Το τέχνασμα του 39 συνεχίζεται

Πριν 60 χρόνια γυρίζεται η ταινία "Δεσποινίς ετών 39" (πηγή) .Είναι κωμωδία παρεξηγήσεων η οποία στηρίζεται στον κλασσικό σεναριακό μηχανισμό των λανθασμένων συστάσεων. Ο ανύπαντρος Λογοθετίδης προσπαθεί να παντρέψει τη μεγαλύτερη αδελφή του Στεφανίδου με τη βοήθεια μιας αγγελίας. Οι γαμπροί καταφθάνουν γνωρίζονται με άλλες δεσποινίδες, τις οποίες εκλαμβάνουν ως την διαθέσιμη Στεφανίδου, τους αποσπούν το ναι σε προτάσεις γάμου κσι φεύγουν αμέσως. Στο μελαγχολικό φινάλε τα δύο μεσήλικα αδέλφια παραμένουν τελικά μόνα. Ταυτόχρονα απέναντι στην συντηρητική απογοητευμένη Στεφανίδου, βλέπουμε τις ενεργητικές Λιβυκού και Σταθάτου  που ενδίδουν στα φλερτ, με ταχύτητες sex and the city.Έτσι η σχεδόν καταθλιπτική παρουσία των μοναχικών αδελφιών, ισορροπείται από ένα ανθρώπινο  περίγυρο δραστήριων και φιλόδοξων υποψηφίων. Χωρίς τα speedy date των δύο άλλων υποψηφίων νυφών η ιστορία θα παρέπεμπε εύκολα σε splatter  όπου η Στεφανίδου θα έκοβε την καρωτίδα του Λογοθετίδη. Το άδοξο σχεδόν τραγικό φινάλε δεν καταπίνει την ατμόσφαιρα της ταινίας η οποία είναι ζωηρή, ευχάριστη, ευπροσήγορη. Η κωμωδία στηρίζεται στις μεταλλαγές του αγχωμένου Λογοθετίδη ο οποίος διογκώνει τα εισοδήματα σε ένα εφοριακό που θεωρεί ως υποψήφιο γαμπρό και μεταχειρίζεται άλλους δύο υποψήφιους τελείως διαφορετικά ανάλογα με την περίσταση.

Η ασπρόμαυρη ταινία έχει ένα ενδιαφέρον τεχνικό στοιχείο. Έχει γυριστεί εξ ολοκλήρου σε στούντιο στο Κάιρο με ένα "σκληρό" φωτισμό ο οποίος παραπέμπει σε ταινία τρόμου του ύφους Dr.Frenkestein  του 1931 (πηγή).Οι κωμικές μούτες του Λογοθετίδη αναπνέουν σε μια ατμόσφαιρα τρόμου.

Η ιστορία αναδεικνύει μια σχετικά εύπορη οικογένεια με τριώροφο , διακόσιες χρυσές λίρες, που διασταυρώνεται με επιτυχημένους επιχειρηματίες, τακτοποιημένους συνταξιούχους. Την ίδια εποχή η Ελλάδα είναι ακόμη αγροτική, η ανεξέλεγκτη αστυφιλία μόλις αρχίζει ενώ η πολιτική κατάσταση είναι ανώμαλη: Πολιτικοί εξόριστοι, φυλακές, μετεμφυλιακά τραύματα, ψυχρός πόλεμος. Με μια έννοια ,η ταινία αφορά τις οικογενειακές περιπέτειες των insiders της εποχής. Η κοχλάζουσα περιπλοκή των outsiders δεν μπορεί να εισέλθει στο προσκήνιο , παρά μόνο υπαινικτικά ως άγχος της ανύπαντρης Λιβυκού. Ας σκεφτούμε ότι την ίδια εποχή οι Ιταλοί με κινηματογραφική  διαύγεια μπορούν κα κοιτάξουν την κατάσταση τους δημιουργώντας ένα ολόκληρο ρεύμα (αναφορά)

Το τέχνασμα  της ταινίας είναι ότι ο αριθμός 39, δεν αντιπροσωπεύει την αλήθεια, αλλά και ποτέ δεν μαθαίνουμε  την πραγματική ηλικία της Στεφανίδου.

Πριν από εξήντα χρόνια η Ελλάδα κοιτάει τον εαυτό της μέσω ενός  συμβολικού αριθμού που σηματοδοτεί μια ηλικιακή περιοχή, αλλά δεν ορίζει τίποτα ακριβώς. Δεν μπορεί να δει κατάματα και να ονοματίσει την πραγματικότητα. Δεν είναι η αισθητική παραλλαγή που διογκώνει τα μερικά για να τα αναδιαρθρώσει λυτρωτικά , αλλά μια κοινωνική και πολιτική περιοριστική συνθήκη υποχρεώνει σε μια πολλαπλή διάθλαση.

Σήμερα χωρίς ψυχρό πόλεμο, η οικονομική και κοινωνική δυσπραγία είναι αντιστοίχως και τηρουμένων των αναλογιών, μεγάλη. Σήμερα όμως δεν υπάρχουν οι δεσμεύσεις που υποχρεώνουν να δεις την πραγματικότητα μέσω μιας αρχικής διάθλασης. Όλα έχουν ονόματα και παρουσία. Όλοι ξέρουν τα τι κα πως της δυσπραγίας. Όλοι μας μετέχουμε στην οριακή συνθήκη με τον ένα ή άλλο βαθμό.

Κι όμως το τέχνασμα της ιστορίας της Δεσποινίδος ετών 39 , παραμένει εν λειτουργία.

Η γλωσσική ασάφεια συνεχίζεται. Το 39 είναι καταστατικά θεμελιακά ένα σύμβολο με ασαφές, περιεχόμενο. Είναι οντολογικά αδύνατο να μάθουμε την ηλικία της Στεφανίδου. (πηγή)