Καλημέρα Ζωή-Perfect Days : H απαράμιλλη ισχύς των Brands

 

Είμαστε στο Τόκυο , ίσως το 2022.

Ένας εργαζόμενος σε εργολαβία καθαρισμού των δημοσίων αποχωρητηρίων συναντά τη αδελφή με την οποία δεν έχουν σχέση. Ο λόγος της συνάντησης είναι απλός : η ανιψιά του εργαζόμενου το έσκασε από το σπίτι και έμεινε στο θείο της. Η αδελφή φτάνει στο ταπεινό καθαρό σπίτι του αδελφού της με μία μεγαλοπρεπή μαύρη λιμουζίνα με οδηγό. Οι κοινωνικοί μηχανισμοί που δημιούργησαν αυτή την οικονομική και συναισθηματική απόσταση ανάμεσα στα αδέλφια είναι άγνωστοι. Η γιγαντιαία αντίστιξη παραπέμπει σε Φώσκολο του «Καλημέρα Ζωή» ή σε ένα άλλο «Φώσκολο».

Ο  «Φώσκολος» όμως δεν είναι τόσο απλοϊκός .

Μας εισάγει μέσω της επανάληψης στην χειρωνακτική εργασία του καθαρισμού. Έτσι βλέπουμε περίπου 6 φορές, επαναληπτικά  πως καθαρίζονται οι τουαλέτες στο Τόκυο, με ακρίβεια χειρουργείου. Πως πιάνουμε το απορρυπαντικό, το καθαριστικό ύφασμα, ενώ στο μεταξύ λύνουμε και μια τρίλιζα , σε έξι διαλείμματα  με ένα άγνωστο (η;) . Με τους καθαρισμούς περνάνε 40 λεπτά αφήγησης , έτσι για να  εμπεδώσουμε τη δουλειά.

Το κόλπο του «Φώσκολου» είναι η μουσική : Κλασσικές μπαλάντες των 80’ς παιγμένες σε κασετόφωνο που πρωταγωνιστεί.

Επειδή η δουλειά είναι κουραστική , πάμε στο ίδιο εστιατόριο 6 φορές , όπου ο σερβιτόρος σερβίρει το ίδιο έδεσμα με την ίδια ευχή : «για τη σκληρή σου δουλειά». Πάνε και άλλα 20 λεπτά αφήγησης μέχρι να φάμε το φαΐ μας.

Ο εργαζόμενος είναι τοοοοοσο καλός. Μονίμως με ένα θλιμμένο χαμόγελο Μόνα Λίζας με το οποίο μας αποχαιρετά στο τέλος.

Ο «Φώσκολος» ξέρει ότι με τέτοια κόλπα δε γεμίζουν οι αίθουσες και κάνει το απόλυτο κόλπο.

Υποκλέπτει την υπογραφή Wim Wenders.

To κόλπο πιάνει: ποιος σοβαρός κριτικός θα θάψει μια ταινία του Wenders;

Κανείς.

Και επειδή οι κριτικοί ξέρουν γράμματα ανακαλύπτουν τα μύρια κρυφά νοήματα και βάζουν τα αστεράκια σωρηδόν έτσι γιατί στους τίτλους γράφει Wenders.

Α ρε μπαγάσα Φώσκολε- Wenders  με τις χαώδεις κοινωνικές διαφορές , τις ταπεινές εργασίες και τις κασέτες . Α ρε πόσο μασάει ο κόσμος σε Brands…

Για το μόνο που σε παραδέχομαι είναι οι μουσικές σου.