Τρίτη 29 Ιουλίου 2014

Δυσπεψία





Οποιοσδήποτε έχει μια στοιχειώδη επαφή με την πραγματικότητα ξέρει την οικονομική κατάσταση των λεγόμενων μικροεργοδοτικών και ελευθεροεπαγγελματικών στρωμάτων: Αδυναμία πληρωμής ασφαλιστικών εισφορών, κόκκινα δάνεια , γενικότερη δυσπραγία. Σε αυτή ακριβώς τη χρονική στιγμή δημοσιεύεται ένα κείμενο από το χώρο της Συριζαικής αριστεράς με ένα προφανές στοιχείο ετεροχρονισμού (πηγή). Οι ΕΤ&ΧΛ διατυπώνουν με ένα εναργή και ακριβή λόγο την συνθήκη αναπαραγωγής των στρωμάτων αυτών στην περίοδο 1950-2010 ενώ τους ταξινομούν με τους υπαλλήλους ΔΕΚΟ. Να πως ευνοήθηκαν τα στρώματα :

«Από την παροχή απίθανων προσόδων μέχρι την εθελοτυφλία απέναντι στην εκτεταμένη φοροδιαφυγή, φοροκλοπή και εισφοροδιαφυγή και στην παραβίαση εργασιακών δικαιωμάτων –και όχι μόνο ξένων μεταναστών– είχαμε μια τεράστια γκάμα «παροχών».

Η διατύπωση μπορεί κάλλιστα να ήταν σε κείμενο της Δράσης, του Ποταμιού και σηματοδοτεί το αυτονόητο αλλά και κυριολεκτικά τραγικό της ελληνικής «εξαίρεσης» : Τα στρώματα – κλειδί για την εξέλιξη της κοινωνίας , αυτοκατανόησαν ως φυσική μια πραγματικότητα η οποία συνιστούσε αφαίρεση πόρων από το κράτος εις βάρος των μισθωτών.

-Τι κάνει όμως τη Συριζαική αριστερά να προσεγγίζει το ζήτημα στην μορφή του ετεροχρονισμού;

-Τι νόημα έχει κατακαλόκαιρο μια υπόμνηση των αυτονόητων , σχεδόν ταυτολογικό ότι η αριστερά είναι υπέρ των καθολικών φόρων και αυτό να απευθύνεται ρητά στους εξαντλημένους σχεδόν τεθνεώτες μεσαίους;

Στην ουσία τους οι ΕΤ & ΧΛ διατυπώνουν την απόλυτη Συριζαική φαντασίωση: Η αριστερή διακυβέρνηση θα προέλθει στην μορφή Reboot ,όπου όλα ξεκινάνε από την αρχή σχεδόν από το μηδέν. Ακριβώς σε αυτή τη λογική το μήνυμα είναι σαφές: «Ξέρουμε ακριβώς τι κάνατε, αλλά από εδώ και πέρα κομμένα. Θα σας δώσουμε τραπεζική ρευστότητα, οι αυξημένοι μισθοί θα σας δώσουν πελατεία, ενώ οι εξυγιασμένες ΔΕΚΟ θα σας παρέχουν δίκτυα, αλλά θα πληρώνετε φόρους, εισφορές»

Οι συγγραφείς του κειμένου δεν μπορούν να υπονομευόσουν τη στοιχειώδη λογική. Ξέρουν πως η νεοελληνική φούσκα στηρίχτηκε οικονομικά στην εισφοροδιφεύγουσα μικροεπιχείρηση. Ωστόσο τα  στρώματα κατενόησαν ως φυσική την οικονομική πλοκή εντός του οποίου ανεπτύχθησαν. Το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό αλλά βαθύτατα ιδεολογικό γιατί παρήγαγε ένα ιδιόμορφο αυτονόητο εντός της κοινωνίας. Ταυτόχρονα , σε αντίθεση με τις οικονομιστικές αναλύσεις που βασίζονται στο αριθμητικό κριτήριο και ταξινομούν τα πάντα με βάση των αριθμό των μισθωτών , τα νεοελληνικό μικρομεσαίο αυτονόητο της περιόδου 1950-2010 δεν είναι απλό «στήριγμα» η δευτερεύων μοχλός του «άρχοντος συγκροτήματος». Το αυτονόητο αυτό ήταν η κύρια κοινωνική «ιδέα» η οποία διαπερνά εγκάρσια όλους τους χώρους και θεμελίωσε την δυναμική συναίνεση. Η οικονομική κάμψη αυτού του συγκεκριμένου μικρομεσαίου δυναμικού δεν έχει περιορίσει την ιδεολογική του ισχύ, καθώς η τρέχουσα «αντιμνημονιακή» αφήγηση ουσιαστικά αποζητά την ίδια ισορροπία σε ένα χαμηλότερο επίπεδο. Εξ΄ου και καταλόκαιρο οι ΕΤ& ΧΛ έχουν την ανάγκη για μια τόσο οξεία οριοθέτηση. Γιατί αυτό που σε τελευταία ανάλυση «καταλαβαίνει ο κόσμος» από τον Σύριζα είναι η αποκατάσταση της κεντρικής ιδέας του 1950-2010. Με τόσο όμως «χονδροειδές αντιμνημόνιο» τώρα είναι τόσο αργά.

Αυτό που δεν μπορούν να διατυπώσουν οι αρθρογράφοι είναι ότι οι λεγόμενες «μνημονιακές» πολιτικές έχουν ακριβώς μια ρητή άρση αυτής της φυσικότητας. Η φορολογία και οι εισφορές που αναζητούνται μέσω των «μνημονιακών πολιτικών» μπορούν να έχουν κάλλιστα ως εισαγωγική έκθεση την περιγραφή των ΕΤ&ΧΛ. Ταυτόχρονα έχουν ένα ευκρινές στοιχείο καθολικότητας οσον αφορά την σχέση μισθωτής εργασίας και αυτοαπασχόλησης μικροεπιχείρησης.Οι μικρομεσαίοι ανακαλύπτουν ξαφνικά το φόρο των μισθωτών.

Καθώς η ιστορική φάση εντεύθεν του 10 «σέρνεται» αντιλαμβανόμαστε ότι η κρίση έχει στοιχεία τραγικού .Δηλαδή ακόμα και στην πιο ρομαντική κοινωνικά αποδεκτή λύση δεν υπάρχει μια διέξοδος μειωμένου πόνου.

Οι ΕΤ&ΧΛ για να διασώσουν την κοινή λογική περιγράφουν πολύ εύστοχα την οδυνηρή συνθήκη της «νεοελληνικής επιτυχίας» της μικροεπιχείρησης, της κατακερματισμένης ιδιοκτησίας, των λαμπρών εξαιρέσεων των ΔΕΚΟ. Ωστόσο καθώς κινούνται εντός μιας πολιτικής υπόσχεσης Reboot του ελάχιστου ή μειωμένου πόνου , έχουν την πολυτέλεια να συνοδεύσουν την ακριβή περιγραφή με μια δέσμευση του ιδεατού υπερμέλλοντος. Βεβαίως σε συνθήκες τραπεζικής ρευστότητας, υψηλών μισθών, καλών δικτύων η κοινωνία δικαιούται να απαιτήσει φόρους και εισφορές. Αυτό όμως είναι η απόλυτη υπεκφυγή. Είναι οριακά εσχατολογικό.  Γιατί το ζητούμενο δεν είναι η προβολή του ιδεατού μέλλοντος μετά το Reboot  αλλά το δύστροπο παρόν όπου αναζητιέται μια νέα ισορροπία On Line.

Η Συριζαική αριστερά , αν εννοεί αυτά που λέει, σε σχέση με τους «μεσαίους» τότε θα διατηρήσει, μέσω μετωνυμίας σχεδόν  όλες τις "μνημονιακές" πολιτικές που σχετίζονται με φόρους, ελέγχους. Ωστόσο αυτό δε συνάδει με την αρχιτεκτονική της Συριζαικής υπόσχεσης, όπου ως γνωστόν θα υπάρξει μια ριζικά άλλη "μεταμνημονιακή" μέρα.

Σε κάθε περίπτωση παρά τις ατέλειες, τις υπεκφυγές, τις εσχατολογίες η περιγραφή των ΕΤ&ΧΛ έχει μια αυταξία, καθώς προσγειώνει τη Συριζαική αριστερά στο δύστροπο τραγικό παρόν των δύσπεπτων αληθειών.


16 σχόλια:

  1. Γιάννη, υπάρχει και συνέχεια στην άποψη ΕΤ-ΧΛ: http://www.epohi.gr/portal/oikonomia/17451-epta-theseis-gia-tin-aristera-kai-ti-forologia
    "Επτά θέσεις για την Αριστερά και τη φορολογία" - όπου συνοπτικά η κεντρική θέση που αναπτύσσεται είναι "Εν συνόψει, η Αριστερά πρέπει να συνεχίσει να επιχειρηματολογεί υπέρ της άποψης πως η κυβερνητική δαπάνη και η δημόσια επένδυση –και όχι η μείωση των φόρων- συνιστά την πιο αποτελεσματική στρατηγική για την έξοδο από την κρίση. " δλδ συνέχεια στην υψηλή φορολόγηση για να μπορούν να υπάρχουν υψηλές κρατικές δαπάνες. Κλασσική συνταγή ετεροχρονισμένου όμως -όπως λες αν κατάλαβα καλά - αριστερού κρατισμού. Όμως μια παρατήρηση: οι αποψεις αυτές είναι σε αντίθεση με το οικονομικό επιτελείο Δραγασάκη, Σταθάκη κλπ και εκφράζουν περισσότερο τις απόψεις της νεοκομμουνιστικής συνιστώσας που δεν αποτυπώνεται ούτε στην προεδρική πλειοψηφία ούτε στις θέσεις του συνεδρίου παρά τις συμψηφιστικές του ασάφειες. Η δε υπεσχημένη σεισάχθεια στα χρέη των ΜμΕ στις τράπεζες αντιστοιχεί περισσότερο σε μια πραγματικότητα κατεστραμμένου κεφαλαίου, κευνσιανής ή new deal έμπνευσης παρά "κοκκινοπράσινης" νεοκομμουνιστικής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γιώργο

    ΟΙ ΕΤ & ΧΛ στο άρθρο που αναφέρομαι αποσιωπούν το μέγεθος της αυτοαπασχόλησξης και το ειδικό βάρος των επαγγελμάτων ευγενους εισφορδιαφυγής (Γιατροι,Μηχανικοί,Δικιηόροι).Μονίμως η τυπική αφηγηση αναφέρεται στα στρωματα αυτά ως υποστηρικτικά η δευτερεύοντα.

    Η αποσιιωπηση γίνεται γιατί οδηγεί αυτομάτως στο "ολοι τα φάγαμε"

    Ταυτόχρονα οι γενικότητες περι "καθολικότητας" είναι η ορολογία για να αποκρυβει το οδυνηρό. Οι φορολογικές ρυθμίσεις για τα στρωματα αυτά , κατάργηση φορων υπερ τρίτων , δηλαδή η "μηνμονιακή" πολιτική είναι ουσιαστικά "καθολικές" δηλαδή επιθυμητές από την πλευρά της αριστεράς

    Είναι άλλο πράγμα η ορθή καθολικότητα και άλλο πράγμα η δυσπραγία η οποία δυσκολεύει αυτή την καθολικότητα

    Οι φίλοι μας του Συριζα, μονίμως συστηματικά κλείνουν το μάτι στις εξαιρέσεις, ενώ με μια άλλη ορολογία τις καταγγέλουν

    Δεν μπορούν να τραβήξουν στο τέλος τις γενικές δεσμεύσεις

    Οσο αφορά το δευτερο κείμενο των ΕΤ& ΧΛ, πρόκειται για το απόλυτο λαικιστικό κόλπο.Πρόσεξε το κείμενο είναι τόσο γενικό ως εαν να αφορά την ανθρωπότητα.Πουθενά ουτε σε μια γραμμή δεν μπορείς να διακρίνεις την ελληνική ιδιαιτερότητητα με την πληθώρα αυταπάσχόλησης.

    Γιωργο το τραγικό με τον Συριζα είναι ότι σιγά σιγά συνειδητοποιεί ότι ανώδυνη λύση δεν υπάρχει, ενώ όλη η ρητορεία είναι τοσο αγχολυτική:Σεισάχθεια , γενική αύξηση κατώτατων μισθων στον Ιδ.Τομέα,συντάξεις , επαναπροσλήψεις,ρευστότητα και όλα αυτά σε περιβάλλον συνεχούς κρίσης

    Φοβάμαι πως αναδύεται πια όλο το εθνικό πρόβλημα

    Οι θεσμοί, οι ελιτ, οι πάνω, οι κάτω, ο πολιτισμός μας αναδύεται αδύναμος να "σταθεί" ως σύνολο . Φαίνεται να έχουμε προβλημα κοινωνικό , βαθύτερο και όχι κομματικό.Επομένως μάλλον είναι άδικο να κάνουμε ολική κριτική στα κόμματα αν από κάτω το πράγμα ασθμαίνει.Ο Συριζα λαικίζει, οι Πασοκ νδ τα έκαναν μαντάρα ε καί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα! Δεν καταλαβαίνω γιατί να θεωρούμε ως τραγική τη διάσταση συνειδητοποίησης λύσης και της ρητορείας. Έτσι δεν είναι πάντα το Πολιτικό; Νομίζω, ότι εκεί δεν υπάρχει τελικά πρόβλημα. Το πρόβλημα έγκειται, αγαπητέ μου φίλε, στο ότι και εσύ και πολλοί άλλοι έχετε εκτός ατζέντας την "εθνική αφήγηση", το εθνικό ιδεολόγημα. Αυτό είναι που θα γεφυρώσει τις αντιθέσεις. Βέβαια, γι' αυτό απαιτείται και η ανάλογη χαρισματική ηγεσία. Άλλο ένα ακόμη έλλειμμα της γενικότερης επιχειρηματολογίας. Σημεία των καιρών; Μπορεί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μανώλη
    Το γεγονός ότι αυτή η κατάσταση "σέρνεται" με όλες τις εύλογες λύσεις να εμπεριέχουν ρητά ( Σαμαράς) ή αρρητα (Τσίπρας) ισχυρές δόσεις πόνου είναι από μόνο του τραγικό
    Το επιχείρημα για την εθνική αφήγηση, το ακούω με μεγάλη προσοχή
    Οντως η κατάσταση αναδύει προβλήμαατα μακροιστορικής υφής.Φοβάμαι πως ίσως ανατρέπονται αυτονόητα 60ετίας ( Η Ελλάδα στο κλαμπ των ισχυρών ΕΕ,κλπ)
    Θεμελιακές αρρυθμίες της κοινωνίας ( ως σύνολο ελιτ κλπ) έχουν διογκωθεί και επιτείνουν ένα ανυπόφορο συναίσθημα αδυναμίας
    Η αναζήτηση μιας χαρισματικής ηγεσίας , δεν είναι στο μενού που με συγκινεί, ωστόσο εδω που είμαστε πασα προσφορά δεκτή


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μερικες οψεις που ξεχασαν οι "διανοουμενοι" του ΣΥΡΙΖΑ.

    Ι. Αυθαίρετα: Το εθνικό σπορ της Ελλάδας! Σε ποιους νομούς της χώρας κάνουν "πρωταθλητισμό";
    Απρ 26 2014 07:34 | Engineer σε Επικαιρότητα
    αυθαίρετα



    Αυθαίρετα: Το εθνικό σπορ της Ελλάδας! Σε ποιους νομούς της χώρας κάνουν "πρωταθλητισμό";
    Η Αττική, η Πελοπόννησος και η Εύβοια είναι οι περιοχές που κάνουν «πρωταθλητισμό» στην καταπάτηση ακινήτων αφού εκεί εντοπίζονται τα 11.700 ακίνητα, από τα συνολικά 28.000, που έχουν καταπατηθεί σε ολόκληρη τη χώρα.

    Όπως αναφέρουν τα Νέα, η έκταση των καταπατηθέντων ακινήτων σε αυτές τις περιοχές, ισοδυναμεί με έκταση 150.000 στρεμμάτων, δηλαδή όση η επιφάνεια της Τζιάς ή της Μήλου. "
    http://www.michanikos.gr/_/%CE%95%CE%B9%CE%B4%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1/%CE%91%CF%85%CE%B8%CE%B1%CE%AF%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B1-%CE%A4%CE%BF-%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CF%80%CE%BF%CF%81-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%CF%82-%CE%A3%CE%B5-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%85%CF%82-r1231

    ΙΙ. Το 1958 το Τεχνικό Επιµελητήριο Ελλάδας, σε υπόµνηµά του προς την τότε
    υπηρεσία οικισµού του Υπουργείου ∆ΗΜΟΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ µε τίτλο «Λειτουργία
    πολεοδοµικών Γραφείων- Αστυνοµία κατασκευών-Προώθηση της τεχνικής και των
    Τεχνικών εις επαρχίας» αναφέρει µεταξύ άλλων: «Συµφώνως προς τα επίσηµα
    στοιχεία, ο αριθµός των αυθαιρέτως ανεγερθεισών ιδιωτικών οικοδοµών
    κατά το έτος 1957 ανήλθεν εις 15.558, επί συνόλου οικοδοµών ανεγερθεισών
    παρ’ ιδιωτών 42.735 ήτοι ανήλθεν εις ποσοστόν 36,4%»
    ∆ηλαδή δεκατρία χρόνια µετά τη λήξη της Γερµανικής κατοχής στη χώρα και
    οκτώ από την επίσηµη λήξη του εµφυλίου πόλεµου, το Τεχνικό Επιµελητήριο
    επεσήµαινε το πρόβληµα των αυθαιρέτων κατασκευών, ως πληγή για το
    περιβάλλον, την εθνική οικονοµία και το κοινωνικό σύνολο.
    Σήµερα δεν είµαστε σε θέση να γνωρίζουµε τον ακριβή αριθµό των
    αυθαιρέτων κτισµάτων. Υπάρχει εκτίµηση ότι ως ποσοστό επί του συνόλου
    είναι κατά τι χαµηλότερος, πάντα όµως ιδιαίτερα υψηλός.

    http://www.spme.gr/uploads/0e6a27192f37c699.pdf

    ΑΦ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΙΙΙ. Στην συζητηση δεν εισερχονται τα πραγματικα δεδομενα του επισημου και ανεπισημου πλουτου στη χωρα και του συσσωρευμενου πλουτου επι 15 ετη συνεχους αναπτυξης εως το 2008. Αν προσεγγισθουν σωστα, χωρις λαϊκισμους και υστεριες, τοτε μπορει να προσεγγισθει η φοροδοτικη ικανοτητα των Ελληνων.
    Ομως οι πολιτικες δυναμεις, μεχρι σημερα αποφευγουν να πουν την αληθεια, χρησιμοποιωντας οι μεν μνημονιακοι τον φοβο θα φυγουμε απο το ευρω, δεν θα παρουμε την δοση, οι δε αντιμνημονιακοι τεχνασματα “αγκιτατσιας -προπαγανδας” και ορολογια που παραπεμπει σε προ-επαναστατικη περιοδο (χαρατσια, κατοχη,γερμανοι, διογκωνοντας την αυξηση των καπως αυξημενων αυτοκτονιων σε δυσθεωρητα υψη,…). Ως επιζων οδηγος δικυκλου επι 37 ετη δεν επηρεασθηκα.

    Το 2012 το επισημο ΑΕΠ ηταν 194 δις πλεον παραοικονομιας 30% επισημου, δηλ. περι τα 60 δις. Καταθεσεις σε ελληνικες τραπεζες 160 περιπου.

    Μια ψυχραιμη λυση για συλλογη εσοδων θα περιελαμβανε εως οτου επιτευχθει συνεχες πρωτογενες πλεονασμα της ταξης του 1 εως 2% του ΑΕΠ και αντιμετωπιστουν με ιδιους πορους οι δανειακες υποχρεωσεις της χωρας (για την περιοδο 2014-2020) τα εξης :
    1. κλιμακωτη φορολογηση των ακινητων απο 0.5 εως 2% της τρεχουσας αξιας
    2. κλιμακωτη θεσπιση τελους επιτηδευματος απο 2.0 εως 8.0 % του κυκλου εργασιων ή κλιμακωτη αυξηση (εως τριπλασιασμου) του υπαρχοντος.
    3. θεσπιση τριτου συντελεστη λ.χ. 40% για κερδη πανω απο 70.000 και 45 % για κερδη πανω απο 1000.000, κ.ο.κ.
    4. Φορολογηση χρηματιστηριακων συναλλαγων, και κερδων λογω υπεραξιας απο πωληση μετοχων
    5. Συνεχης καταπολεμηση της παραοικονομιας και του λαθρεμποριου απο νεους μηχανισμους

    Φυσικα τιποτε δεν εχει γινει για συρικνωση και σταδιακη εξαφανιση του υφισταμενου διεφθαρμενου μηχανισμου εφοριων (2000 3-3-4, 2010 4-4-2) και τελωνειων και την αμεση δημιουργια νεων ολοκαθαρων αντιστοιχων μηχανισμων με αυτοματα πληροφορικα συστηματα.

    Μετα μια 4ετια θα μπορουσε η τοτε κυβερνηση να εξετασει τα αποτελεσματα και να αναπροσαρμοστουν μετρα και στοχοι.

    Παραλληλα με την εξυγειανση επιλεγμενων κρατικων επιχειρησεων Κ.Ω. (νοσοκομεια, Αμυντικες Βιομηχανιες, Νερο, Αποχετευση και Επεξεργασια Λυματων,…) την δημιουργια κρατικης ή ημικρατικης εθνικης φαρμακοβιομηχανιας, θα μειωνονταν τα ελλειματα και το κοστος νοσηλειας, για το οποιο ενδεχεται για ορισμενα ετη να απαιτηθει εως και διπλασια συμμετοχη του ασφαλισμενου, εκτος των πτωχων και απορων.

    Γνωριζω οτι εχω ξεχασει πολλα, στο σημειωμα αυτο ειδικα για την αναπτυξη, οπως λαϊκη τραπεζα αναπτυξης με εθελοντικη συμμετοχη ιδιωτων ως μετοχων, ….., αλλα σιγουρα αναπτυξη δεν γινεται αθετωντας μονομερως κρατικες υποχρεωσιες προς δανειστες, δηλ. τους τοκους των 25 δις. της επομενης τετραετιας που σκοπευει να διαθεσει ο ΣΥΡΙΖΑ (αν και εφοσον κληθει να κυβερνησει) στην κρατικοδιαιτη απασχοληση.

    Και επομενως η αριστερα των Β.Προαστειων ας συνετισθει διοτι οι συμφοιτητες τους λ.χ. Μηχανικοι ΕΜΠ, βλεπουν αυτα τα παιδια του κομματικου αριστεροστροφου σωληνα που μεγαλωσαν και γερασαν σε δωματια συνελευσεων με ιντριγγες, κρυφο πολεμο,…, να εχουν γερασει-πλεον- και να λαϊκιζουν σαν τους γερους του muppet show.
    Και -επιπλεον- αλλαζοντας συχνα αποψεις σαν τον αμιμητο Ιαπωνο πρωθυπουργο Νακασονε (τον επιλεγομενο ως ανεμοδεικτη)για περισσοτερους πελατες-ψηφοφορους.


    ΑΦ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΑΦ
    Πιο γλαφυρή περιγραφή δεν μπορούσε να υπάρξει
    Το πρόβλημα μας είναι πως γίνεται η αλλαγή φάσης
    Σε κάθε αλλαγή φάσης οι αντιρρησίες παρουσιάζονται ως υπέρμαχοι των πιο ριζικών αλλαγών ακριβώς για να μη γίνει τίποτε
    Τι ακριβώς λέμε τι ακριβώς εννοούμε αυτό είναι το μυστήριο
    Ποιος εκπροσωπεί πολιτικά την εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή;
    Το κείμενο των ΕΤ&ΧΛ θίγει το πρόβλημα αλλά παραπέμπει την λύση του στο ιδεατό μέλλον όπου δεν υπάρχει χρέος, δάνεια, οι τράπεζες έχουν λεφτά.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Υπαρχει μια δυναμικη στην ελληνικη κοινωνια, την τελευταια εξηκοντετια, η οποια δυστυχως αποκρυπτεται απο την "αριστερα"
    Να εκφραστω με πολιτικο-καλλιτεχνικους ορους.
    1. Ο μεταναστης του εκπληκτικου φιλμ "μεχρι το πλοιο" του Α.Δαμιανου, στην μακρινη Αυστραλια, πολυ πιθανον τα καταφερε και αν ζει εχει αρκετα παιδια και εγγονια που προκοβουν στην νεα πατριδα.
    2. Στον Ασύρματο, μια συνοικία που ονομαζόταν έτσι επειδή εκεί ήταν τοποθετημένος ο ασύρματος των Γερμανών επί Κατοχής, με τις παράγκες, τις φτιαγμένες από κωνσταντινουπολίτες πρόσφυγες, το ιδανικό σκηνικό για την "Συνοικια το Ονειρο", οι παραγκες εχουν γινει διοροφα και τριοροφα, μονον επειδη υπαρχει περιορισμος υψους για την ελευθερη θεαση του βραχου της Ακροπολης. Μαλιστα την δεκαετια του 80 μερικοι απ΄αυτους, πουλησαν τα ισογεια σπιτια τους για οικοπεδα σε ελευθερους επαγγελματιες -και της ανανεωτικης αριστερας συμπεριλαμβανομενης- και πηγαν αλλου.
    3. "Είδαμε την «Γειτονιά των αγγέλων» στο Rex- Στην Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή…
    06 Νοε 13 | Γιώργος Σμυρνής 0
    Ένα διαφορετικό love story, με μπόλικο μαρξισμό, ταξικές συγκρούσεις και την μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, είναι «Η γειτονιά των αγγέλων» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, που ανεβαίνει για το Εθνικό θέατρο Οκτωβρίου στη Σκηνή Κοτοπούλη-Θέατρο REX.

    Χώρος: Θέατρο Rex- Σκηνή "Μαρίκα Κοτοπούλη"
    Συγγραφέας: Ιάκωβος Καμπανέλλης
    Σκηνοθεσία: Κώστας Τσιάνος

    Στο έργο του Καμπανέλλη δεν απουσιάζουν οι πολιτικές ιδέες: ο αποκλεισμός των ηττημένων του εμφυλίου, η οικονομική εκμετάλλευση, η καταγγελία των οικονομικών ελίτ είναι δομικά χαρακτηριστικά του έργου. Επίσης, υπάρχει η δυσκολία συνύπαρξης πλουσίων και φτωχών, που δημιουργεί εντάσεις και απειλεί να καταστρέψει έναν μεγάλο έρωτα.

    «Η γειτονιά των αγγέλων» διαδραματίζεται σε μια φτωχογειτονιά της Δραπετσώνας. Μιλάει για τον έρωτα ενός φτωχού εργάτη, που μισεί τους πλούσιους, με την κόρη ενός βιομήχανου. Ο έρωτας τους έχει στοιχεία πάθους και γυναικείας χειραφέτησης, που βλέπουμε και στην Στέλλα. Από την άλλη, όμως, προκειμένου να δείξει ότι ο έρωτας γεφυρώνει τις ταξικές διαφορές, έχει και κάποια μελό υπερβολή. Επίσης, είναι κάπως ρομαντικός ο τόνος με τον οποίο παρουσιάζεται η φτωχολογιά.

    Η παράσταση που παρακολούθησα στο Rex είχε έντονο το μουσικό στοιχείο. Ο σκηνοθέτης, προκειμένου να κάνει πιο εύπεπτο το έργο, αλλάζει το φινάλε και δημιουργεί ένα χάπι εντ. Η Ξένια (Μαρίνα Ασλάνογλου), η πλούσια που ερωτεύεται τον οικοδόμο Ανδρέα (Νίκος Ψαρράς), αποξενωμένη από τον περίγυρο της φτωχής πλην τίμιας Δραπετσώνας, στο έργο του Καμπανέλλη αυτοκτονεί."

    Πηγή:www.monopoli.gr

    4. Ο ιδιοκτητης τρικυκλου αγορασε μεταχειρισμενο φορτηγο. Το φορτηγο εφερε κι αλλο φορτηγο, χρησιμοποιησηε οδηγους κ.ο.κ. Ο φτωχος εγινε ευπορος. Ο αριστερος χημικος, φυσικος, μαθηματικος εκανε φροντιστηριο (επιδη δεν μπορουσε να διοριστει) και ειναι -πλεον- ευπορος . Ο αριστερος μηχναικος που δεν διοριστηκε στο δημοσιο εγινε εργολαβος κια εχτιζε με αριστερους αγροτες που εγιναν σιδεραδες ή καλουπατζηδες την Αθηνα. Ο πιο ικανοι εγινα και αυτοι με την σειρα τους μικροεργολαβοι.

    ........................

    Να λοιπον πως προεκυψε η Ευπορη Μεσηλικη Αιστερα. Και μην μου πειτε οτι η κοινωνικη κια επαγγελματικη συμπεριφορα (φοροδιαφυγη, εισφορδιαφυγη,....) ειναι διαφοροποιημενη αναλογα με την πολτικη προτιμηση, διοτι η πλειονοτητα (δεξιων, κεντρωων κια αριστερων) ειχε στερημενη παιδικη ηλικια, που καθοριζει τον χαρακτηρα, ανεξαρτητα απο τον πολιτικο προσανατολισμο.


    Αυτες λοιπον ειναι οι μακροχρονιες συνεπειες του εμφυλιου (1943-1949), του φανατισμου, του μισους, του διχασμου μεχρι σημερα!!! και της ξεροκεφαλιας αμφοτερων των αντιμαχομενων πλευρων και της πιο ηλιθιας δεξιας (αλλα σε μεγαλο βαθμο και της αριστερας) ηγεσιας που μας ετυχε ως σημερα.....
    ΑΦ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. "Έκλεψε λαθραία τσιγάρα που είχαν κατασχεθεί
    Πέμπτη, 31 Ιουλίου 2014 12:41 UPD:12:53
    Χιλιάδες λαθραία τσιγάρα που είχαν κατασχεθεί από τις τελωνειακές αρχές της Θεσσαλονίκης και προορίζονταν για καταστροφή, έκλεψε ένας 34χρονος, ο οποίος συνελήφθη το μεσημέρι της Τετάρτης στην Ευκαρπία Θεσσαλονίκης.
    Στην κατοχή του βρέθηκαν και κατασχέθηκαν συνολικά 2.565 αδασμολόγητα πακέτα τσιγάρα, ποσότητα την οποία αφαίρεσε από σημείο που βρίσκεται κοντά στους αποτεφρωτήρες γνωστού εργοστασίου της περιοχής, στο οποίο και εργάζεται.
    Τα προς καταστροφή τσιγάρα είχαν κατασχεθεί από το Α' Τελωνείο Θεσσαλονίκης.
    Πηγή: ΑΜΠΕ"

    http://www.naftemporiki.gr/story/838556/eklepse-lathraia-tsigara-pou-eixan-katasxethei

    ΑΦ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αφώτιστε
    Το κείμενο ανάλυσης μέσω του θεάτρου είναι όντως καταπληκτικό
    Οι λοιπές αναφορές σου , αναδεικνύουν την ιδιότροπη ελληνική περίπτωση
    Είμαστε πνιγμένοι στην "πολυσθένεια" την διάχυση μετά από μια 50ετία τρομερής κοινωνικής εξέλιξης και θετικής αναδιανομής
    Μετά από μια τετοια 50ετία είναι τοσο δύσκολο να χωνέψουμε την χρεωκοπία, τους πραγματικούς φόρους
    Ζόρικα τα πράγματα, πολύ ζόρικα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. «… Ήδη η πρώτη εθνική των Ελλήνων Συνέλευσις εσκέφθη σοβαρώς, ώστε αι ανακτηθείσαι δια της εξώσεως των
    Οθωμανών εθνικαί γαίαι να μη υποδουλωθούν πάλιν εις νέους κατακτητάς, και εν άρθρο 64 του πολιτεύματος απηγόρευσε την
    εκποιήσιν αυτών άνευ της συγκαταθέσεως του Βουλευτικού, επιτρέποντος αυτήν μόνο λόγω ανάγκης και το αυτό επανέλαβεν
    η εν Άστρει Β’ Εθνική Συνέλευσις δια του ψηφίσματος ΛΒ’ όρισε τα είδη των εκποιητέων κτημάτων, και αυτών όμως δια
    δημοπρασίας, η δε εν Επιδαύρω Γ’ Συνέλευσις επεκύρωσε το ψήφισμα τούτο ως εθνοσωτήριον… Δι’ άλλου ψηφίσματος υπ’
    αριθ. ΙΔ’, αναψηλαφήσασα έπειτα τα γενόμενα και εύρουσα διάφορα εθνικά κτήματα καταποθέντα…».

    Αυτά εκτός των άλλων μας λέγει ο Παύλος Καλλιγάς στο σπουδαίο μυθιστόρημα του Θάνος Βλέκας το 1855, όπου καταγγέλλει
    μέσα από την πλοκή του μυθιστορήματος εκτός των άλλων την υφαρπαγή των καλλιεργήσιμων εθνικών εκτάσεων από τους
    δικαιούχους χωρικούς, τη διαπλοκή, την άρνηση και την αδυναμία της διοίκησης να εφαρμόσει στοιχειώδεις κανόνες
    δικαίου ως προς την διανομή και τη διαχείριση του ζητήματος των εθνικών γαιών. Εδώ βρίσκεται η αρχή του μίτου της
    Αριάδνης και το τέλος του λαβυρίνθου δεν είναι ακόμα ορατό ενάμιση αιώνα και μετά.
    *της Ουρανίας Οικονόμου, αρχιτέκτονας (περιοδικό ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ/τεύχος 54-περίοδος Β)

    ΑΦ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. 34. Καθε λιμανι και ….ρετιρε.

    Η Κουλα σερβιρε μια ακομη σειρα πιατων με θαλασσινους μεζεδες στην πελωρια ανατολικη βεραντα της στο ημι-αυθαιρετο οροφοδιαμερισμα του εβδομου οροφου του ζευγους Μπαμπης-Κουλα στα Καριωτικα του Περαματος, με δύο τεράστιες βεράντες και μπαλκονι. Η θεα ηταν καταπληκτικη και απεριόριστη, τοσο προς την θάλασσα με τον κολπο του Περαματος και την Σαλαμινα στα ποδια τους οσο και προς το βουνο. Γρανίτης σε ολο το σαλόνι, πλακιδια το υπολοιπο.

    Το πουλαμε ειπε ο Μπαμπης, προσφατα συνταξιουχος λιμενεργατης του ΟΛΠ. Τα παιδια εχουν τακτοποιηθει στον ΟΛΠ και εχουν δικη τους οικογενεια . Εμεις θα παμε στο εξοχικο μας στην Κερατεα, τωρα Δημος Λαυρεωτικης.

    Ρετιρε με αυτονομη θερμανση, κλιματισμό, πόρτα ασφαλείας, ασανσέρ, ηλιακό θερμοσίφωνα, δορυφορική κεραία και νυχτερινό ρεύμα. 116 τετραγωνικα 135.000 ευρω. Το τελειωσαμε το 2004, λιγο πριν τους Ολυμπιακους, ειπε με καμαρι ο Μπαμπης.

    [.......]

    ΑΦ

    ΥΓ2 “Σύμφωνα με στοιχεία από τις ελεγμένες οικονομικές καταστάσεις, το 2007 ο μέσος όρος των μισθών των 1.584 εργαζομένων του ΟΛΠ διαμορφώνεται σε 62.146 ευρώ ετησίως, έναντι 61.040 ευρώ το 2006 και 56.215 ευρώ το 2005. Οι λιμενεργάτες έχουν πολύ υψηλότερους μισθούς λόγω των υπερωριών, των βραδινών και των αργιών που πληρώνονται και κυμαίνονται κατά μέσο όρο σε 76-96.000 ευρώ ετησίως.
    …το 2007 το κόστος της μισθοδοσίας (98,44 εκατ. ευρώ) έφθανε στο 78% των πωλήσεων του ΟΛΠ (126,49 εκατ. ευρώ) και τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 80% για το 2006 και 82% για το 2005. Συγκριτικά με οικονομικά στοιχεία άλλων λιμανιών, το κόστος μισθοδοσίας κινείται στο 45% – 50%.
    …………..υφίσταται ένας αριθμός λιμενεργατών, περί τους 36, οι μισθοί των οποίων θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ρετιρέ, δεδομένου ότι σε ετήσια βάση για το 2004 κυμαίνονταν από 83.000 ευρώ έως 141.000 ευρώ. “

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. "Η ελληνική κοινωνία μπροστά στην ευρωπαϊκή διγλωσσία

    12 Φεβρουαρίου 2012 του Κωνσταντίνου Τσουκαλά
    [....]
    .....Η ελληνική κοινωνική «πολυσθένεια»

    Οι κοινωνικές προεκτάσεις αυτής της ιδιαίτερης δομής είναι αναρίθμητες και γνωστές σε όλους. Η εμμονή στη διατήρηση της ιδιοκτησίας των οικογενειακών αγροτικών κλήρων, ακόμα και αν πρόκειται να παραμείνουν ακαλλιέργητοι, η αντίσταση στις πιο εξωφρενικές μορφές μιας καθηλωτικής (ή και εξευτελιστικής) πάγιας εξάρτησης, η συστηματική πολυαπασχόληση, η πανταχού παρούσα «αντασφαλιστική» λειτουργία της αλληλέγγυας οικογένειας και ο φετιχοποιημένος προγραμματισμός της εκπαίδευσης με κύριο στόχο την απασχόληση ενός τουλάχιστον μέλους της στο δημόσιο δεν είναι παρά όψεις του ίδιου νομίσματος. Πολλοί ήσαν, και είναι ακόμα, εκείνοι που επιβιώνουν δραστηριοποιούμενοι παράλληλα και ταυτόχρονα στην εποχιακή γεωργία, στην αναζήτηση ευκαιριακών εργασιών, σε μια δημόσια απασχόληση δίχως αυστηρές προδιαγραφές και σε οικογενειακές μικροεπιχειρήσεις. Αυτό ακριβώς είναι το φαινόμενο που ονομάστηκε «πολυσθένεια».
    Τα περισσότερα φαινόμενα που επισύρουν την ομόφωνη μήνιν των ορθοφρονούντων εκσυγχρονιστών εντάσσονται σε αυτά ακριβώς τα πλαίσια. Η διάχυτη διαφθορά της δημοσιοϋπαλληλίας, η εμμονή των «πελατειακών» πλεγμάτων, το αναποτελεσματικό κράτος από το οποίο όλοι κρύβονται και ταυτόχρονα όλοι προσδοκούν ανταλλάγματα (για συνδυασμό κρατοφοβίας και κρατολατρίας μιλούσε ήδη ο Γκράμσι), η εκτεταμένη «λούφα», η συστηματική φοροδιαφυγή, η άνθηση της υπόγειας οικονομίας που υπολογίστηκε σε 30 ως 40% του ΑΕΠ και η εξάπλωση «τζαμπατζήδικων» προτύπων συμπεριφοράς (free riders) δεν είναι βέβαια προϊόντα φυλετικά επικαθοριζομένων ηθικών ελλειμμάτων ή χαρακτηριολογικών ιδιομορφιών. Τα συμπτώματα αυτά προκύπτουν από την ιστορική πραγματικότητα ως δευτερογενείς προεκτάσεις των επιβιωτικών στρατηγικών. Δεν πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε ότι σε όλες τις χώρες, πλούσιες και φτωχές, οι ανεξάρτητοι μικρομεσαίοι τείνουν πάντα να λειτουργούν περίπου όπως και οι έλληνες συνάδελφοι τους. Η διαφορά (θεμελιώδης!) είναι ότι, ενώ στις περισσότερες ανεπτυγμένες κοινωνίες η επιβίωση τέτοιων στρωμάτων έχει ήδη φθάσει στα όρια της, στην Ελλάδα εξακολουθούν να κυριαρχούν στην κοινωνική σκηνή. Αυτό ακριβώς είχε στο κεφάλι του ο Ανδρέας Παπανδρέου όταν κατήγγελλε το «κατεστημένο» στο όνομα των «μη προνομιούχων μικρομεσαίων». Και επάνω σε αυτή τη βάση θεμελιώθηκε ο πασοκικός μικρομεσαίος λαϊκισμός. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η επινοητική συνθηματολογία του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ αντιστοιχούσε με απόλυτη ακρίβεια στη νεοελληνική ιδιαιτερότητα. Οι μικρομεσαίες κοινωνίες εκτρέφουν μικρομεσαίες ιδεοληψίες...
    (συνεχιζεται)

    ΑΦ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. συνεχεια...
    "...Το δράμα της Ελλάδας είναι ότι, όπως όλα τα θαύματα, έτσι και το μικρομεσαίο θαύμα είχε ημερομηνία λήξεως. Από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 και πέρα, η έκρηξη του συστήματος εμφανίζονταν αναπόφευκτη. Και, με αυτή την έννοια, η τρέχουσα κρίση δεν έκανε τίποτε άλλο από το να επιταχύνει και να οξύνει τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα. Είναι βέβαια αλήθεια πως το «τέλος εποχής» εμφανίστηκε σε άμεση συνάρτηση με τη δημοσιονομική εκτροπή και την έκρηξη του δημοσίου χρέους και παγιώθηκε σαν αποτέλεσμα των εσφαλμένων, αλυσιτελών, βλακωδών ή και εγκληματικών χειρισμών των πολιτικών ηγεσιών. Όμως, οι ρίζες αυτού του «τέλους» θα πρέπει να αναζητηθούν στον ιδιαίτερα ευάλωτο χαρακτήρα ενός κοινωνικού συστήματος που ήδη βρίσκονταν σε κρίση αναπαραγωγής. Μοιραία λοιπόν ίσως, οι πλανητικής εμβέλειας μεταλλαγές που ακολούθησαν την παγκοσμιοποίηση, σε συνδυασμό με τις αποδιοργανωτικές προεκτάσεις της όλο και πιο «άνισης ανταλλαγής» ανάμεσα στις πλούσιες και τις φτωχές χώρες της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης, οδήγησαν την ελληνική κοινωνία και οικονομία σε απρόσμενα αδιέξοδα. Εν μια σχεδόν νυκτί, η αντικειμενική αδυναμία του κοινωνικού συστήματος να παράγει με ανταγωνιστικούς αγοραίους όρους εμφανίστηκε με τη μορφή μιας πρωτόγνωρης και πολυεπίπεδης κρίσης — με αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι Έλληνες να φαίνεται να αποστερούνται βίαια όλες τις διαθέσιμες επιβιωτικές διεξόδους. Από την άποψη αυτή, οι σημερινές προοπτικές θυμίζουν την Αγγλία του 18ου αιώνα, όπου οι «περιφράξεις» των κοινών λειμώνων οδήγησε το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού στην απόλυτη αθλιότητα.....

    [....]Το άρθρο είναι η ομιλία στο ίδρυμα Heinrich Βöll στο Βερολίνο, στις 25 Ιανουαρίου 2012."

    http://enthemata.wordpress.com/2012/02/12/tsoukalas-3/

    ΑΦ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αφώτιστε
    Δημοσίευσα το άρθρο του Τσουκαλά στο σχετικό ιστολόγιο, με αναφορά στην υπόδειξη σου
    Το βρίσκω θεμελιακό στην περιγραφή και λίγο αντιφατικό στο "δια ταύτα " του
    Εισαι μοναδικός στην διαπραγματευση των θεμάτων μικρομεσαίας δομής, αριστεράς ΒΠ κλπ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @Aftercrisis
    Ευχαριστώ για την αναδορά
    Ενδιαφερον κείμενο με τους ίδιους προβληματισμούς

    ΑπάντησηΔιαγραφή