Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015

Lisboa-Αθήνα-بغداد


Περίπου τις ίδιες μέρες δημοσιεύονται δυο ειδήσεις για την Πορτογαλία.

Το Bloomberg (πηγή) μας ενημερώνει πως η Λισαβόνα συναγωνίζεται το Σ. Φραντσίσκο σε ελκυστικότητα εταιρειών start up . Η Αυγή (πηγή) αναφέρει πως μια αριστερόστροφη  συμμαχία ,τύπου Συριζα , ΠΑΣΟΚ  ΚΚΕ  απειλεί να ρίξει την επιλογή των ευρωπαϊκών ελίτ , την  κεντροδεξιά μειοψηφική κυβέρνηση Κοέλιου.

Αυτομάτως η συζυγία των δύο ειδήσεων αναδεικνύει ένα βασικό επίδικο :το πρόσημο μιας διακυβέρνησης έχει διαφορετικό βάρος όταν αυτό προσδιορίζει  κοινωνίες με ετεροβαρή προβλήματα.

Η αδρή αγχολυτική αφήγηση μπορεί να επικαλεστεί ότι  τα ζητήματα , ανεργίας μισθών είναι ισοδύναμα εντός η εκτός μνημονίων .Άραγε ποιος δεν θα ήθελε το Bloomberg να αναφέρει πχ τον Πειραιά ως νέο City η την Κρήτη ως ανταγωνιστή του Σκανδιναβικού πλέγματος  βιοτεχνολογίας και ας είχαμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ  ,Ανταρσύα ,ΚΚΕ με υποτιθέμενο πρόγραμμα του πιο καθαρού αντικαπιταλισμού;

 Η πιο επεξεργασμένη αφήγηση , προερχόμενη από την πάλαι ποτέ ανανεωτική αριστερά έχει μια συνθετική προσέγγιση : δεδομένου του προσανατολισμού προς μια αναπτυγμένη οικονομία των υψηλών αξιών , τα θεσμικά ελλείμματα της αστικής διαχείρισης θα τα ολοκληρώσει μια αριστερόστροφη εκσυγχρονιστική διακυβέρνηση .Παρότι η θέση είναι ελκυστική προέρχεται από τον πιο old fashion μαρξισμό των σταδίων.
Αυτή είναι ας πούμε η πιο υγιής εκδοχή του ενεστώτος Συριζαίκού  εγχειρήματος ,η  πράξη όμως αναδύεται διαφορετικά . H αριστερόφωνη διακυβέρνηση περιορίζεται στην παρηγορητική διαχείριση ενός βαλτωμένου καπιταλισμού , ενός οικονομικού σχηματισμού με λυμφατικό εξωστρεφή εξαίρετισμο , απουσία μεγάλων neoliberal projects και πολλαπλές στοιβάδες παγωμένων εκφράσεων πόνου και άμυνας .

Μια άλλη main stream αφήγηση ,εντοπίζει το πρόβλημα στην απουσία συναίνεσης. Όμως  παραγνωρίζει όμως ότι στο παρελθόν υπήρξαν κύματα δυτικότρoπου εκσυγχρονισμού χωρίς πολιτική συναίνεση σε συνθήκες ακραίας πόλωσης.

Το πρόβλημα δεν είναι η απουσία συναίνεσης αλλά η απίσχναση των κοινωνικών μειοψηφικών δυναμικών ομάδων της πολιτικής της οικονομίας των ιδεών .Μακάρι να είχαμε τον πιο τρελαμένο αντικαπιταλισμό σε ένα περιβάλλον ακριβού καπιταλισμού σταθερών  θεσμών λειτουργικών υπηρεσιών .Το ορατό μέλλον αναδύει ένα εσωστρεφή κόσμο αδύναμων καπιταλιστών , ασταθών θεσμών , απελπισμένων outsiders , εκτραχηλισμένων λογοπλαίσιων. H συνεχής επίκληση της γεωπολιτικής, της γεωγραφίας , των ορυκτών, του τουρισμού  αποδεικνύει την αδυναμία οργάνωσης μιας οικονομίας και κοινωνίας των πιο σύνθετων μορφών.

Τα ποντιακά της εβδομάδας που έτρεξε, εκφράζουν ακριβώς αυτήν την υστερία της αδυναμίας , την αγωνία μιας κενότητας .Μεταφορικά η συζήτηση είναι σκανδαλωδώς επίκαιρη .Συζητάμε για θύματα, αίματα , σφαγές , στην παραλία του Καυκάσου. Η μεσανατολική διάσταση των ορίων μας επανέρχεται με στρεβλό τρόπο. Αντί τα ανατολικά στοιχεία να αναδυθούν ως δυναμισμός (όπως γίνεται στην Κύπρο και το Ισραήλ) εισέρχονται στην συζήτηση ως παγωμένος ιστορικισμός.

Ο συγχρονισμός είναι αδυσώπητος και καταθλιπτικός. Βαθμιαία μετατοπιζόμαστε όλο και πιο ανατολικά  όχι γεωγραφικά αλλά ιδεολογικά .

Η κυβέρνηση παριστάνει την ευρωπαϊκή αριστερά σε συνθήκες Μεσανατολικού καπιταλισμού ενώ είναι σταθερή επειδή ακριβώς κινείται στις ασφαλείς ράγες του πρώιμου ερντογανισμού (πηγή)

Η δεξιά βυθίζεται στο βαλκανικό παρελθόν του λαϊκού κόμματος και των επιστράτων

 Ο χρυσαυγητισμός αποδεικνύεται όλο και πιο οργανικός πιο αυθεντικά ελληνικός σε αντίθεση με την φαντασίωση περί εξαίρεσης

Οι λυμφατικές αυθεντικές δυτικότροπες  δυνάμεις της οικονομίας της πολιτικής (αριστεράς και δεξιάς)  της ιδεολογίας παλεύουν με τους γνωστούς περιορισμούς τους. Τα όρια εκλογικού νανισμού των πάλαι ποτέ Κοδησο, ΚΚΕ Ες  που δεν απέτυχαν γιατί ήταν δεξιοί αλλά γιατί φαντάστηκαν και επεξεργάστηκαν  μια πόλωση δεξιά άριστα ως copy paste των κέντροευρωπαϊκών συνθηκών , παραμένουν αξεπέραστα .

 Η τελευταία αισιόδοξη εκδοχή που είδα αποτυπώνεται  στο τελευταίο βιβλίο του Καλύβα (πηγή) : είμαστε υπέρ φιλόδοξοι οι αποτυχίες μας ακολουθούνται από αδιανόητες εξάρσεις. Το κακό είναι πως το σχήμα του Καλύβα , ( όπως και του Κωστή  (πηγή) σε άλλο τόνο ) εμπεριέχουν μια  επαναλαμβανόμενη «συνθήκη Ναβαρίνο» : τις  δύσκολες στιγμές η ξένη παρέμβαση μας διασώζει ως «κακομαθημένα παιδιά».

 Όμως η ιστορία αρέσκεται σε κενοφάνειες . Φίλος που ασχολείται με την οικονομική ιστορία της Μ Ανατολής μου ανέφερε ένα στοιχείο που βασίζεται σε στοιχεία των ΔΝΤ, Παγκόσμιας Τράπεζας .Το 1990 η χώρα με τους καλύτερους θεσμούς , βιομηχανική υποδομή , παιδεία κλπ  σε σχέση με τις ισοδύναμες της , ήταν το  Ιράκ.

15 σχόλια:

  1. Αναζητουνται 2000 Δροσοι κια 1000 επιχειρηματιες Α, εως το 2020.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πιο 2020 ,έως τα μέσα του 2016 .Αλλιώς το 2020 θα είμαστε στην Μυτιλήνη στην βάρκα με προορισμό την Τουρκία για μια καλύτερη ζωή. Στο Αιβαλί θα μας περιμένουν Τούρκοι εθελοντές κλπ .Τελικός προορισμός το Καζακστάν ......

      Διαγραφή
    2. Υπερβαλλεις, εχοντας -ομως- καλες προοθεσεις. Ξεχνας το μαξιλαρι των 55- 60 δις της παροικονομιας. Μονον 17 δις στον τομεα του τουρισμου. Λ.χ. Στην Πατμο και στις Οινουσσες δεν υπαρχει ανεργια...

      Αναζητουνται 2000 Δροσοι και 1000 επιχειρηματιες Α, εως το 2020, δηλ. γραμμικα 400 Δροσοι και 200 επιχειρηματιες Α,ετησιως.

      Αν και μαλλον θα ειναι γεωμετρικα, οπισθοβαρως..

      Διαγραφή
    3. Υπερβάλω αλλά αν καποιος μου ελεγε το 08 οτι θα εχουμε δεκα χρονια υφεσης με απωλειες 30 % και κυβερνηση Συριζα θα το ελεγα υπερβολή
      Θελω να σε πιστεψω μακαρι να αντιστραφει η ταση

      Διαγραφή
    4. Οπως γνωριζεις ειμαι ρεαλιστης και πολυ πρακτικος.

      Ιδου τι πιστευω/ελπιζω

      Εως το 2020 θα εχουμε
      500.000 ΔΥ αντι 670.000
      300.000 ελληνες επιστημονες μεταναστες
      να εχουμε ενοικιασει επιλεγμενα 200.000 απο τα 2.300.000 ακατοικητα διαμερισματα σε βορειους ερωπαιους και Ρωσσους
      τα μεγεθη του τουρισμου να αυξηθουν κατα 30% και να "ασπρισει" το 25% των μαυρων εισοδηματων απο τον τομεα
      τραπεζες που θα μπορουν να δανειοδοτουν εστω και ολιγον
      την μοδα οτι ειναι "αδελφιστικο" να εισαι λευκο κολλαρο αντι μπλε φορμα με εργαλεια και Η/Υ (η δουλεια κανει τον αντρα, ...)
      την εξαπλωση της μοδας να εισαι με μια εταιρεια startup, αντι σε stage
      την μοδα να εισαι παραγωγος, εστω και αν βαφτιζεις μερικα απο τα αγροτοκτηνοτροφικα προιοντα σου ελληνικα, τηρωντας καποιες προδιαγραφες ασφαλειας και ποιοτητας.
      να παιρνεις ημιετοιμα προιοντα απο Βαλκανια και να βαζεις 36%>35% ελληνικη προστιθεμενη αξια, ωστε να εχεις κινητρα στην επενδυση σου....

      ΑΦ

      Διαγραφή

    5. Είθε να γίνουν
      Ποιος δεν θα ήθελε αυτό σενάριο;

      Διαγραφή
    6. Εκτιμω/ ελπιζω οτι απ' αυτα που ανεγραψα θα υλοποιηθει το 50% εως 60%, αρα αναμενουμε αναιμικη αναπτυξη της ταξης του 1%.
      Τα υπολοιπα (πλεον μερικα νεα) την επομενη πενταετια 2021-2015.

      Διαγραφή
  2. Να καταλάβαιναν κάτι από γεωπολιτική οι γκλάμουρ και λάιφστάιλ ταλίμπανοι, θα έλεγα άι χαλάλι τους. Αλλά πού !
    Ούτε τους 2 βασικούς γεωπολιτικούς άξονες της μακράς ιστορικής διάρκειας δεν μπορούν (δεν θέλουν !) να εμπεδώσουν, Νοτου-Βορρά (από Βαλκάνια σε Κεντρική Ευρώπη) και Ανατολής - Δύσης (Ανατολική - Δυτική Μεσόγειος, τα "γεφύρια του Ιονίου")

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η λεγομενη φιλοευρωπαική και εκσυγχρονιστική εγχώρια τάση, ακολούθησε, δυστυχώς και αυτή, τον "ελληνικό εξαιρετισμό".
    Ποτέ δεν κατάλαβε ότι ανήκουμε στην πολιτική Ευρώπη ακριβώς επειδή είμαστε ιστορικά και γεωπολιτικά τμήμα της Βαλκανικής, ότι οι Βούλγαροι και οι Σέρβοι (εξαιρουμενου φυσικα του αρχαιοελληνικού κλέους μας, όμως αυτά είναι για τους ιστορικούς και όχι για τους πολιτικούς). Νόμιζε ότι η ενταξή μας στην πολιτική Ευρώπη είναι sui generis, με αποκλειστικό «εισιτήριο για την πρώτη θέση», επειδη εμείς, δήθεν, δεν είμαστε Βαλκάνιοι, αλλά "κάτι άλλο".
    Αυτοκαταστροφικες αυταπάτες με ισχυρή δόση αλαζονείας.

    Σε εποχή μειωμένων προσδοκιών. Ελλάδα, Ευρώπη, πατριωτισμός
    http://aftercrisisblog.blogspot.gr/2013/02/blog-post_8.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Aftercrisis
      Είδα με πολύ ενδιαφέρον την ανάρτηση σιου.Πραγματικά χρήσιμη με πλήθος στοιχείων και αναφορών
      Επίτρεψε μου όμως να συνοψίσω
      Η αδυναμία ενός αυθεντικού δυτικότροπου ρεύματος , κάνει αναγκαστικά την "κινηση" προς την Δύση αυταρχική ( μετεμφυλιακή Ελλάδα, οριακή αποδοχή εισόδου στην ΕΟΚ με αντιρρήσιες πασοκ κλπ)
      Το πρόβλημα είναι ότο και το πλέγμα ιδεών , απαιτήσεων των "κάτω" γίνεται 'ως εάν" να είμαστε αυθεντικά στην Δυση.
      Είμαστε εδώ:
      Ανακαλύπτουμε έντρομοι τα δομικά ελλείματα αλλά ταυτόχρονα οι απαιτήσεις είναι "ευρωπαικές"
      Ετσι δημιουργούνται πολλαπλά ρεύματα που αποκλείνουν
      Οι διαψευσμένες απαιτήσεις γίνονται ολική αποστροφή και τότε αποκαλύπτεται όλο το υπόστρωμα μιας "ανατολής" .
      Οι κυβερνώντες προκειμένου να ικανοποιήσουν αυτές τις απαιτήσεις σε συνθήκες κρίσης αναγκαστικά θα υιοθετήσουν συμβιβαστικές λύσεις. Η μεταστροφή του Συριζα ήταν αναμενόνη από το 12. αλλιώς δεν υπάρχει κυβέρνηση καν
      Αυτό που φοβάμαι είναι πως η ισορροπία αυτή γίνεται συνεχώς ισορροπία βάλτου. Ουτε μπρος ουτε πίσω
      Αν οι δυτικότροποι είναι ασθενείς οι "ανατολικοί" είναι ανυπαρκτοι
      Ως ποτε μπορεί να αναβάλεται μια έξαρση ;(οικονομική, πολιτική, διανοητική)
      Ας ελπίσουμε πως η παρατηρούμενη έξαρση στην τέχνη υποκρίπτει μια δυναμική που επιφυλάσει μια διέξοδο

      Διαγραφή
  4. Οταν αναρτησα σχεδον ολο το ποστ σου στην Καλυβα ειχαμε πολυ καλα λογια εκτιμησης για το εγχειρημα σου .

    https://panosz.wordpress.com/2015/11/07/portugese/#comment-295431

    https://panosz.wordpress.com/2015/11/07/portugese/#comment-295439

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Aftercrisis
      Afotistosfilelilin
      Είδα τα σχόλια , τα οποία προφανώς εκφράζουν την ευγενή γενναιοδωρία των σχολιαστών
      Μεταξύ μας ξέρουμε ότι το blogging είναι κάτι σαν τα "κουβάδακια" μας
      Παίζουμε στην άμμο
      Ας το διασκεδάσουμε λοιπόν

      Διαγραφή
  5. Καλημέρα, λοιπόν. Σωστά το θέτεις το πρόβλημα. Επίτρεψέ μου και κάποιες άλλες παραμέτρους. Το βάλτωμα έχει να κάνει με μία κοινωνία που δεν επιλέγει να αναπαραχθεί- εδώ το δημογραφικό ως αξιακό είναι σημαντικό. Άλλες δυνατότητες έχεις με πολύ κόσμο και άλλες με ελάχιστο. Η φαντασίωση, επίσης, της εξαίρεσης δεν είναι γεωπολιτικά και τόσο φαντασίωση. Τα "μεσανατολικά παραδείγματα" που κομίζεις έχουν γεωπολιτικό βάθος (και δημογραφικό και θρησκευτικό). Η Ελλάδα είναι σε μία γειτονιά ανάλογων προτύπων- τύπου Σερβίας και Βουλγαρίας. Το παράδειγμα του Ισραήλ δεν είναι πάντοτε αντιπροσωπευτικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μανώλη
    Όντως το δημογραφικό είναι αυτόνομο αξιακό ζήτημα και όχι αναγκαστικά οικονομικό παρεπόμενο. Συμβάλει στη στασιμότητα. Μάλιστα θα μπορούσε κάποιος να δει ένα ευρύτερο πρόβλημα καθώς η ελληνική διασπορά, πιθανόν για πρώτη φορά, να γίνεται τόσο φυγόκεντρη.
    Σωστά η αναλογία μας με Σερβία ,Βουλγαρία ( ευρύτερα η βαλκανική ενδοχώρα και σε επέκταση η Ρωσική διασύνδεση) είναι θέμα προς αξιολόγηση. Ειλικρινά είναι κάτι που δεν έχω δει .Όμως η αίσθηση μου ( γενικά και ίσως αόριστα) είναι ότι τα συμπαγή νέα ιδεογεωγραφικά παραδείγματα ευρίσκονται ανατολικά .
    Αναφέρω το Ισραηλ ως υπόδειγμα μιας κοινωνίας σε κρίση, με ηθικά διλλήματα που όμως ταυτόχρονα έχει οικονομική μεγέθυνση και σύνθετη οικονομία.
    Είναι σαφές πως δεν αναζητάμε μια κοινωνία "τάξης και οργάνωσης" τύπου Σκανδιναβίας , αλλά το σύνθετο υπόδειγμα μιας διαχείρισης της κρίσης με προωθητικό σχήμα. Εδώ διαφωνώ με μια ευρωκεντρική "συντηρητική" ρητορεία περί συναίνεσης. Υπάρχουν κοινωνίες σε πόλωση που διαχειρίζονται την εσωτερική σύγκρουση χωρίς τέτοια καθίζηση .
    Σε λίγο καιρό δεν θα έχουμε ούτε ανάπτυξη ούτε σύγκρουση, σαν το βαριά ασθενή που δεν παρουσιάζει ούτε καν πυρετό
    Ο εκπτωχευμένος τρόπος διαχείρισης του "ποντιακού" δεν με φοβίζει ως επίδικο αλλά με απογοητεύει ως επίπεδο διαλόγου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή