τους σιδηροδρόμους και τα ορυχεία κ.λ.π.
Ο έτερος του «Κύκλου», Α. Χατζηκυριάκος, ο οποίος μετά την αποφοίτησή του εργάστηκε
στην Ελβετία και εξειδικεύτηκε στην τεχνολογία παραγωγής τσιμέντου, θα προχωρήσει το
1902 μαζί με το Λ. Οικονομίδη, το Ν. Κανελλόπουλο και τον Α. Ζαχαρίου στην ίδρυση στην
Ελευσίνα του πρώτου εργοστάσιου παραγωγής τσιμέντου στην Ελλάδα, με την επωνυμία,
«Χατζηκυριάκος, Ζαχαρίου και Σια», η επιχείρηση αργότερα θα μετονομασθεί σε «ΤΙΤΑΝ».
Το εργοστάσιο στα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του, εκτός από τις εξαγωγές, θα
τροφοδοτήσει με την παραγωγή του τις κατασκευές κτιρίων διαφόρων χρήσεων αλλά και
βιομηχανικών εγκαταστάσεων από μπετόν αρμέ, ένα σημαντικό μέρος των οποίων
αναλαμβάνει η εταιρεία του Ζαχαρίου. Αργότερα, το 1910, ο Χατζηκυριάκος θα αποχωρήσει
από την «ΤΙΤΑΝ», θα δοκιμάσει την τύχη του στην Οθωμανική Αυτοκρατορία συμμετέχοντας
στην ίδρυση εργοστασίου τσιμέντων στη Νικομήδεια, το οποίο διηύθυνε μέχρι το 1916. Το
1917 μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα θα αναλάβει τη διεύθυνση της «Ανωνύμου Γενικής
Εταιρείας Τσιμέντων (ΑΓΕΤ) ΗΡΑΚΛΗΣ», το εργοστάσιο της οποίας είχε αρχίσει να
λειτουργεί στη Δραπετσώνα από το 1913.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Λεόντιος Οικονομίδης και ο Νικόλαος Κανελλόπουλος ουσιαστικά ίδρυσαν τον κλάδο της
χημικής βιομηχανίας στην Ελλάδα, ο πρώτος με την αναδιοργάνωση και την
μετεγκατάσταση, το 1898, της «Χρωματουργίας Πειραιώς» (ΧΡΩΠΕΙ), στο Νέο Φάληρο,
και ο δεύτερος το 1909 την «Ανώνυμον Εταιρείαν Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων» στη
Δραπετσώνα της οποίας συνιδρυτές εκτός των άλλων ήταν ο Λ. Οικονομίδης και ο Ν.
Βλάγκαλης, ενώ γενικός διευθυντής της εταιρείας ήταν ο Λ. Αραπίδης. Επίσης ο Οικονομίδης,
ο Χατζηκυριάκος και ο Κανελλόπουλος ήταν εκ των συνιδρυτών της Τραπέζης Βιομηχανίας,
το 1919.
[....]
Τέλος ο Κλ. Στυλιανίδης, μετά από εικοσιπενταετή καριέρα στους σιδηροδρόμους της
Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, της Αιγύπτου και της Ελλάδας, το 1913 θα εγκατασταθεί μόνιμα
στην Ελλάδα. Θα εργασθεί για ένα διάστημα και πάλι στους σιδηροδρόμους, το 1917 θα
εκπονήσει μια από τις πρώτες μελέτες αξιοποίησης των υδραυλικών δυνάμεων για παραγωγή
ηλεκτρικής ενέργειας στον Τριπόταμο. Στη συνέχεια θα διορισθεί για ένα διάστημα
επικεφαλής του υπό ίδρυση «Γραφείου Υδραυλικών Μελετών» του υπουργείου Συγκοινωνίας.
Τον επόμενο χρόνο οι φίλοι του από τον «Κύκλο» θα τον προσλάβουν ως τεχνικό σύμβουλο
της Τραπέζης Βιομηχανίας. Το 1919 ίδρυσε στη Θεσσαλονίκη την ηλεκτρική εταιρεία
«Βέρμιον», στην οποία εκτός από την Τράπεζα Βιομηχανίας, συμμετείχαν ο Ν.
Κανελλόπουλος και η εταιρεία του Ζαχαρίου. Η εταιρεία θα αξιοποιήσει εν μέρει τις
εγκαταστάσεις του Τριπόταμου και θα αναλάβει την ηλεκτροδότηση της Θεσσαλονίκης και
αρκετών πόλεων της δυτικής Μακεδονίας, πρωταγωνιστώντας στη βιομηχανία του
ηλεκτρισμού της Βόρειας Ελλάδας.
Ιδιαίτερα ο Κανελλόπουλος και ο Ζαχαρίου θα κυριαρχήσουν στο επιχειρηματικό τοπίο του
Μεσοπολέμου, ιδρύοντας ή μετέχοντας σ’ ένα μεγάλο αριθμό εταιρειών. Ο όμιλος του πρώτου
στα μέσα της δεκαετίας του 30 θα φτάσει να ελέγχει 13 ανώνυμες βιομηχανικές εταιρείες,
ενώ ο δεύτερος εκτός από το χώρο των μηχανολογικών εξοπλισμών κυριαρχούσε και στο χώρο
των κατασκευών με την εταιρεία «Τέκτων», η οποία ιδρύθηκε το 1920, και ακόμη ως
αποκλειστικός αντιπρόσωπος της Siemens Halske στην Ελλάδα ελέγχει μονοπωλιακά τα
τηλεφωνικά δίκτυα.
Άλλες δύο χαρακτηριστικές περιπτώσεις «επιστημόνων βιομηχάνων», διπλωματούχων του
Ομοσπονδιακού Πολυτεχνείου της Ζυρίχης, είναι αυτές του Επ. Μενούνου και του Μεν.
Σακελλαρίου. Ο Μενούνος, χημικός μηχανικός, θα αποφοιτήσει το 1892, θα συνεχίσει τις
σπουδές του στο Πολυτεχνείο του Μονάχου, θα εργαστεί για ένα διάστημα στην Ελβετία και
το 1900 θα ιδρύσει στην Πάτρα εργοστάσιο παραγωγής μελάνης και αρωμάτων, το οποίο
αργότερα θα μεταφερθεί στην Αθήνα. Ο Σακελλαρίου, χημικός μηχανικός και αυτός
αποφοίτησε το 1915, για επτά χρόνια θα κάνει επαγγελματική καριέρα στην Ελβετία
εργαζόμενος ως μηχανικός στη χημική βιομηχανία και το 1924, επιστρέφοντας στην Ελλάδα
θα ιδρύσει στην Ελευσίνα το εργοστάσιο χρωμάτων και βερνικιών «ΙΡΙΣ».
https://www.google.gr/search?q=%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CF%82+%CE%BC%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B9+%CE%B2%CE%B9%CE%BF%CE%BC%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B9&ie=utf-8&oe=utf-8&gws_rd=cr&ei=6V6xVbbtHIqAU8aOgpAJ
Το Χόλιγουντ στήνει την Αθήνα στην... Τενερίφη για τον «Jason Bourne»(Και πάλι εμπόδια για τους ξένους παραγωγούς)
ΑπάντησηΔιαγραφήΥποβλήθηκε από m.t στις Τρί, 15/09/2015 - 09:56.
Η τελευταία ταινία στη σειρά Jason Bourne διαδραματίζεται στο κέντρο της Αθήνας, αλλά τα γυρίσματα γίνονται 3.832 χιλιόμετρα μακριά από την ελληνική πρωτεύουσα, στην Τενερίφη. Η Αθήνα της κρίσης μεταφέρθηκε στη Σάντα Κρουζ, γεγονός που υπενθυμίζει για πολλοστή φορά τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι ξένοι παραγωγοί στη χώρα μας.
Στο πίσω μέρος του σκηνικού διακρίνονται κίονες και μια αψίδα που θυμίζει την Πύλη του Ανδριανού. Μηνύματα αναρχικών και διαφημιστικά κλισέ για τον ελληνικό τουρισμό σε υπαίθρια ταμπλό. Η σκηνή αποτυπώνει μια διαδήλωση κατά της ΕΕ με πανό, ελληνικές σημαίες και κυκλοφοριακό κομφούζιο.
Όλα αυτά στη Σάντα Κρουζ της Τενερίφης, εκεί όπου ξεκίνησαν τα γυρίσματα για τη νεότερη ταινία του Jason Bourne με τον Πολ Γκρίνγκρας στη σκηνοθεσία και τον Ματ Ντέιμον να επανέρχεται στον πρωταγωνιστικό ρόλο, όπως αναφέρουν Τα Νέα.
Σύμφωνα με τις πρώτες δηλώσεις των συντελεστών, το φιλμ ξεκινά «στην Ευρώπη της λιτότητας» και τα γυρίσματα θα ολοκληρωθούν στο Λας Βέγκας. ....
http://molonoti.gr/
Τι κρίμα
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Bourne στην Αθηνα χωρίς καμία επίσκεψη
Αναμένω με ανυπομονησία την ταινία