Dune 2 - Πότε ευδοκιμούν οι αντιστάσεις στο υπέδαφος;

 

Το Dune 2 ακολουθεί με ασφάλεια μερικά από τα μοτίβα των μεγάλων παράγωγών επιστημονικής φαντασίας:

·       Η Αναλογική και ενίοτε η προβιομηχανική τεχνολογία χρησιμοποιείται για την επίλυση των θεμελιακών επίδικων , ενώ η ψηφιακή , κβαντική και μετά κβαντική τεχνολογία  αναδύεται υπαινικτικά ως η βάση των μεταφορών και κάποιων επικοινωνιών. Έτσι στο Dune o γαλαξίας είναι επισκέψιμος σε χρόνους dt, αλλά η κυριαρχία του ορίζεται από την έκβαση μιας ξιφομαχίας .

·       Οι εξουσίες είναι αρχαϊκής μυκηναϊκής συγκρότησης με διαδοχές αίματος και παλατιανές ίντριγκες . Όταν οι εξουσίες είναι εταιρικές οι μηχανισμοί επικυριαρχίας απλά αλλάζουν όνομα.

·       Υπάρχουν υποτελείς κοινότητες με οργανική οικολογική σύμφρηση με το περιβάλλον σε μια ισορροπία που απειλείται.

Τα μοτίβα παραμένουν αλλά διαφορές αναδύονται ανάλογα με την έμπνευση και το σχεδιασμό πχ στο Avatar η υποτελής κοινότητα απολαμβάνει ένα ονειρικό αμφίβιο περιβάλλον ενώ στο Dune οι «ιθαγενείς» έχουν προσαρμοστεί σε ένα αμμώδες οικοσύστημα χωρίς νερό.

Στο Dune 2 το κυρίαρχο πολιτικό επίδικο  είναι η υποτέλεια , η αρπαγή και η ανισότητα . Δεν είναι τυχαίο πως ταινίες σαν το Dune αρέσουν σε μερίδες της Αριστεράς ( εδώ, εδώ, εδώ ) παρότι  όλα τα συμφραζόμενα έχουν πολλαπλές όψεις μιας κυρίαρχης καθεστωτικής αισθητικής . Με μια ενδιαφέρουσα ανατομική πολιτική έκφραση οι υποτελείς επαναστάτες Fremen συνίστανται από δύο διακριτά ρεύματα : τους ορθολογιστές και ισοπολιτειακούς «βόρειους» και τους φονταμενταλιστές μεσσιανικούς μυστικιστές «νότιους».

 Με μια πιο ενδιαφέρουσα δημιουργική επέμβαση , οι υποτελείς επαναστάτες Fremen μιλούν μια καινοφανή γλώσσα με εμφανή την επίδραση της Αραβικής και ήχων από γλώσσες του Καυκάσου . Η γλώσσα είναι πλήρης συντακτικά ηχητικά  έτσι ώστε κάποιοι μπορούν να δουν μια πιθανή επέκταση της. ( εδώ)

Στο πολύπτυχο του Dune 2 είναι εμφανής η  γυναικεία επικυριαρχία τόσο ως υπερβατική μυστική ιερή Μητέρα αλλά και ως νεαρή ένοπλη Αμαζόνα.

Εκτός λοιπόν από την αναμενόμενη μουσική οπτική πανδαισία στην ταινία ενσωματώνονται όλα τα σύγχρονα επίδικα της πολιτικής.

Oι συγκρούσεις στη Γάζα και την Ουκρανία αναδεικνύουν τα όρια της ψηφιακής τεχνολογίας. Η Ρωσία μοιάζει με τους μονολιθικούς διαχειριστές της ενέργειας Harkonnen ( με ηγέτη – δεσπότη τον Vladimir…). Η Χαμάς μοιάζει με τους Νότιους Φονταμενταλιστές που μπορούν να αντιστέκονται λόγω της επικράτησης στο υπέδαφος της ερήμου. Ο πόλεμος ανεξαρτησίας «από τα πάνω»  των «Ατρειδών» έχει στοιχεία αυτουπονόμευσης καθώς αποκαλύπτεται μια σχέση αίματος με τους αμείλικτους Harkonnen.

H ελπίδα φαίνεται μόνο στην πανέμορφη αμαζόνα των Βορείων Ghani που αντιλαμβάνεται τα όρια του πολέμου ανεξαρτησίας, όταν σ’ αυτόν επικρατούν οι Μυκηναϊκές ίντριγκες και οι γάμοι συμφέροντος και η ανισότητα των φύλλων. Φαίνεται ότι και οι αντιστάσεις  του υπεδάφους δεν μπορούν να τελεσφορήσουν σε καθεστώς μυστικισμού και μεσσιανισμού