Τρίτη 1 Ιουλίου 2014

Η αγωνία






Το Σάββατο στην εφημερίδα των Συντακτών ο Σ.Ζίζεκ, διατύπωσε σε αυθεντική πολύσημη  zizek speech το απόλυτο σενάριο  που τρομάζει τους εναπομείναντες insiders και survivors της τρέχουσας κρίσης. Αν η πρώτη  διαχείριση  ήταν η τιμωρία  για τις ατασθαλίες των Ελληνικών Ελίτ , τότε η πραγματική τιμωρία ακολουθεί: μια κυβέρνηση της αριστεράς η οποία θα ωθηθεί σε αποτυχία με όλους τους δυνατούς τρόπους γιατί  "κάθε  σαράντα-πενήντα χρόνια αφήνουν κάποιο τέτοιο κόμμα να έρθει στην εξουσία για έναν χρόνο και τότε όλα πάνε στραβά, ακολουθεί οικονομικό χάος και οι άνθρωποι παίρνουν το μάθημά τους."(πηγή)

Την ώρα που αυτά είχαν δημοσιευτεί, το Ποτάμι, ένα από τα ρεύματα εκπροσώπησης αυτού το φόβου, συνδιαλεγόταν στον καταπληκτικό χώρο της  ανάπλασης μιας βιομηχανικής εξαίρεσης του 19ου αιώνα. Ο φόβος βέβαια, δεν αφορά  τη συριζαική πρόταση per ce, αλλά την αρχιτεκτονική μιας 
σύγκρουσης που αναδύεται ως αποτέλεσμα της συριζαικής ενίσχυσης.

Ο συμβολισμός του Λαυρίου ήταν απόλυτος.

Ο φιλοευρωπαϊκός μεταρρυθμισμός του Ποταμιού, στοχάστηκε ως εάν στην Ελλάδα έχουμε την αστική κληρονομιά εκατό  Λαυρίων. Το σύνολο των προσδοκιών των προτάσεων αλλά το αισθητικό περίγραμμα της ποταμίσιας ανθρωπογεωγραφίας δομείται ως παράπονο  ή ευχή ή  σχεδόν παραίσθηση : Τι ωραία που θα ήταν αντί για τους Μελισανίδηδες είχαμε τίποτε Nielsen, Henkel, Phillips , δηλαδή μια άλλη αστική βιομηχανική  τάξη;

Το ίδιο πρόβλημα  διατύπωσε ο Ζίζεκ σε μια άλλη γλώσσα, πιο κατανοητή στο έσω κόμμα του Σύριζα: Παιδιά μη τρελαθείτε να κάνετε κανένα αντικαπιταλισμό , βρείτε τα με όσους δυτικότροπους αστούς γιατί αυτό που θεωρείτε ευρωπαϊκή αριστερή  επιτυχία , μια αριστερή κυβέρνηση, μπορεί να αποτελεί τη βαθύτερη λογική των πραγμάτων , όπως τα αφήνουν  ( ωθούν  )οι τεχνοφιλελεύθερες ευρωπαϊκές ελιτ.

Η προσέγγιση του Συριζα προς την κυβέρνηση , αποκαλύπτει σταδιακά το ελληνικό πρόβλημα.
 Ο Συριζα διακινεί ουσιαστικά το ίδιο παράπονο, ευχή ή  παραίσθηση. Βέβαια εδώ υπάρχει πιο «έξυπνη» αφήγηση.  Το πλέγμα των  θεσμικών , οικονομικών, κοινωνικών διεκδικήσεων που έχει ενσωματώσει, όχι ως αριστερά αλλά  ως εκάστοτε δομική αντιπολίτευση ,αφορά ουσιαστικά τις ατομικές προσδοκίες των κλασσικών επικυρίαρχων ομάδων εντός όλων των κομμάτων: των ΔΥ, των υπαλλήλων Δεκο, των διάφορων    CV με sabbatical στην Εσπερία, των πρώην επαγγελμάτων με φόρους υπέρ τρίτων,  των micro insiders και micro survivors της κρίσης κλπ .Όμως οι ατομικές προσδοκίες ενσωματώνονται ως μικρά υποσύνολα στο μεγάλο σύνολο του μέγιστου αιτήματος για να «αποτραπεί η ανθρωπιστική κρίση» .

Με την ανεργία και τους υπάρχοντες μισθούς ,  ο "υπαρκτός "Ελληνικός Αστισμός  μπορεί να ικανοποιήσει επιλεκτικά μόνο μερικούς από τους διακομματικούς insiders βασιζόμενος στην συναίνεση που διαχέεται μέσω της τυπικής ελληνικής «πολυσθένειας» .Η πολυσθένεια , η διέγερση των παλαιών και η δημιουργία νέων μορφών αλληλεγγύης λειτούργησε πολύ πέραν του αναμενόμενου, δημιουργώντας μια νέου τύπου «υπομονή». Φαίνεται πως η ρευστή οικονομία της πολυπραγμοσύνης, της μικρής επιχείρησης με την κοινωνικά αποδεκτή και άλλοτε επιθυμητή εισφοροδιαφυγή , είχε δημιουργήσει στο «υπέδαφος» μια παράλληλη ευρεία ριζωματική δομή ενεργού αλληλεγγύης η  οποία λειτουργεί σχεδόν αυτόνομη ως «πλαστικός» απορροφητής δονήσεων. Αυτή η ριζωματική δομή εξηγεί το χαμένο δεσμό που αναζητά ο Συριζα μεταξύ αβίωτης φτώχειας και απουσίας κινητοποιήσεων. Τελικά στην ελληνική κοινωνία  το κοινωνικό κεφαλαίο  δεν είναι μικρό, αλλά είναι «νεοελληνικό» δηλαδή σιωπηλό, απρόβλεπτο, ασύμμετρο.

Η κυβέρνηση Σαμαρά πάει να παίξει τα ρέστα της με μια «τεχνική» και μια «πολιτική» κίνηση
Στο τεχνικό επίπεδο , προσδοκά επίσημη έναρξη συνομιλιών για το χρέος , μια δίμηνη διαδικασία μεγάλης δημοσιότητας και μια λύση που θα είναι «βιώσιμη» και αποδεκτή στις πιο main stream αναγνώσεις. Η λύση θα έχει ως όρο την υπογραφή του Τσίπρα και η πιθανή άρνηση του θα δημοσιοποιηθεί ως καραμπινάτος «αντιευρωπαισμός». Το σκηνικό της πόλωσης είναι εύκολα προβλέψιμο.

Στο πολιτικό επίπεδο , παίζει το all time classic ρεπερτόριο του κατακερματισμού , των ανταγωνισμών  των διαφόρων μεσαίων lobbies και των διακομματικών εκπροσώπων τους οι οποίοι θα διεκδικήσουν την επιλεκτική κρατική μέριμνα. Εξαιρέσεις, ειδικές αποφάσεις, αναδεικνύουν τους διαδρόμους των υπουργικών γραφείων ως τον κύριο τόπο της πολιτικής κουζίνας.  
Η ομιλία του Βίτσα στο συνέδριο του Ποταμιού έδωσε το στίγμα: Τυπικά το Ποτάμι δεν έχει βάλει υπογραφές σε μνημόνια, δεν έχει ψηφίσει τίποτα, οπότε ο Συριζα  ανέτως μπορεί να συνδιαλλάσσεται μαζί του (πηγή) . Το Ποτάμι καλείται «χωρίς προκαταλήψεις» να λάβει μέρος στο νέο «συνασπισμό εξουσίας»…. Η συριζαική πλειοψηφία γνωρίζει  ότι η   εργατική αγροτική  συμμαχία ( η μπλόφα του προτεινόμενου αριστερού μετώπου Κκε, Ανταρσυα κλπ)  δεν μπορεί να επαναφέρει τους μισθούς  στα "Ευρωπαϊκά" δεδομένα,  οπότε διακινείται η ιδέα  του  "νέου συνασπισμού εξουσίας", ο οποίος αφορά και το Ποτάμι, δηλαδή τους αυθεντικούς micro survivors.Σωστά ο Γ.Παπασπυρόπουλος  (πηγή) διακρίνει μια διαφορά στους micro survivors.Μόνο που δεν είναι ηθική ( οι κυνικοί εναντίον ευαίσθητων) αλλά αφηγηματική : ο «νεορεαλισμός»  του Ποταμιού (εμείς είμαστε micro survivors και στενάζουμε) και ο «σοσιαλιστικός ρεαλισμός» του Συριζα ( ο άνεργος και ο φτωχός στην πιο ρεαλιστική διεσταλμένη εικόνα  μόνο που ο ζωγράφος  πάντα survivor )    

Όλα αυτά γίνονται σε μια συγκυρία όπου αναδύεται μια άεργη ανάπτυξη μακριά από την υπόθεση εργασίας του «εξωστρεφούς μοντέλου» (πηγή). Οι εξαγωγές  δείχνουν στάσιμες (πηγή) και επανέρχεται ο εφιάλτης του εμπορικού ελλείμματος.


Το καλοκαίρι του 14 μοιάζει ως μια διαστροφική αναστροφή του καλοκαιριού του 09.Τότε ο Καραμανλής σχεδόν εθελοντικά παραδίδει την κυβέρνηση στον ΓΑΠ. Σήμερα ο Σαμαράς «παίζει τα ρέστα του» να κρατήσει την κυβέρνηση ενώ ο Τσίπρας κινείται συνεχώς στο να αποφύγει τη λογική που ο Ζίζεκ υπενθύμισε « κάθε  σαράντα-πενήντα χρόνια αφήνουν κάποιο τέτοιο κόμμα να έρθει στην εξουσία για έναν χρόνο» δηλαδή να εμπλέξει και άλλους μαζί του από αυτούς που οι άλλοι αφήνουν.

27 σχόλια:

  1. ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
    Βενιζέλος: Η Ελιά τρίτος πόλος στον «ατελή διπολισμό» ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ

    “…στις επόμενες εκλογές θα υπάρχει ο «ατελής διπολισμός» μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ που «είναι οριακός πλέον»…”

    Γνωριζει καλα ελληνικα….

    Το θεμα ειναι ποιοι θα προσφερουν -κατα την ασκηση της εξουσιας- αλληλεγυη στους πραγματικως πασχοντες, οικονομικη δημοκρατια και αξιοκρατια

    Αφώτιστος Φιλέλλην

    ΥΓ Ευχομαι τα καλυτερα στο νεο μπλογκ σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ ωραίο μοντέλο. Ρισκάρεις όμως να πάρεις την υπόθεση ότι οι πρωταγωνιστές καταλαβαίνουν την ανάλυσή σου στα σοβαρά; Αν το κάνεις, προβλέπεις συνεργασία τούτου του ρεαλισμού στην Ελληνική πολιτική καφρίλα. Δεν μπορείς να πας μακρύτερα από αυτό, λόγω των χαοτικών ιδιοσυγκρατικών συνθηκών που επικρατούν. Το κάνεις αυτό το άλμα όμως; Αν όχι, τότε ο μηχανισμός γεφύρωσης φτώχειας-κινητοποιήσεων που προτείνεις παραείναι μερικός. Επίσης: που σκατά είναι η ΧΑ ως έκφραση της αγανάκτησης; Γιατί δεν εξηγεί η ιδέα της εναλλακτικής έκφραση της οργής το έλλειμμα κινητοποιήσεων;
    Καλή αρχή και από εδώ. Αν και θα μου πάρει καιρό να ξεπεράσω την αυτοκτονία του LLS

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΑΦ
    Οντως τα Ελληνικά του Βενιζέλου δεν είναι ασχημα. Οπότε οι συβιλλικοί αφορισμοί κάτι άλλο θελουν να πουν.
    Σε καλωσορίζω στο νέο κατάστημα.Το διαλέξαμε μικρό, συνοικιακό.μακριά από τις λεωφόρους, οπότε η επίσκεψη σου λίαν τιμητική
    Τα λεμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. John25aris
    Τα είπες όλα με τις "χαοτικές ιδιοσυγκρατικές συνθηκες".Για αυτό και hypothesis δηλαδή και εικασία και ζήτημα χωρίς τις νοηματικές βεβαιότητες του left και liberal .......
    Οντως τα περί undeground αλληλεγγύης είναι μερικό, αλλά αν βάλεις το φόβο που διακινεί στην αναπάντεχη left intellectual εκδοχή ο Ζιζεκ, τότε κάτι μπορούμε να συμπεράνουμε
    Μεταξύ μας η ανάρτηση είναι κυρίως για τον Ζιζεκ, ο οποίος διατυπώνει σε "αριστερή διάλεκτο" το πιο τρομώδες φοβικό αντι συριζα σενάριο, οπότε οντως λείπουν πολλά
    Τα λέμε έ; σύντομα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. "Μόνο που δεν είναι ηθική ( οι κυνικοί εναντίον ευαίσθητων) αλλά αφηγηματική : ο «νεορεαλισμός» του Ποταμιού (εμείς είμαστε micro survivors και στενάζουμε) και ο «σοσιαλιστικός ρεαλισμός» του Συριζα ( ο άνεργος και ο φτωχός στην πιο ρεαλιστική διεσταλμένη εικόνα μόνο που ο ζωγράφος πάντα survivor ) ". Πιο λιανά?

    Καλημέρα και καλή αρχή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μανώλη
    Ας πούμε ο νεοραλισμός του Ροσελίνι χειρίζεται τους ερασιτέχνες και τους ηθοποιούς να παίξουν τους εαυτούς σε πραγματικούς χώρους. Το σινεμά ως η πιο αυθεντική αναπαράσταση.
    Ας πούμε ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός μεγενθύνει τα ηρωικά και μεγαλοπρεπή στοιχεία της εργατικής τάξης των γυναικών.Ολα είναι αδρά μεγαλοπρεπή
    Νομιζω οτι το Ποτάμι δεν "παίζει" τους outsiders, είναι τιμιο στις αναφορές του και αυτό φάνηκε στο Λαύριο
    Ο Συριζα που στην τελική είναι ο πυρήνας του παλιού Συν, δηλαδή οι ευαισθοποιημένοι insiders που ζουν με αυθεντική συμπόνια τους δοκιμαζόμενους.Αυτό τις περισσότερες φορές μου φαίνεται επιτηδευμένο. Και μόνο η ιστορία με τους αριστερούς ηγέτες με τα funds , η αμήχανη διεκπεραίωση του μου φάνηκε τοσο γκροτέσκα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γιάννη, καλορίζικο το καινούργιο σπίτι!

    Η αντίθεση που ψάχνετε ειναι νομίζω: νατουραλισμος Ποταμιου (εικονογράφηση της πραγματικότητας, ως ακριβως εχει) vs σοσιαλιστικού ρεαλισμού του ΣΥΡΙΖΑ (προβολή συγκεκριμένων στοιχειων της πραγματικότητας, απο υποτιθέμενη ηθική σκοπιά, με προπαγανδιστικη στόχευση).

    Κατα τα αλλα, πολυ αργά το κατάλαβε ο Ζιζεκ! Οχι οτι εχει και μεγάλη αξια το τι λέει ο συγκεκριμένος. Αυριο μπορει να υποστηρίξει κατι ριζικά αντίθετο, αν νομίσει οτι θα εντυπωσιάσει.
    Για μένα, ούτως η άλλως, στερείται σοβαρότητας μια πολιτικη αναλυση σαν αυτη του Ζιζεκ που βασίζεται στην εννοια "αφήνουν" -οι κακοί, να υπόθεσω- , δηλαδη χρησιμοποιεί συνωμοσιολογικη προσέγγιση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. "...Ο Συριζα που στην τελική είναι ο πυρήνας του παλιού Συν, δηλαδή οι ευαισθοποιημένοι insiders που ζουν με αυθεντική συμπόνια τους δοκιμαζόμενους." Resopect!!! Οσμωση. Ουτε Ο ΑΦ δεν θα τα κατφερνε τοσο καυστικα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αλίκη
    Καλώς όρισες στο νέο σπίτι.Για το γλυκό του κουταλιού οψομεθα
    Οντως είναι νατουραλισμός vs σοσιαλιστικός ρεαλισμός
    Οσο για τον Ζιζεκ επίτρεψε μου να βλέπω στις συνεχείς περιστροφές του μια αυθεντική στάση
    Εκφράζει πολυμέρεια τις πολλές ταυτότητες μιας συγκεκριμμένης αριστεράς των insiders που καταλαβαίνει ας πούμε την συμβαση του σοσιαλιστικού ρεαλισμου...... και τις αδυναμίες του νατουραλισμού....
    Ας πούμε για ιδιοσυγκρασιακούς λόγους, καταλαβαίνω κάποιον με τόσες οπτικές γωνιές.
    Εκεί που βλέπω μεγάλη πλάκα δεν είναι ο Ζιζεκ αλλά οι Ζιζεκιστές, που κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.
    Στην συγκεκριμμένη συνέντευξη ο τυπος διατύπωσε το απόλυτο σενάριο τρόμου για τον Συριζα και ο συριζα κάνει ότι δεν καταλαβαίνει..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Anonymous
    Ε όχι και ΑΦ.
    Ο αφώτιστος είναι πέραν συναγωνισμού...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΑΦ
    Προκειται για πυραμίδα , βεβαια αλλα το σχήμα θελει διερέυνηση
    Μιλάμε για πραγματικά η εικονικά εισοδήματα;
    Μιλάμε για ατομικά η οικογενειακά εισόδήματα;
    κλπ κλπ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @Hypothesis

    Ασχολουμαι με το πραγματικο ατομικο εισοδημα (επισημο και ανεπισημο).Η στερεομετρικη εικονα που προσπαθησα να περιγραψω, συνοδευεται αναποσπαστα και απο μια γκριζα/μαυρη σκια της που ποικιλει σε καθε ατομο/νομικο προσωπο.

    Τα τελευταια 5 ετη παρατηρηθηκαν
    - συμπιεση της κολουρης πυραμιδας των κατω 2/3 (μεγαλη αυξηση του ποσοστου που εμφανιζονται ανεργοι ενω εχουν ενα μικρο ή μεγαλυτερο "μαυρο" εισοδημα)
    -επιμηκυνση της πυραμιδας οβελισκου (ανω 1/3 αφαιρουμενου του ανω 1/20), ενω
    το χρυσο πυραμιδιον στην κορυφη ανω 1/20 εχει υπερεπιμηκυνθει απο χρηματηριαστικες πραξεις, αδηλες εισπραξεις και λιγοτερο απο μερισματα.

    ΑΦ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ωραία μεταφορά
    Αυτό το χρυσό πυραμόδιον δε άπαικτο......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Συμπερασμα
    Η μονολιθικη πυραμιδωτη αναπαρασταση της κατανομης του εισοδηματος ειναι μηχανιστικη. Αντιθετως υπαρχουν η κατω κολουρη πυραμιδα, ο οβελισκος και στην κορυφη το χρυσο πυραμιδιον, ολα μεταβλητων διαστασεων, μαζι με τις γκρι/μαυρες σκιες τους.
    Αντε μετα να προσπαθεις να βρεις κυριαρχες αντιθεσεις, επανασττικα υποκειμενα και θεωριες.
    Μονον στο ΚΚΕ εχουν λυσει απο πριν το προβλημα, ανεξαρτητα των συνεχων μεταβολων.....

    ΑΦ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Τώρα που βρήκα χρόνο. Η μόνιμη διαφωνία μας είναι η ανάγνωση που κάνεις για το ΣΥΡΙΖΑ. Δεν πρόκειται για τεχνοφιλελεύθερο κόμμα. Αν ήταν αυτό θα εκδηλώνονταν με κάποιο τρόπο και προεκλογικά. Είναι αδύνατο ένα τόσο πολυσυλλεκτικό και μαζικό κόμμα να το κρύψει. Αντιθέτως συνεχώς ξεπηδάνε από μέσα του ομάδες που θέλουν να το στρέψουν αριστερότερα. Υποτιμάς τον παράγοντα ιδεοληψία μου φαίνεται. Η ηγετική ομάδα που θέλει να ανέβει στην εξουσία δεν έχει καμιά σχέση με άνοιγμα αγορών, μεταρρυθμίσεις, λιγότερο κράτος κλπ. Το μοντέλο της είναι μια αναπαραγωγή της δημοκρατίας αλλά γκρεκ με αριστερή και φιλολαϊκή φρασεολογία. Ανοίγματα θα κάνει στις αγορές μπας και επιβιώσει, είναι λογικό. Αλλά στα πλαίσια που κάνει και ο Σαμαράς. Χωρίς να διακυβεύεται η κυριαρχία του πολιτικού συστήματος. Έχεις μια αγωνία να χρεώσεις το ΣΥΡΙΖΑ στο LLS αλλά δε νομίζω ότι βγαίνει από όσα έχουμε δει έως τώρα. Αν στην εξουσία αλλάξει θα το δούμε. Οι κοινωνικές ομάδες όμως που τον στηρίζουν δεν έχουν καμιά τέτοια διάθεση, Αυτό είναι και το δράμα των μεταρρυθμιστών. Δεν έχουν βάση, Κανείς δεν πιστεύει στην επαναφορά των μισθών. Το σύνθημα όμως είναι άλλο στο πέριξ του δημοσίου χώρο. " Αφήστε μας ήσυχους" Καταλαβαίνεις υποθέτω. Το ίδιο λέει και η κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα. Η μεγαλύτερη πίεση για τη μη πώληση της ΔΕΗ ασκείται από τους έλληνες επιχειρηματίες που συνεργάζονται μαζί της. Εζησαν τόσο καλά δίπλα της. Καλημέρα φίλε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Δες τη ΔΕΗ. Εντάξει προεκλογική τακτική αλλά δεν μπορείς να ταυτίζεσαι με τον Φωτόπουλο και να επαγγέλλεσαι κάτι αριστερό και διαφορετικό. Δες την Παιδεία. Δεν μπορεί να μη προτείνεις τίποτα θετικό και να πρωτοστατείς στους προπηλακισμούς διευθυντών που πάνε να ενημερωθούν στο Υπουργείο για την αξιολόγηση. Συντάσσεται με τις πιο οπισθοδρομικές απόψεις ενώ μπορεί να πει χίλια τόσα αριστερά μεν αλλά ορθολογικά. Ας πει ότι ότι τους συναδέλφους θα τους αξιολογούν οι μαθητές ή οι συνάδελφοί τους. Αυτό που δεν βλέπει κανείς είναι η μεταρρυθμιστική άποψη του ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ στο χάλι που βρισκόμαστε θα μπορούσε να πει πολλά χωρίς στην ουσία να είναι μεταρρυθμιστής. Αλλά σιωπά. Αν πίστευε έστω και κάτι από όλα αυτά που πολλοί υποθέτουν κάτι θα έλεγε. Το μόνο που λέει είναι ότι δεν θα φύγει από την ΕΕ. Και αυτό όχι καθαρά. ΚΑι αυτό βαφτίζεται δεξιά στροφή. Για όνομα. Δεν είναι καθυστερημένοι οι άνθρωποι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Λεο

    Ερώτηση; "με βάση τις ανάγκες εύλογων μετερρυθμίσεων (ασφαλιστικό,αξιολόγηση, δημόσια δοιίκηση) ποιές είναι οι σωστές θέσεις";

    Απάντηση : όλες οι σωστές προτάσεις είναι αναδαφικές, γιατί η ελληνική δομή είναι τοσο στρεβλή όπου οι σωστές θέσεις είναι μονίμως off side

    Για αυτό και οι μεταρρυθμίσεις δεν γίνονται αλλά "υποκλέπτονται" από τις εκάστοτε κυβερνήσεις

    Αν κρίνουμε όλα τα κόμματα τότε όταν είναι στην αντιπολίτευση , δεν ψηφίζουν ευλογες μεταρρυθμίσεις με το πρόσχημα ότι αυτοί ( η αντιπολίτευση ) είναι μεταρρυθμιστές και θα τις κάνουν όταν έρθουν στην κυβέρνηση

    Δες το πασοκ Γαπ πως συμπεριφέρθηκε σε αυτονόητα σχεδόν δικά του θέματα (ασφαλιστικό, επιχορηγήσεις αγροτων, ολπ,κλπ μκλπ).Και υποτίθεται πως ο ΓΑΠ εκανε βουλευτες τους Ανδρινοπουλο Μανο......για να του δώσουν φιλελευθερη χροιά.Φαντάσου να μην τους είχε ...

    Αυτό που ονομάζεις Συριζα εγω ονομάζω "εκάστοτε αντιπολίτευση" , βάλε τώρα ιδεολογική προέλευση, προνομιακες ομάδες εντός κόμματος και το γλυκό έδεσε

    Το δράμα είναι ότι και οι έυλογες μεταρρυθμίσεις γίνονται με δόση αυταρχισμού αναγκαστικά

    Ο ΙΣα ( γιατροί) προσεφυγαν δυο φορές στο ΣΤΕ για να ΜΗΝ γινει η ηλεκτρονική συνταγογραφηση,,με προσχημα α.- δεν έχουμε ολοι PC β- οι γραμματείς θα ανοιγουν τα PC και θα διαφυγουν προσωπικά στοιχεία !!!!!!

    Η μεταρρυθμιση στην ευλογη δυτικο ευρωπαική διάσταση είναι ακαδημαικό εύρημα για νε μιλάμε μεταξύ μας. Τα πραγματικά συμφέρονται μικρά μεγαλα δεν έχουν τετοιο ορίζοντα

    Βλέπω λιγα LL στοιχεία στον Συριζα, λίγα στη Δημαρ, ελαχιστα στοιχεια liberal στην ελληνική δεξιά ,κλπ κλπ

    Αγωνιώ φιλε και κατα βάθος φοβάμαι το σενάριο Ζιζεκ: ένας αφελής Συριζα πάρει την κυβέρνηση ακριβώς γιατι τον αφήνουν για να μας δώσουν το τελικό μάθημα.Με κεντροδεξιές κυβερνήσεις είσαστε διαφθαρμένοι , τώρα παρτε και μια αριστερά σε διεθνη απομόνωση για ζήσετε το "ονειρο" σας. Ζόφος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αυτά φίλε τα γράφουμε χρόνια. Στην ουσία είναι οι πολίτες που δεν θέλουν καμιά ορθολογική μεταρρύθμιση. Και γω φοβάμαι. Υπάρχει μια βουβαμάρα στην ΕΕ για μας που με φοβίζει. Μπορεί να έχεις δίκιο. Με μια μαλακία του ΣΥΡΙΖΑ να βρουν ευκαιρία να απαλλαγούν από μας. Μπορεί. Τι να πω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Τωρα είδα τη συζητηση σας με τον Λεο.

    Γιάννη, ποια ειναι τα ll στοιχεια στο ΣΥΡΙΖΑ? Ο φίιλευθερισμος μεταξυ άλλων προϋποθέτει και μια στέρεη και αδιαπραγμάτευτη σχεση με τους θεσμούς της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Αυτοι ως συνολικό κομμα δεν εχουν ξεκαθαρίσει τη θέση τους ουτε ως προς αυτο. Ακομη κι αυτο γινεται για λογους λαϊκισμού και διαχείρισης συμβόλων κλπ δεν πρεπει να του προτιμούμε. Δεν ειναι σωστό, κατα τη γνωμη μου, να τους ερμηνευομε μονίμως κόντρα σε αυτα που λένε και κάνουν, πιστεύοντας οτι κατι αλλο εχουν στο μυαλό τους. Τίποτε δεν εχουν, πιστεύω. Ειναι αυτο ακριβως που βλεπουμε.

    Προσωπικά πιστεύω οτι ειναι ενα κομμα περονικου τύπου, προαρμοσμενο στην ελληνική πραγματικότητα. Κι εγω φοβάμαι. Οχι γιατι κάποιοι κακοί απεργάζονται την καταστροφή μας, αλλα διοτι η ιδια η κοινωνία μας δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει ως προς τα αυτονόητα για μια ευρωπαϊκή αστική δημοκρατία. Αν τους αναδείξει στην εξουσία η θέση μας στην ΕΕ θα ειναι -εξ αντικειμένου- αμφίβολη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ο δαίμων της ταμπλετας: "ακομη κι αν αυτο γινεται για λογους λαϊκισμού και διαχείρισης συμβόλων κλπ, δεν πρεπει να το υπο τιμούμε"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Αλίκη

    Δεν είναι ο Συριζα που άλλα λέει , άλλα εννοεί , άλλα κάνει

    Είναι όλα τα κόμματα

    Αν τα πιστέψουμε τότε οι τελετές του ΚΚΕ στο Νεστώριο μπορεί και να σημαίνουν να δούμε τίποτα αντάρτες, Ο ΓΑΠ μπήκε με Ανδιρανόπουλο το 2004 και έφαγε του κόσμου το δακρυγόνο για να ηγηθεί πορείας με τρακτερ στο Συνταγμα κλπ κλπ

    Δεν είναι θέμα ασυνέπειας η ψεμματος ή καλής προέραισης , για δούμε ένα αλλο Συριζα σε κυβέρνηση, αλλα η λογική φορά των πραγμάτων

    Το πρόβλημα με τον Συριζα είναι ότι πρεπει να κάνει τις μεγαλύτερες αναστροφές, ενώ σκοπίμως συσκοτίζει θεμελιακά ζητήματα
    Παρουσιάζει την πολιτική του ως διαδικασία ON OFF ενώ μπορεί να βρεθούμε σε πολύμηνη διαδικασία λεγομένων διαπραγματεύσεων ( λέγε με: σας τραβοιλογάμε μεχρι να τα φτύσετε) όπου η ύφεση του 10-14 μπορεί να φαίνεται άνοιξη

    Ομως στο κυριο επίδικο (μεταρρυθμίσεις, ευρωπαική προοπτική) το προβλημα δεν ειναι ο Συριζα.Είναι οι αστικές ελιτ, οι δυνάμεις τους, οι πολιτικοί τους. Η ανεπάρκεια τους γεννά αντίστοιχες αντιδράσεις

    Οντως ανησυχούμε όλοι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. "...μπορεί να βρεθούμε σε πολύμηνη διαδικασία λεγομένων διαπραγματεύσεων ( λέγε με: σας τραβοιλογάμε μεχρι να τα φτύσετε) όπου η ύφεση του 10-14 μπορεί να φαίνεται άνοιξη...."

    "Ο λαός υπό το βάρος των προσθέτων μέτρων (φόρος επιτηδεύματος στους ελεύθερους επαγγελματίες, φόρος κατοχής οικίας, φόρος αναψυκτικών,…, μη χορήγηση από τα ασφαλιστικά ταμεία χαπιών Viagra, Levitra και Cialis κατά της στυτικής δυσλειτουργίας προξενηθείσας εκ καταθλίψεως λόγω των οικονομικών μέτρων, κ.λ.π. ) αλλά και της ταλαιπωρίας που υφίσταται στο ΙΚΑ, στα νοσοκομεία, κ.λ.π., ξεσπά κάθε φορά που βλέπει μπροστά του κρατικό λειτουργό.
    Καθημερινά, καταγράφονται περιστατικά με φραστικές κυρίως επιθέσεις σε υπουργούς και βουλευτές, που βρέθηκαν σε κάποια ταβέρνα και δέχτηκαν στην καλύτερη περίπτωση την έντονη κριτική των θαμώνων και την απαίτηση να αποχωρήσουν από τον χώρο και στην χειρότερη απειλές, γιαουρτώματα και ξυλοδαρμοί.

    Τον Απρίλιο του 2013, λόγω των παραπάνω προβλημάτων που αντιμετώπιζαν αρκετοί βουλευτές που στήριζαν –ακόμα- την κυβέρνηση διαχείρισης του εθνικού χρέους (με τους δύο πρώην συγκάτοικους φοιτητές σε πανεπιστήμιο των ΗΠΑ και τώρα Πρόεδρο και Αντιπρόεδρο της κυβέρνησης) απέσυραν την εμπιστοσύνη τους και σε σχετική ψηφοφορία επί προτάσεως δυσπιστίας ( μομφής) η κυβέρνηση έχασε την δεδηλωμένη .
    Οι εκλογές θα διεξαχθούν τον Μάιο του 2013.

    Λόγω του εκλογικού συστήματος(το πρώτο κόμμα λαμβάνει επιπλέον 50 έδρες), συνεπηχθη Λαϊκό Μέτωπο απόσεισης του χρέους που το συναποτελούσαν :
    Πατριώτες βουλευτές που αποχώρησαν από τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα (κυρίως του συντηρητικού και σοσιαλ-συντηρητικού χώρου ακόμη και από το εθνικο-λαϊκίστικο κόμμα )
    η επιτροπή διαχωρισμού του χρέους σε ηθικό και ανήθικο/επαχθές
    η επιτροπή διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων
    η επιτροπή αποζημίωσης Ελλήνων εραστών-επιβητόρων (τα kamakia)
    η επιτροπή αποζημίωσης Ελλήνων Gastarbeiter εραστών-επιβητόρων Δ. Γερμανίας
    το ελληνικό παράρτημα της διεθνούς κίνησης “ένα σεντ την λέξη για να σώσουμε την Ελλάδα!”
    το κίνημα ”μια σπίθα έχω μέσα στην καρδιά”
    τo κίνημα “Γιώργος Θαλάσσης”
    2 σοσιαλ-λαϊκίστικα απο-κόμματα με ηγέτες δικηγόρους-εργατολογους και πρωην αθλητές-δημοσιογράφους ,
    Το κόμμα ”οι λιγούρηδες για εξουσία της αριστεράς”,
    Συριζιασμενοι αριστεροί και άλλες τροτσκιστικές ομάδες
    oι παλιμπαιδιζοντες (μετά από σοβαρό πρόβλημα υγείας) “παππούδες” του πολυτεχνείου και άλλες βολονταριστικες και ανώριμες πνευματικά ομάδες.
    οι οικολόγοι πράσινοι και άλλοι χορτοφάγοι και φυσιολάτρες
    η συνομοσπονδία ποδηλατών και άλλες σωματικά ναρκισσιστικές ομάδες (μεσήλικες ποδοσφαιριστές της Κυριακής, …)

    Η μεγάλη έκπληξη ήταν η συμμετοχή του μετα-σταλινικού κόμματος στο Λαϊκό Μέτωπο.
    Οι μόνες αλλαγές που έκανε εδώ και 10 έτη ήταν :
    -η αντικατάσταση της ηγετιδός του (γιατί ολοκληρώθηκε η καρτέλλα των ενσήμων της) με τέως ”χαϊδεμένο παιδί” της δεξιάς και λεσβία, επί μακρόν σε κλιμακτήριο, η οποία ευτυχώς και αιφνιδίως εθεραπεύθη και
    -ότι επέτρεψε (μετά το πειρατικό-επαναστατικό σκουλαρίκι στους νεολαίους)περαστό κόσμημα στον αφαλό (κοινώς σκουλαρίκια piercing αφαλού) για την θηλυκή νεολαία της. Ο συνήθης διάκοσμος -εκτός από συνθετικά διαμάντια- ήταν το κόκκινο αστέρι και το μεταμοντέρνο σφυροδρέπανο…

    Οι δυο κύριοι αντίπαλοι των εκλογών ήταν ο Συνασπισμός της κυβέρνησης διαχείρισης του εθνικού χρέους και το Λαϊκό Μέτωπο απόσεισης του χρέους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. συνεχεια...
    "Η οικονομική ύφεση και τα διαδοχικώς λαμβανόμενα φορολογικά μέτρα, είχαν σαφώς οδηγήσει τους αρχικά “αδιάφορους” και ”αιωνίως αθώους” νοικοκύρηδες και παραδοσιακούς ψηφοφόρους του συντηρητικού και σοσιαλ-συντηρητικού χώρου προς τα αριστερά (μάλλον προς την αντιμνημονιακη κατεύθυνση). Μερικοί δε συντηρητικοί ελεύθεροι επαγγελματίες με κύριο πελάτη το δημόσιο, αφού η σκανδαλώδης “εύνοια της τύχης” τους εγκατέλειψε οριστικά (βέβαια πολύ καθυστερημένα, μετά την μετα-ολυμπιακή οικονομική κρίση που άρχισε το 2005 για να εξελιχθεί βαθμιαία στην κρίση του 2009) και ένοιωσαν πλέον τις επιπτώσεις της (μείωση κύκλου εργασιών και κερδών, συρρίκνωση προσωπικού, κ.λ.π.) μετά από 15 έτη ευημερίας, μετανιωμένοι για την αδιαφορία τους, διακινούσαν απίθανα κείμενα για την πρότερη πολιτική τους τοποθέτηση, (όπως το “Οι αδιάφοροι, του Αντόνιο Γκράμσι”[9], που περιγράφει την πρότερη ζωή τους) μερικοί δε έγιναν και φρικιά τύπου “ξεπεσμένος δεξιός”.

    Ο ανταγωνισμός ήταν σκληρός. Ο λαός-μη έχοντας πλέον αυταπάτες- παρά την αηδία του και για τους δυο παραπάνω συνασπισμούς προτίμησε ολίγον περισσότερο το Λαϊκό Μέτωπο απόσεισης του χρέους που έλαβε 51,7% και με 177 βουλευτικές έδρες μπορούσε πλέον να εφαρμόσει το αντι-μνημονιακο πρόγραμμα του.

    Βέβαια, όπως συμβαίνει στα λαϊκά μέτωπα, καθυστέρησε επί ένα μήνα η επιλογή των υπουργών και υφυπουργών που ολοκληρώθηκε (μετά από 27 ολονύχτιες συσκέψεις των νικητών) τον Ιούνιο του 2013, με σύνολο 97 υπουργών και υφυπουργών, για να υπάρχει αντιπροσωπευτικότητα. Εβδομηνταπενταρηδες επαγγελματίες αριστεροί της γενιάς του Λαμπράκη και του 114 με φαλάκρα και χιονάτα μουστάκια έγιναν –επιτέλους- υφυπουργοί….
    …………………………………………………………………………………………………………"

    Αφωτίστου Φιλε\έλληνος ΠΩΣ ΞΕΠΕΡΑΣΤΗΚΕ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ (ΜΑΣ;) –PLAN B
    (Σχεδίασμα αφηγηματικού δοκιμίου, αδημοσιευτο στο συνολο του )
    Στη μνήμη Αποστόλου Σάντα, 5-5-2011

    Alfred Döblin (συγγραφεύς και ψυχίατρος), Berlin Alexanderplatz, (1929), Πρόλογος “Το επάγγελμα του γιατρού μου έδωσε μια ευκαιρία να γνωρίσω πολλούς κακοποιούς, από δω άντλησα ορισμένα ενδιαφέροντα -και άξια να ειπωθούν- πράγματα. Κι όταν συναντούσα αυτούς τους ανθρώπους και πολλούς όμοιούς τους έξω, έβλεπα …, την κοινωνία μας, από ένα πολύ ιδιόμορφο πρίσμα : ….πως δεν υπάρχουν σαφώς καθορισμένα όρια ανάμεσα σ' αυτούς που είναι εγκληματίες και σ' αυτούς που δεν είναι, πως σε όλα τα δυνατά επίπεδα η κοινωνία ή καλύτερα αυτό που εγώ έβλεπα, ήταν ζυμωμένη με το έγκλημα…”

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. 9.“Οι αδιάφοροι, Αντόνιο Γκράμσι, 11 -2-1917 Μετάφραση : Τόνια Τσίτσοβιτς
    «Μισώ τους αδιάφορους….. Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή….. Η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας. Η αδιαφορία δρα δυνατά πάνω στην ιστορία. …παθητικά, αλλά δρα. Είναι η μοιρολατρία. Είναι αυτό που δεν μπορείς να υπολογίσεις. .. διαταράσσει τα προγράμματα, ..ανατρέπει τα σχέδια που έχουν κατασκευαστεί με τον καλύτερο τρόπο. Είναι η κτηνώδης ύλη που πνίγει την ευφυΐα. .., το κακό που πέφτει πάνω σε όλους, συμβαίνει γιατί η μάζα των ανθρώπων απαρνείται τη βούλησή της, αφήνει να εκδίδονται νόμοι που μόνο η εξέγερση θα μπορέσει να καταργήσει, αφήνει να ανέβουν στην εξουσία άνθρωποι που μόνο μια ανταρσία θα μπορέσει να ανατρέψει. Μέσα στη σκόπιμη απουσία και στην αδιαφορία λίγα χέρια, που δεν επιτηρούνται από κανέναν έλεγχο, υφαίνουν τον ιστό της συλλογικής ζωής, και η μάζα είναι σε άγνοια, γιατί δεν ανησυχεί. Φαίνεται λοιπόν σαν η μοίρα να συμπαρασύρει τους πάντες και τα πάντα, … σαν η ιστορία να μην είναι τίποτε άλλο από ένα τεράστιο φυσικό φαινόμενο, …. όπου όλοι είναι θύματα, αυτοί που τον θέλησαν κι αυτοί που δεν τον θέλησαν, αυτοί που γνώριζαν κι αυτοί που δεν γνώριζαν, αυτοί που ήταν δραστήριοι κι αυτοί που αδιαφορούσαν. Κάποιοι κλαψουρίζουν αξιοθρήνητα, άλλοι βλαστημάνε χυδαία, αλλά κανείς ή λίγοι αναρωτιούνται: αν είχα κάνει κι εγώ το χρέος μου, αν είχα προσπαθήσει να επιβάλλω τη βούλησή μου, θα συνέβαινε αυτό που συνέβη; … με ενοχλεί το … κλαψούρισμα αιωνίων αθώων. Ζητώ να μου δώσει λογαριασμό ο καθένας απ’ αυτούς με ποιον τρόπο έφερε σε πέρας το καθήκον που του έθεσε και του θέτει καθημερινά η ζωή, γι’ αυτό που έκανε και ειδικά γι’ αυτό που δεν έκανε. …”
    ΑΦ

    ΑπάντησηΔιαγραφή