Ένα από τα βασικά θεώρηματα μιας τυπικά αριστερής πολιτειολογίας είναι ότι το θεώρημα της ανυπαρξίας ορίων δεξιάς αριστεράς τελικά είναι η η "δεξιά".Σύμφωνα με αυτή την οπτική τα κόμματα τύπου Ποταμι, τα διακινούν ένα υπερβατικό λόγο χωρίς αιχμές και ένα όραμα διαρκούς win-win είναι τοπολογικά συντηρητικά.
Τι γίνεται όμως αν στα πλαίσια της εκλογικής μάχης ανακαλύπτουμε ένα τυπικό κείμενο μεταπολιτικής, ένός διαρκούς αισιόδοξου λόγου που εδράζεται θεμελιακά στην κριτική Ράμφου ( ας αλλάξουμε νοοτροπία) από ένα νέο κόμμα, το Meta Politics;
Μα αυτό είναι μια μικρή έκπληξη
Είναι ακόμα ενδιαφέρον ότι το τυπικό, μετα πολιτικό μανιφέστο δημοσιεύεται σε site που έχει κατηγορηθεί για οργανικούς δεσμούς με την Χρυσή Αυγή (εδώ);
Ακολουθεί το μεταπολιτικό μανιφέστο, και η αντίδραση μου Ουέ Υμίν
Στην Ελλάδα η πολιτική της λιτότητας έχει κλονίσει επικίνδυνα τη διοικητική δομή της χώρας
Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται αντιμέτωπη με πρωτοφανείς προκλήσεις.
Οι πολιτικές προτάσεις για το μέλλον της Ελλάδας οφείλουν να κρίνονται με βάση το κατά πόσο την ισχυροποιούν και την θέτουν σε μια βίωσιμη και αλπιδοφόρα προοπτική.
Η κοινωνική δικαιοσύνη, ο ριζικός αναπροσανατολισμός της παραγωγής και της οικονομίας και η πραγματική δημοκρατία αποτελούν σήμερα τους απαραίτητους όρους ώστε να μπορέσει η ελληνική κοινωνία να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις και να διαμορφώσει προϋποθέσεις ευημερίας.
Δεν πρόκειται για “πολυτέλειες” περασμένων εποχών “παχιών αγελάδων” που δεν μπορούν να γίνουν ανεκτά στο σημερινό σκληρό παγκόσμιο περιβάλλον όπως ακούμε, αλλά αντιθέτως αποτελούν τους όρους για την θετική πορεία της ελληνικής κοινωνίας σε αυτό το περιβάλλον.
Μια ριζική ανακατανομή ισχύος από τις οικονομικές ελίτ προς τους πολίτες – με την έννοια του λόγου επί των κρίσιμων αποφάσεων – (σχόλιο Hypothesis: όχι ανακατανομή πλούτου, μη φοβάστε, ανακανομή στην ισορροπία των αποφάσεων) αποτελεί μια εύλογη και νηφάλια απαίτηση της ελληνικής κοινωνίας που πολιτικά εκφράζεται από τον Meta Politics
Στην Ελλάδα η πολιτική της λιτότητας έχει κλονίσει επικίνδυνα τη διοικητική δομή της χώρας υπονομεύοντας κρίσιμες επιχειρησιακές ικανότητες αναγκαίες για την οικονομική ανάκαμψη.
Βρισκόμαστε στην εξαιρετικά δυσχερή θέση η Ελλάδα να βρίσκεται σε αδιέξοδο με την κυρίαρχη πολιτική νοοτροπία να μην επιτρέπει καν να τεθούν ζητήματα μακροπρόθεσμων επιπτώσεων, σχεδιασμού, σύνθετης προσέγγισης και σοβαρής αντιμετώπισης.
Βρισκόμαστε στην εξαιρετικά δυσχερή θέση η Ελλάδα να βρίσκεται σε αδιέξοδο με την κυρίαρχη πολιτική νοοτροπία να μην επιτρέπει καν να τεθούν ζητήματα μακροπρόθεσμων επιπτώσεων, σχεδιασμού, σύνθετης προσέγγισης και σοβαρής αντιμετώπισης.
Συνεπώς απαιτείται ριζική αλλαγή νοοτροπίας.
Σήμερα από τη μια έχουμε τη νοοτροπία των “αεριτζήδων” και των “κολλητών” που παρασιτούν χωρίς να προσφέρουν καμιά σοβαρή υπηρεσία στην κοινωνία και από την άλλη έχουμε τη νεοφιλελεύθερη εμμονή στο γρήγορο κέρδος αδιαφορώντας για τις μακροπρόθεσμες και ευρύτερες κοινωνικές και όχι μόνο συνέπειες.
Απέναντι σε αυτές τις ανώριμες και ασόβαρες νοοτροπίες πρέπει να αντιπαραθέσουμε μια νοοτροπία υπευθυνότητας, σεβασμού του δημόσιου συμφέροντος, εργατικότητας, αφοσίωσης και προπαντώς σοβαρότητας και συντεταγμένου μακροπρόθεσμου σχεδιασμού.(σχόλιο Hypothesis: η ουσία της Μετα Πολιτικής είναι η κριτική των αξιών με βάση το κριτήριο της επάρκειας: ασόβαροι ανώριμοι ουστ...)
Το ισχυρότερο όπλο της Ελλάδας και η μεγαλύτερη πλουτοπαραγωγική πηγή της είναι το ανθρώπινο δυναμικό της και ιδιαίτερα οι νέοι και οι νέες.
Για την αξιοποίησή του χρειαζόμαστε ένα στρατηγικό αναπτυξιακό σχέδιο όπως αυτό του Meta Politics που επενδύει στην υψηλή ειδίκευση, στη γνώση, την καινοτομία και την ποιότητα και όχι στη φθηνή, ανειδίκευτη εργασία.
Για μια σειρά ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους, τεράστιοι πόροι έχουν επενδυθεί στην ανάπτυξη (μορφωτική, πολιτισμική, πολιτική κ.ο.κ.) των πολιτών.
Οι Έλληνες πολίτες φέρουν τεράστιο απόθεμα δυνατοτήτων παρά τη λυσσαλέα επιχείρηση υποβάθμισής τους σε όλα τα επίπεδα τις τελευταίες δεκαετίες.
Μεταφέροντας τις αποφάσεις στους πολίτες, εμπεδώνοντας δομές δημόσιας πολιτικής όπου τον πρώτο ρόλο θα τον έχουν οι ίδιοι και οι δυνατότητές τους και συντονίζοντας τη δική τους δραστηριότητα, η Ελλάδα θα είναι σε θέση να αξιοποιήσει στο μάξιμουμ αυτές τις ενσωματωμένες στους ανθρώπους δεξιότητες και ικανότητες ώστε να βγούμε πραγματικά και όχι στα “χαρτιά” από την κρίση.
Αποκάλυψη: Το όνομα του Μεταπολιτικού Πολιτευτή εδώ .
"....Σήμερα από τη μια έχουμε τη νοοτροπία των “αεριτζήδων” και των “κολλητών” που παρασιτούν χωρίς να προσφέρουν καμιά σοβαρή υπηρεσία στην κοινωνία...."
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι λες βρε παιδι μου. Εσυ δεν εισαι ο ορισμος του "αριστερου κολλητου" με αντιστροφες νεποτιστικες τασεις (πεθεροκρατια} (copywright ΑΦ)
http://www.protothema.gr/politics/article/339568/alexis-ponokefalos-oi-megalometohoi-tou-suriza/
Αφώτιστος Φιλέλλην
Ανδρέας Καρίτζης: μισθοδωτούμενος απ' τη Βουλή;
ΑπάντησηΔιαγραφή886424
από ποντικός των ΦΕΚ Ιούν. 28, 2008, 2:27 μμ.,
Ο Αντρέας Καρίτζης πληρώνεται απ' τη Βουλή ενώ θα έπρεπε να πληρώνεται απ' το κόμμα του
Ο νέος, ωραίος, εναλλακτικός Ανδρέας Καρίτζης είναι εκτάκτως διορισμένος στο γραφείο του Αλαβάνου και πληρώνεται αδρά απ' τη Βουλή.
Ο Καρίτζης, φυσικά, δεν σηκώνει τηλέφωνα στο πολιτικό γραφείο του Αλέκου.
Όλοι ξέρουμε πως είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας, υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου του Συνασπισμού και μέλος του ΔΣ του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς.
Είναι, δηλαδή, ένα κομματικό στέλεχος και γι αυτό θα έπρεπε να πληρώνεται από τα ταμεία του Συνασπισμού και όχι της Βουλής.
Ορίστε και το ΦΕΚ της πρόσληψης του εναλλακτικού νέου: http://www.et.gr/view_publication/2007/14/482/text?token=34514@@&form.submitted=True
ΑΦ
Με τα χέρια στο μέλι
ΑπάντησηΔιαγραφή886484
από Καμία Ντροπή Ιούν. 28, 2008, 4:45 μμ.,
Ήθελα να ήξερα, όλοι αυτοί οι εναλλακτικοί ροζ αριστεροί τι δουλειά θα έκαναν αν ΔΕΝ υπήρχαν τα κόμματα; Αν δεν ήταν κηφήνες, πως σκατά θα επιβίωναν;
αξιοι αξιοι !!!!!!!!!
886547
από μπραβο σας Ιούν. 28, 2008, 6:42 μμ.,
αντιπερισπασμο στα επιδοτουμενα συνεδρια απο την Siemens κάνετε ?
συμπερασμα
886552
από */* Ιούν. 28, 2008, 6:53 μμ.,
Πώς είναι δυνατόν μια αριστερά χωμένη με τα μπούνια στον κρατικό μηχανισμό και πλήρως εξαρτημένη από αυτόν (οικονομικά, ιδεολογικά), να επαναστατήσει εναντίον του;
Ή έστω σε ρήξη;
Τα ακούτε εσείς στον Συριζα που επιμένετε ότι το κόμμα σας δεν είναι με τη συνδιαχείριση , αλλά με την ...ανατροπή;"
https://athens.indymedia.org/post/886424/
ΥΓ Το ακριβως προηγουμενο σχολιο ειναι απο το ιδιο λινκ του athens.indymedia
Βεβαια ο πολυταλαντος Ανδρέας Καρίτζης ειναι και διδασκων στο Πανεπιστημιο Πατρων
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ
ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΠΔ407/80
ΑΜΟΙΒΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΠΔ407/80
2.206,57 Απριλιος 2012
βλ. :
http://et.diavgeia.gov.gr/f/upatras/ada/%CE%924%CE%93%CE%A0469%CE%927%CE%98-95%CE%99
ΑΦ
ΥΓ Η πολυσθενεια των εισοδηματων της ευρυτερης οικογενειας..... (κατα Κ.Τσουκαλα)
ΑΦ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα δεν είναι οι ιδιότητες του πολιτευτή
Το θέμα είναι πως το κείμενο είναι έντεχνα επεξεργασμένο σε μια μεταπολιτική γλώσσα που απευθύνεται στο κοινό ενός πολύ περίεργου site.
Αν το κείμενο είχε υπογραφή ενός άλλου ο ΑΚ θα του είχε ασκήσει κριτική ως τυπικό κείμενο του "ακραίου κέντρου".
Μου φαίνεται φαρισαισμός
Καλημέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήνομίζω ότι δεν πρέπει να μας απασχολούν τόσο διορισμοί και μισθοδοσίες. Ο λόγος αυτός είναι ένας αρκετά τυπικός λόγος που τον συναντά κανείς ακόμα και σε κινήματα τύπου Podemos. Κατ' επέκταση αυτή η τοπολογία είναι η τοπολογία του μεταμοντέρνου, και αφορά όλους μας (ακόμα και τους αναρχικούς)
Συμφωνούμε
ΔιαγραφήΩστόσο, τόσο ο τοπος της δημοσιευσης (εντος του ευρυτερου χρυσαυγητικού οργανικού δικτύου, τόσο και ο δημόσιος λόγος του πολιτευτη (θεμελιακή κριτική των αστικων ιδεολογημάτων) κατατασσουν την περίπτωση εντός της γελοιότητας, υπεράνω της οποιας καταταξης στο μεταμοντέρνο.
Αν το μεταμοντερνο ειναι τα ετεροκλητα ρευματα σκεψης που εφτασαν να αμφισβητουν την μοντερνιστικη εννοια του υποκειμενου επειδη βιωσαν στις ανεπτυγμενες χωρες την αδυνατοτητα επαναστατικης ειτε αντιδραστικης μεταβολης της κοινωνιας και της οικονομιας και εφτασαν να λενε οτι η δημοκρατια ειναι φασισμος τοτε στο βαθμο που ειμαστε μελη μιας ανεπτυγμενης χωρας μας απασχολουν τα ιδια προβληματα και δεν πρεπει να μας κανει εκπληξη το οτι ενας υποτιθεται αριστερος πολιτευτης αναπαραγεται σε ενα χρυσαυγιτικο ιστοτοπο.Στην πραγματικοτητα ο αποδομισμος δεν μπορει να αποδομισει κατι που απο πριν δεν ηταν αποδομημενο.Μπροστα στην αδυνατοτητα του υποκειμενου για ανθρωπινη αλλαγη της κοινωνιας το μονο δυνατο υποκειμενο ειναι αυτο της ενσωματωσης στο φασισμο ανεξαρτητα απο τις προθεσεις κριτικης.Ετσι περνει σαρκα και οστα η διαγνωση του Αντορνο για το διαφωτισμο οτι η φωτισμενη γη ακτινοβολει απο το κακο που θριαμβευει παντου.
Διαγραφήhttps://www.marxists.org/reference/subject/philosophy/works/en/heartfield-james.htm
true infinity
True Infinity
ΔιαγραφήΚατ αρχάς ευχαριστώ για το κείμενο αναφορά
Περιεκτικό και σαφές
Χωρις να εκτρέψουμε την συζήτηση σε μεγάλες θεωρίες περί υποκειμένου, δες την συγκεκριμμένη περίπτωση
Οι ίδιες αναφορές , αποσπώνται από το περιβάλλον τους, τα συμφραζόμενα τους και μεκατομίζουν λειασμένα σε κειμενικό χώρο όπου "anything goes" ακόμα και ο χρυσαυγητικσμός
Στην περίπτωση αυτή ακόμα και αν τα γραφόμενα έχουν μια "αριστερή συνέπεια" ( δες αντίρρηση του Κ) έχουν μια άλλη λειτουργία καθώς ο κειμενικός χώρος που τα φιλοξενεί επεμβαίνει στο νόημα
Τελικά το υποκείμενο δεν υπάρχει παρά ως συγχρονισμός, ως ενεργό παρόν που αναδύεται , περιβάλλει αλλά και ορίζει το υποκείμενο
Φαντάσου στο ίδιο site, ένα κείμενο του ΚΚΕ που καταγγέλει την Χρυσαυγή . Δεν έχει νόημα τι αναφέρει αλλά που πως το αναφέρει.
Με την έννοια αυτή νομίζω πως αποδομισμός , η κριτική του υποκείμενου, έχουν καποιο νόημα
Χαιρετώ
Επι της ουσιας.. Η εκθεση του ΑΚ ειναι kitch-post-modern και ολιγον post punk που χαϊδευει τ' αυτια των ψηφοφορων σποφοιτων ΑΕΙ/"Α"ΤΕΙ και των γονεων τους . Η εκθεση του βριθει υποκριτικων ταυτολογιων και θλιβερων ψεμματων (λ.χ δεν γνωριζει οτι οι περισσοτεροι νεοι ελληνες κατω απο 40 ετων εχουν υποστει μια απο τις χειροτερες εκπαιδευσεις ever, ειναι απολιτικοι, αδιαβαστοι εγκυκλοπαιδικως, πολιτισμικα υποβαθμισμενοι, σε σχεση με τους σημερινους 60-ρηδες, ή οτι οι σπουδαγμνεοι 60-ρηδες ηταν το 255 των αποφοιτων λυκειων, ενω σημερα ειανια το 75%, που αποτελει παγκοσμια πρωτοτυπια!!!). Η εκθεση του μου θυμιζει ολιγον το "ακεφαλο θεμα"* της εκθεσης που ειχα διδαχθει στο φροντιστηριο, το 1973 , αλλα αλλα χωρις επεξεργασια. Ομως ημουν 17,75 ετων και ελαβα βαθμολογια 32/40 και σιγουρα δεν αρμοζει σε εναν αποφοιτο του ΕΜΠ 40 ετων , ποσον μαλλον εναν διδακτορα φιλοσοφιας ΕΜΠ, με την καθοδηγηση του Αριστειδη Μπαλτα !!!
ΑπάντησηΔιαγραφή*ηταν μια καλα οργανωμενη δομη εκθεσης(κταλληλη για οποιδηποτε θεμα) που την ακολουθουσες και την παραγεμιζες, αναλογα με το θεμα. Εαν ησουν και λιγο λογοτεχνικος τυπος αυτοσχεδιαζες ολιγον στην τεκμηριωση με παραδειγματα απο την ιστορια ή την πραγματικη ζωη επι του θεματος της εκθεσης
ΑΦ
ΥΓ Μολις ειχα γραψει -με αυθορμητο τροπο- τα ανωτερω, ψαχνοντας στο δικτυο την λεξη μεταμοντερνο, ειδα με μεγαλη εκπληξη μου οτι η γνωμη μου (ασχετος ων σε φιλοσοφικες αναζητησεις και διαβασματα εκτος απο θεματα εικαστικων τεχνων, ως ρεαλιστης μηχανικος) εχει κοινα σημεια με φιλοσοφους, οπως στο κατωθι αποσπασμα, αφου σαφως αναφερεται στο kitch που κολακευει "... Με το να γίνεται κιτς, η τέχνη κολακεύει το αλαλούμ,..." :
"Αν η εξουσία δεν καλείται κόμμα αλλά κεφάλαιο, τότε η λύση της «μεταπρωτοπορειακότητας ή του «μεταμοντέρνου» με την έννοια του Jencks, αποδεικνύεται προσφορότερη από το σκέτο αντί-μοντερνισμό. Ο εκλεκτικισμός αποτελεί το βαθμό μηδέν της σύγχρονης μόρφωσης: ακούμε ρέγγε, βλέπουμε γουέστερν, τρώμε το μεσημέρι Μακ Ντόναλντ και τιμούμε την ντόπια κουζίνα το βράδυ, φοράμε γαλλικό άρωμα στο Τόκιο, ντυνόμαστε ρετρό στο Χονγκ-Κονγκ κι ως γνώση εμφανίζεται αυτό που ρωτά το τηλεοπτικό παιχνίδι. Είναι εύκολο να βρούμε ένα κοινό για εκλεκτικιστικά έργα. Με το να γίνεται κιτς, η τέχνη κολακεύει το αλαλούμ, το οποίο κυβερνά το
«γούστο» του εραστή της. Ο καλλιτέχνης, ο γκαλερίστας, ο κριτικός και το κοινό κολακεύονται με την καθαρή αυθαιρεσία· είναι η εποχή της αποχαύνωσης. Ο ρεαλισμός όμως, αυτής της αυθαιρεσίας είναι ο ρεαλισμός του χρήματος: ελλείψει αισθητικών κριτηρίων είναι και δυνατό και σύμφορο να μετράμε την αξία των έργων με το κέρδος που προσκομίζουν. Αυτός ο ρεαλισμός προσαρμόζεται σ' όλες τις τάσεις, όπως ακριβώς και το κεφάλαιο που προσαρμόζεται σ' όλες τις «ανάγκες», υπό το μοναδικό όρο ότι οι τάσεις
και οι ανάγκες διαθέτουν την απαραίτητη αγοραστική δύναμη. Και σ' ό,τι αφορά το γούστο, δεν υπάρχει ανάγκη κανενός λεπτού αισθήματος, όταν κανείς κερδοσκοπεί ή θέλει να διασκεδάσει."
Jean François Lyotard ,ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΟ;* Επερωτήσεις.
file:///C:/Documents%20and%20Settings/user/%CE%A4%CE%B1%20%CE%AD%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AC%20%CE%BC%CE%BF%CF%85/Downloads/Lyotard_Ti_einai_metamonterno%20(1).pdf
ΑΦ
ΔιαγραφήΚαταπληκτικό απόσπασμα
Συμάβελει στην συζ'ητηση ( δες διάλογο με True Infinity)
Με αλλα λογια ο ΣΥΡΙΖΑ εχει προσαρμοσθει με post modern -kitch υστεροβουλο/κυνικο "ρεαλισμο" στις φαντασιακες αναγκες των δυνητικων ψηφοφορων του, υπό τον μοναδικό όρο ότι η -μεταφυσικη- υποσχεση ικανοποιησης των αναγκων τους του εξασφαλιζουν πολιτικη δυναμη (δηλ. απροσμενη εκλογικη απηχηση) οπως «το κεφάλαιο που προσαρμόζεται σ’ όλες τις «ανάγκες», υπό το μοναδικό όρο ότι οι τάσεις και οι ανάγκες διαθέτουν την απαραίτητη αγοραστική δύναμη.»
ΔιαγραφήΑφώτιστος Φιλέλλην
Καλή χρονιά Η.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι δεν το διαβάζεις σωστά, δηλαδή ότι το τοποθετείς σε λάθος πλαίσιο. Πρόκειται για μια (μάλλον άτσαλη) διακύρηξη στο πνευμα των ποδέμος και του 99% του occupy wall street οπου το ταξικο τίθεται έμμεσα ως ζήτημα δημοκρατίας (λαός έναντι ολιγαρχίας).
Στο ίδιο πνεύμα είναι και ο Τουραίν στο "μετα την κρίση", ηθική και ανθρώπινα δικαιώματα πέρα από το πως μοιράζεται ο πλούτος μεταξύ των εμπλεκόμενων στην παραγωγή και αφορά οικονομίες όπου η εργασία χάνει πλέον τη σημασία που είχε στο παρελθόν.
Προφανώς, αυτές οι αναλύσεις σηκώνουν πολύ συζήτηση, κυρίως για το τι γίνεται με τις λιγότερο ανεπτυγμένες οικονομίες που εξακολουθούν να βασίζονται στις πρώτες ύλες και την εργασία, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι "μέτα-πολιτικές".
Κ.
K
ΔιαγραφήΚαλή Χρονιά επίσης
Επίτρεψε μου να δω κάτι πολύ παραπάνω από τον λόγο occupy street κλπ
Η ένσταση μου σχετίζονται με τα ποιος πως που του κειμένου
Είναι φανρό πως ο συντάκτης του έχει συνείδηση του χρυσαυγητικής αύρας η οποία καλύπτει το συγκεκριμμένο site
Τούτου δοθέντος κάνει μια έντεχνη κοπτοραπτική με σκοπό τους ψήφους του αναγνώστη
Χωρίς να μπούμε σε λεπτομέρειες η ανάγκη του συντάκτη να εξηγήσει στον συγκεκριμμένο αναγνώστη τι σημαίνει ανακατοανομή ισχύος και να απευθυνθεί στις ελιτ με τις κατηγορίες της ασοβαρότητας της ανωριμότητας, προδίδει το ισχυρό βαθμό επινόησης - κατασκευής του κειμένου
Αυτή καθεαυτή η επινόηση κατασκευή του κειμένου , η χειρουργική λείανση του σε επίμαχα σημεία ,η γενική γραμμή " και ειμαι ροκ μη με φοβάσαι" είναι μεταπολιτική
Ο συντάκτης αυτός είναι ικανός να υποστηρίξει οτιδήποτε
Για να έλθω στην ένσταση σου , συμφωνούμε είναι μια γραφή occupy street, που αποισπάται από το πλαίσιο του Street( μη ξεχνάμε Banking Street, Χρυσή Αυγή) και παρδίδεται στα μάτια του συγκεκριμμένου αναγνώστη ,ρετουσαρισμένο, ήπιο κολακευτικό.
Δεν είναι πολιτικό κείμενο με το βλέμμα στους Podemos, είναι διαστρόφική διαχείριση του ρεύματος Podemos, προς τέρψην ( λέγε κολακεία προς ψήφο ) των αναγνωστών του Banking News.
Το κειμενο αναπαραγει την κλασικη ελληνικη αυταπατη οτι στα πλαισια του καπιταλισμου η μορφωση επειδη παρατηριται στις ανεπτυγμενες ιμπεριαλιστικα χωρες που εχουν αποικιες φερνει πλουτο.οπως ελεγε και ενας νεοεγελιανος που του ασκουσε κριτικη ο μαρξ στην αγια οικογενεια λιγο παραφρασμενα...τα αφεντικα παραγουν τα παντα γιατι εχουν συνειδηση-οι εργατες τιποτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήTrue infinity
True Infinity
ΔιαγραφήΣωστά
Ωστόσο σε παρακαλώ δες και την διάσταση που ανάφερα στον Κ. πιο πανω
Τα που ποιος ποτε του κειμένου συγκροτούν την μεταπολιτική του διάσταση
Πριν εναν αιωνα ενας μορφωμενος Αγγλος ή Γαλλος ευημερουσε στην χωρα του. Αν ηταν λιγο ανησυχος, τυχοδιωκτης εβρισκε μια πολυ καλη δουλεια στις αποκιες. Ακομη και ενας αμορφωτς υπαξιωματικος μπορουσε να διοικει μια φυτεια, μεταλλειο,...ως επιστατητης.
ΔιαγραφήΣτην Ελλαδα ενας νεος ανεπαγγελτος αποφοιτος ΑΕΙ, ενταγμενος κομματικα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ,...) μπορει να σιτιζεται δια παντος απο το Δημοσιο....Οι μεγαλυτεροι και ικανοτεροι κομματικοι εχουν -ηδη- γινει κρατικοδιατοι επιχειρηματιες....
ΑΦ
Ανδρέας Καρίτζης: Πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνέντευξη
Σάββατο, 17 Ιανουαρίου 2015 16:20
[...]
Πλην της εκλογής σας, φυσικά, ποιος είναι ο στόχος που θέτετε σε προτεραιότητα;
Να συμβάλω με κάθε τρόπο, αυτές τις ιστορικές και κρίσιμες ημέρες, ώστε οι πολίτες με νηφαλιότητα και καθαρό μυαλό να τοποθετηθούν στο κρίσιμο επίδικο που δεν είναι άλλο από το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας.
Να βοηθήσω ώστε να αντιληφθούν οι πολίτες ότι για να αξιώσουμε σεβασμό από τους πιστωτές και την εγχώρια οικονομική ολιγαρχία, πρέπει ως κοινωνία να ανακτήσουμε τον αυτοσεβασμό μας. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία, να γίνουμε πιο υπεύθυνοι τόσο στις επιλογές μας στις εκλογές όσο και μετά.
Με τα ψέματα δεν πρόκειται να βγούμε από την κρίση.
Η νοοτροπία των «κολλητών» και των αεριτζήδων δεν μπορεί να είναι η μοίρα μας.
Πρέπει να ξαναθυμηθούμε αξίες όπως η εργατικότητα και ο σεβασμός στο δημόσιο συμφέρον και το κοινό καλό."
http://www.naftemporiki.gr/story/903176/andreas-karitzis-prepei-na-allaksoume-nootropia