Πέμπτη 22 Ιουνίου 2023

Νεκροπολιτική και υπερχειλίζοντες νόμοι

 


18 Ιουνίου 2022 δολοφονείται ο Γ.Μητσός , γιος επιχειρηματία που εμπλέκεται σε μεγάλη επένδυση στο χώρο διανομής πετρελαιοειδών Πηγή

24 Απριλίου  Μαίου 2022 δολοφονείται ο Γ. Σκαφτούρος που δραστηριοποιείται στο χώρο διανομής πετρελαιοειδών  πηγή

28 Φεβρουαρίου 2023 γίνεται το δυστύχημα των Τεμπών με 57 νεκρούς.

7 Ιουνίου 2023 δολοφονείται ο Β Ρουμπέτης , ο οποίος έχει εκτίσει ποινή δολοφονίας για το Φιλόπουλο, οδηγεί θωρακισμένο όχημα ιδιοκτησίας Σκαι (Αλαφούζος)  έχει υπάρξει έκτακτος δημοτικός υπάλληλος Πειραιά ( Μώραλης , Μαρινάκης) και η θύρα 7 τον αποχαιρετά με ένα μεγαλοπρεπές πανό.

14 Ιουνίου 2023 βυθίζεται το αλιευτικό στα ανοικτά της Πύλου με εικαζόμενους 600 νεκρούς

25 Ιουνίου 2023 αναμένεται η θριαμβευτική επανεκλογή Μητσοτάκη ,με θεωρούμενη αιτία της νίκης την «επιστροφή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή κανονικότητα». Πρόκειται μάλλον για την πιο υποτονική , άγευστη εκλογική περίοδο με την πιο προβλεπόμενη έκβαση.

Η συσχέτιση  των δολοφονιών, των δυστυχημάτων με την εκλογή Μητσοτάκη γίνεται για να υπογραμμίσει την «κανονικότητα» του βίαιου θανάτου, την ενσωμάτωση του στο συνεχές του σύγχρονου βίου.  Παρότι η προσωρινή διόγκωση του περιστατικών , εμφανίζεται ως διεσταλμένο βίωμα εντός μιας ρέουσας καθημερινότητας , τελικά η πληθώρα παρόμοιων περιστατικών  δημιουργεί ένα ιξώδες έδαφος , ένα πατινάζ θανάτου επί του οποίου είμαστε ικανοί να κινούμαστε.

Ο Achille Mbembe ονομάζει την συνθήκη του σύγχρονου βίου ως Νεκροπολιτική. (Mbembe, Achille. Necropolitics. Duke University Press.)

Γράφει σχετικά:

Όσο για τις δημοκρατίες, δεν έχουν πάψει να αδειάζουν και να αλλοιώνονται στο καθεστώς τους. Καθώς οι φαντασιώσεις και τα ατυχήματα είναι πλέον το μοναδικό τους θέμα, έχουν γίνει απρόβλεπτες και παρανοϊκές, αναρχικές δυνάμεις χωρίς σύμβολα, χωρίς νόημα ή πεπρωμένο ( σελ 184)

Τα πρώτα τέσσερα κεφάλαια έδειξαν πώς η εχθρότητα αποτελεί πλέον το πνεύμα των φιλελεύθερων δημοκρατιών και πώς το μίσος τους δίνει την εντύπωση ότι βιώνουν ένα καθαρό παρόν, μια καθαρή πολιτική, χρησιμοποιώντας μέσα που τα ίδια είναι αγνά. (σελ 78)

Έτσι όσοι περίμεναν τουλάχιστον τα Τέμπη να προσδιορίσουν ιδιαίτερες εκλογικές συμπεριφορές, έσφαλαν νομίζοντας ότι  η γνωστή  υπεροπλία της ΝΔ στα ΜΜΕ διαμόρφωσε την κοινή γνώμη. Δεν είχαν υπολογίσει το βαθμό ώσμωσης του θανάτου στο γίγνεσθαι της καθημερινότητας.

Βέβαια τα περιστατικά που ανήκουν στον βιόκοσμο της αυθεντικής εγκληματικότητας έχουν υποστεί μια επιπλέον κατεργασία αποσιώπησης . Οι συσσωματώσεις  μεγάλων συμφερόντων απολαμβάνουν της προστασίας που προσφέρει η λεγόμενη διαπλοκή μέσω μιας  υπερχειλίζουσας νομικής πραγματικότητας .Έχει επισημανθεί πως η ανομία στις σύγχρονες κοινωνίες εξασφαλίζεται από την πληθώρα και όχι την απουσία νομικών ρυθμίσεων. Οι υπεράριθμες, επικαλυπτόμενες, ασαφείς Νομικές ρυθμίσεις περιορίζουν τα πάντα σε ένα στενό  «νόμιμο» αφήνοντας το ευρύτερο «θεμιτό» αιωρούμενο.( G.Agamben: The Mystery of Evil p.3)

 Όποιος ευλόγως αναρωτιέται  για την εξωφρενική ιστορία Ρουμπέτη , όπου τα πάντα συγκρούονται με τη κοινή λογική, ας είναι σίγουρος πως για όλα ( χρήση αυτοκινήτου Αλαφούζου , διορισμός στο Δήμο Πειραιά με ποινικό μητρώο φόνου κλπ) θα υπάρξουν εύλογες νομικά τεκμηριωμένες απαντήσεις που συνάδουν με το περιορισμένο «νόμιμο»  , δηλαδή τον καταιγισμό σχετικών νόμων και διατάξεων.

Οι αριστερόφωνοι προχειρολόγοι  του Συριζα, κατά καιρούς επικαλέστηκαν την ρήση «θα σας ταράξουμε στη νομιμότητα» ευρίσκοντο προ  εξηκονταετίας . Όταν ο Ηλιού τα έλεγε, όπου η κυρίαρχη συνθήκη λειτουργούσε μέσω της επιλεκτικής περιορισμένης χρήσης του νόμου. Έτσι μη αντιλαμβανόμενοι τον τρέχοντα  νομικό πληθωρισμό βυθίστηκαν κανονικά σε ατελέσφορους χειρισμούς με γνωστά αποτελέσματα τουλάχιστον αδράνειας και απραξίας ( Novartis, άδειες καναλιών κλπ) .Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως  η μοναδική εκ των έσω οξεία κριτική προήλθε από πρώην υπουργό Δικαιοσύνης μάλιστα προερχόμενο από τα έγκατα της ιστορικής Ανανεωτικής Αριστεράς. Σήμερα  τυπικά ορθές διαδικασίες εντός νόμων προσφέρουν αξιοθαύμαστα αποτελέσματα προσβολής της κοινής λογικής ( παραγραφή Siemens, αναπάντητα ερωτήματα για υποκλοπές, κλπ).

Η επερχόμενη κατίσχυση του Μητσοτάκη ,θα ορίσει μια κυβέρνηση εντός του καθεστώτος Νεκροπολιτικής και Νομικού πληθωρισμού. Οι αναμενόμενες προσαρμογές προς την «Ευρωπαική κανονικότητα»  φαίνονται να έχουν ευρεία συναίνεση .

Κατά βάθος ευρισκόμαστε στην όγδοη χρονιά ευρύτατων συναινέσεων .

Ο Σύριζα , ανεξάρτητα από την αυτοκατανόηση του ως αγωνιστική αντιμνημονιακή δύναμη, είχε μια στρωτή τετραετία  ( 15-19) , εξ’ αιτίας και όχι παρά, το τρίτο μνημόνιο το οποίο είχε ψηφιστεί από όλους τους «συστημικούς». Ο Μητσοτάκης ευνοήθηκε κατά βάθος από την πανδημία όπου φάνηκε «έτοιμος από καιρό» να εφαρμόσει τις all time classic συντηρητικές πολιτικές των επιδομάτων , προκαταβολών για τα οποία ο Συριζα μένει άφωνος  , καθώς ο εκπτωχευμένος από καιρό θεωρητικός του εξοπλισμός *  κατέτασσε το Μητσοτάκη στους  «Νεοφιλελεύθερους» ( Lol) .

Όμως είναι αδύνατο για τον Μητσοτάκη να διαλευκάνει τις παρακολουθήσεις, να περιορίσει τους πιστολέρο που γίνονται δημοτικοί υπάλληλοι. Η αδυναμία του δεν σχετίζεται με μια απ’ ευθείας εμπλοκή του , με μια «διαπλοκή»  ( που ίσως να αποκάλυπταν ερευνητές δημοσιογράφοι) αλλά με τις σταθερές του ισχύοντος καθεστώτος. Εξ΄ ορισμού οι   μυστικές υπηρεσίας στηρίζονται στην αρχή του Θου Βου «δεν σε ξέρω , δεν με ξέρεις» ενώ ξέρουμε από το 1970 ότι  τα πειστήρια καταστρέφονται όπως τα κασετόφωνα στο πρώτο γύρο των «Επικίνδυνων Αποστολών». Όσον αφορά τους πιστολέρο  , απλά ας θυμόμαστε ότι απασχολούνται σε  εφοπλιστές για  τους οποίους ξέρουμε πως ο τελευταίος με εμπλοκή με το νόμο ήταν ο Τυπάλδος του «Ηρακλείου» …

 

 

(1*  Οι πρώτες αναλύσεις του  για τα αποτελέσματα των εκλογών, παραπέμπουν σε διαλεκτικό υλισμό του 50 με «υποκειμενικούς και αντικειμενικούς παράγοντες», μηχανική κοινωνιολογία τριών τάξεων, άφθονο οικονομισμό  κλπ .Που ‘ σαι ρε κλασσική ανανεωτική αριστερά με τα «σεντόνια» σου ,τις αναφορές σε Gramsci, Πουλατζά όπου κείμενα διαλόγου  ήταν κλασσικά δοκίμια υψηλής ποιότητας κοινωνικής ανάλυσης…

 

 

 

11 σχόλια:

  1. Kαλησπέρα Γιάννη. Ο ΣΥΡΙΖΑ πάσχει στο πως δεν μπορεί να διαχειριστεί τις αντιφάσεις του. Υπάρχουν πολλά στοιχεία της 3ης μνημονιακής διακυβέρνησης που θα μπορούσε να πατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, για να στήσει κυβερνητικό πρόφιλ. Όμως η 'αριστερή καρδία του' δεν τον άφησαν να κάνει μια τέτοια 'προδοσία'. ΟΚ, δεν θέλουμε κέντρο, ας το πάμε πιο λαικιστικά, "τραμπικα", και εδώ αποτυγχάνει. Ο Λαικισμός του περιορίζεται στο μητσοτακης κακός δεξιός, αλλά δεν εκφράζει το λαικιστικό θυμικό σε περιπτώσεις ΚΟΒΙΝΤ, μετανάστευσης, αλλά παίρνει μια "σοβαρή" θέση, καθώς η 'αριστερή ψυχή του' δεν το αφήνει. Αυτό που μένει ειναι μια σούπα που δεν τραβάει κανέναν. Τελικά η 'αριστερή ψυχή' μου φαίνεται όλο και περισσότερο όχι μια ηθική στάση, αλλά το πλύσιμο χεριών του Ποντίου Πιλάτου. Κανείς αλλώστε δεν θα μας πει 'προδότες' αν κάνουμε ότι και το ΚΚΕ, κοινώς ουσιαστικά τίποτα.

    DennisV

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Dennis V.
    Συμφωνώ με τη γενική περιγραφή. Στο Συριζα υπάρχουν ταμπού- ψέμματα και μυστικά. Να μερικά:
    Οι μη δημοσιονομικές ρευθμίσεις του γ μνημονίου ήταν κατεύθυνσης εκσυγχρονιστικής "αριστερής" πχ ενιαίο ταμείο, διαφάνεια στο λογιστηριο του κράτους, ενιαίοι κανόνες ασφάλισης.
    Δεν υπάρχει θέμα "εξόδου" από μνημόνιο ως επίτευγμα. Το μνημόνιο είναι δανειακή σύμβαση με ρήτρα μεταρρυθμίσεων. Με την υπογραφή όλων των κομμάτων,οι μεταρυθμίσεις γίνονται αναίμακτα και βγαίνουμε στις αγορές. Είναι προφανής επιτυχία της τρόικα κατ' αρχάς και μετά όλης της πολιτικής τάξης.
    Δεν υπάρχουν μαξιλάριας εννοούμενα ως επιπλέον πλούτος που αποθηκεύεται αλλά λογιστικές ρυθμίσεις για την καταχώρηση πόρων που προυπήρχαν, και εγγράφονται σε άλλο λογιστικό αρχείο.κλπ κλπ.
    Ο Σύριζα παρίστανε το αντιμνημόνιο, καθώς η σταθερή πορεία του το 15-19 είναι εφικτή γιατί είναι μνημονιακός.
    Η διπολική συμπεριφορά συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
    Ταυτόχρονα ο Μητσοτάκης έχει τρομερή ευχέρια να μοιράζει επιδόματα, γιατί αυτό είναι το μενού της ελληνικής δεξιάς. Τώρα λόγω τεμπελιάς , αδράνειας και ευκολίας αυτή η δεξια ονομάζεται νεοφιλελεύθερη είναι άλλο ζήτημα.
    Με αυτά και αυτά ο διπολικός τεμπέλης Συριζα καταρρέει και ο τυχερός Μητσοτάκης απολαμβάνει .
    Hypothesis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *Το Δράμα έφτασε σχεδόν σε κορύφωση το 2015

      Διαγραφή
    2. @Dennis. Σε κάθε περίπτωση, η κατάσταση του 23, έχει τη ρίζα στο 15 και τον τρόπο που "΄λύθηκε" η κρίση
      Hypothesis

      Διαγραφή
  3. Καλημέρα. Θεωρώ πως οι νέες αντιθέσεις δεν είναι-αν ποτέ ήταν δηλαδή στην Ελλάδα- ανάμεσα στο μνημόνιο και στο αντιμνημόνιο, όσο και αν κάτι τέτοιο προβαλλόταν. Λόγω της ιδιαίτερης ιστορίας και της γεωγραφίας της (κάτι που εύκολα ξεχνούν οι αριστεροί), οι αντιθέσεις παίρνουν διάσταση περισσότερο πολιτισμική, νοοτροπιακή (!) Με άλλα λόγια, πιο πολύ αισθάνονται απειλούμενοι απ' αυτούς που βρίζουν ως "παραδοσιακούς", "παλαιοημερολογίτες" και "ρωσόφιλους", παρά από τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το προσφυγικό- μεταναστευτικό και το γεωπολιτικό επαναφέρουν με δριμύτητα αυτή την ατζέντα. Η βασική συναίνεση, αυτή της Ευρώπης, συνέχει όλα τα πολιτικά κόμματα, τα "καθώς πρέπει"- μέχρι και το ΚΚΕ την σέβεται αυτή τη συναίνεση. Οπότε είναι καλό ν' αναζητούμε αλλού τις αντιθέσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μανώλη
    Συμφωνώ απόλυτα πως σήμερα εκφράζονται αντιθέσεις σε νέα δίπολα.
    Όμως ακόμη και ο S.Huntington είχε διατυπώσει τη θέση πως η έκφραση των αντιθέσεων δεν είναι ταυτόχρονα η ουσία των αντιθέσεων. Αν σήμερα όντως τα γεωπολιτικά εκφράζονται με αδρότητα και αφόρητα διλλήματα ( λέγε με: νέο-μεταναστευτικό) αυτά δεν είναι παρά η έκφραση πολλαπλών συγκρούσεων σε πολλά και άλλα επίπεδα.
    Αν θεωρήσουμε το ζήτημα νοοτροπιών ως το θεμελιακό , τότε δεν μπορούμε να εξηγήσουμε διαφορές αποδόσεών , επιτευγμάτων κλπ. Κλασσική περίπτωση οι αποδόσεις Ελλάδας Κύπρου, όπου οι «αδελφοί» μας εκκινούν από πολύ χαμηλότερο επίπεδο και μας έχουν αφήσει πίσω σε πολλά. Έχουν την ίδια νοοτροπία , αλλά άλλες δομές και υποδομές του βίου ( κρατικές υπηρεσίες, εγγενής κοσμοπολιτισμός, εκπαιδευτικό σύστημα κλπ ) κάνουν τη διαφορά.
    Σε κάθε περίπτωση στην επόμενη περίοδο δε θα πλήξουμε.

    Hypothesis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι βέβαιο ότι όσο ζεις δεν πλήττεις. Θεωρώ το αντι-παράδειγμα ελαφρώς ατυχές. Μιλάμε για ένα νησί, με διαφορετική παράδοση θεσμών και δημόσιας διοίκησης και με μία βασική καταστατική συναίνεση, που εντέχνως αποκρύβεται, ότι ξεχνάμε τα κατεκτημένα εδάφη και ασχολούμαστε με κάθε τύπου "πλυσίματα". Εντάξει, δεν το λες και σούπερ επιτυχία. Πέρα όμως απ' αυτό, δεν είναι το θέμα μου οι "αποδόσεις". Εάν ήταν, θα ήμουν μια χαρά με τον Μητσοτάκη. Στη σημερινή εποχή των νέων διαχωρισμών, τα ταυτοτικά κινήματα είναι τα μόνα που απειλούν, κι αυτό φαίνεται από τις επιθέσεις εναντίον τους. Δυστυχώς για τους αριστερούς, αυτή η αντι-συστημικότητα δεν είναι αριστερή, πλέον. Άλλοι καιροί, άλλα ήθη.

      Διαγραφή
    2. Μανώλη.
      Θα είμουν εξαιρετικά επιφυλακτικός να εκτιμήσω τη κατάσταση με βάση το βαθμό "αντισυστηματικότητας". Είδαμε και την ιστορική αριστερά , τι ωραίο αντισύστημα παρουσίασε. Ταυτοτικό , στην ευρεία ανάγνωση , είναι και το ριζοσπαστικό ισλάμ, επομένως οπως ωραία το γράφεις όλα κρίνονται σε συνδιασμό με θεσμούς, ιστορία οικονομία , τόπο χρόνο. Άσε μην αρχίσουμε να ψάχνουμε άλλες λανθάνουσες ή "καταπιεζόμενες" ή εν υπνώσει ταυτότητες ( "Τουρική" Δ.Θράκης, "Μακεδονική" εν Ελλάδι κλπ κλπ )
      Hypothesis

      Διαγραφή
  5. Εψαξα λιγο τον Mbembe.Το προβλημα με τους αρνητες του Μαρξισμου ειναι οτι βλεπουν το Υποκειμενο ενεξαρτητα απο την προυποθεση του,που απο τον Αριστοτελη και μετα ,ειναι το να εχεις εξασφαλησει μια οικονομικα ανεξαρτητη υπαρξη.
    Σε μια οικονομια οπως ειναι η συγχρονη,η οικονομικη μορφη της ΑΕ δημιουργει τις προυποθεσεις για ενα αποκεντρομενο Υποκειμενο.Η εποχη του επιχειριματια ατομικου ιδιοκτητη εχει περασει ανεπιστρεπτι.Δεν ειναι η αποδομηση που θεωριτικα αποδομει το Υποκειμενο με τη δυναμη καποιας θεωριτικης θελησης.Αντιθετα επειδη η νομικη μορφη της ιδιοκτησιας της ανωνιμης εταιριας στιριζεται στην κατασπαταληση δημοσιου επενδύσεις, για τον επιπλεον λογο οτι η προκαταβολη συνολικου κεφαλαιου για να κινηθουν σημαντικες επενδυσεις προυποθετουν κεφαλαιο που δανηστης του μπορει να ειναι μονο ο λαος.
    Ετσι η ουσιαστικη εξαρτηση της υποκειμενικοτητας απο το λαο δημιουργει τη συγχρονη αστικη μνησικακια που εκφραζεται ως μικροαστικος συντηριτισμος που προσπαθει να επαναφερει στην υπαρξη οικονομικες μορφες κυριαρχιας που η ιστορια τις εχει απορρηψει ως ανορθολογικες.Δεν ειναι μονο προβλημα του σοσιαλισμου το οτι "τελικα μας τελιωνουν τα λεφτα των αλλων" που ελεγε η θατσερ.Αυτο ειναι προβλημα του καπιταλισμου.
    Τη θανατοπολιτικη,τη διακριση ατομων αξιων για ζωη και αλλων προορισμενων να πεθανουν,την ειχε ως χαρακτηριστικο ο καπιταλισμος καθε φορα που με τη ρυθμιση των επιτοκιων,ρυθμιζοταν η οικονομικη δραστηριοτητα σε τετοιο επιπεδο ωστε να δημιουργει ενα εφεδρικο στρατο ανεργων(φυσικο ποσοστο της ανεργιας)Το παλιο πασοκ "ωραια χρονια" το ελλεγε "ελλαδα των 2/3"

    True Infinity

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. https://open.spotify.com/track/6ZsZxNP4Iwdyp3kd5oFFQN?si=2a8bb70e78f042a6

      Διαγραφή
    2. True, o Mbembe δεν είναι αντιμαρξιστής, αλλά ένας απο τους πιο δραστηρίους των αντι-αποικιακών σπουδών και ακτισβιστής κατά των φυλετικών διακρίσεων. Όσον αφορά τα κλάσματα 2/3 , 1/2 κλπ σε λίγο καιρό θα μιλάμε για αλγόριθμους .
      Hypothesis

      Διαγραφή