Frankenstein

Στις αρχές της δεκαετίας 90 με την ανάπτυξη των μικρών καναλιών, αναπτύχθηκε μια τηλεοπτική ύλη . Είδαμε αφηγήσεις με γκροτέσκα αρχαιοπληξία, συνειρμούς για τη συσχέτιση μάχης του Μαραθώνα με Ufo,ανερυθρίαστους χουντισμούς. Το υλικό επεκτεινόταν συνέχεια αλλά πάντοτε στο σχετικό περιθώριο των κύριων ΜΜΕ και των συζητήσεων. Οι φανεροί θεατές του υλικού αυτού ήταν κυρίως οι εγγράμματοι fan του Trash tv, μανιακοί θεατές του Λεβέντη οι οποίοι βρίσκουν στα τηλεθέαματα μια απρόσμενη αυθεντική μπαλαφάρα , χαλαρωτικά τηλεοπτικά υπνωτικά που προσφέρουν  υβριδικές περσόνες οι οποίες  συντίθεται από τις φιγούρες των πρακτόρων συμμαθητών του Θου Βου και φιλόσοφους της Πάνια. Οι φανεροί θεατές διασκέδασαν είκοσι χρόνια, όταν πρώτα με το Λαος και μετά με την Χρυσή Αυγή , συνειδητοποίησαν πως οι αφανείς θεατές ήταν απείρως πολλαπλάσιοι .Πολλαπλάσιοι  θεατές ρουφούσαν το υλικό το οποίο μετασχηματιζόταν ως μια ρευστή ιδεολογία η τελικά περιέβαλε ένα σκληρό αντιδραστικό  πυρήνα. Η αγραμματοσύνη ως μπαλαφάρα ήταν ένα τεράστιο  underground πολιτιστικό κίνημα  του οποίου βλέπαμε την κωμική κορυφή, και όταν αυτό μεγάλωσε ανακαλύψαμε πως αυτό ανήκει στο είδος snuff films ,όπου οι κινηματογραφημένοι φόνοι είναι πραγματικοί.

Τα τελευταία 25 χρόνια η περιρρέουσα ακροδεξιά , συντηρητική ιδεολογία με τους εξωφρενικούς υπαινιγμούς και αγνωστικισμούς , ο πολιτικός Λιακοπουλισμός η θεματολογία «Ελεύθερη Ώρα»  έγινε αντικείμενο μιας ακαδημαικής παρατήρησης αλλά ποτέ δεν έγινε αντικείμενο μιας ευθείας κριτικής. Προφανώς κανείς σοβαρός δεν θα καθόταν να αντικρούσει τη θεωρία ότι στη Μάχη του Μαραθώνα χρησιμοποιήθηκαν ακτίνες Laser, όμως φαίνεται ότι επειδή τελικά ο Εχετλαίος είχε το Pulse Laser Gun  ,o Ρουπακιάς έσφαξε τον Φύσσα σε μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα η οποία  το είχε σχεδόν προεξοφλήσει.

Είδα το όνομα A.Dugin σε περιοδικό του «χώρου» που βρισκόταν σε δημόσιο χώρο. Η πλάγια ανάγνωση παρέπεμπε σε Πούτιν, αντιμοντερνισμό, επιστροφή στις αρχαϊκές αξίες κάτι που θύμισε Λιακόπουλο στο πιο sophistic . Αργότερα σε αναπάντεχη συνάντηση στο Youtube είδα τον κύριο Dugin επίσημο καλεσμένο από Πανεπιστημιακό ίδρυμα στην Ελλάδα και σύντομα  κατάλαβα πως έχουμε ένα σοβαρό opinion leader του «χώρου». Η πρόσφατη φωτογραφία του Dugin με μέλη της Χρυσής Αυγής απλώς επιβεβαίωσε την άγνοια μου.

Διάβασα την Τέταρτη Πολιτική Θεωρία του Α.Dugin ( εφεξής ΤΠΘ)

Πρόκειται για ένα θεμελιακό κείμενο το οποίο φιλοδοξεί να υπερβεί τον Φιλελευθερισμό, τον Κομμουνισμό, τον Φασισμό. Οι τριακόσιες σελίδες έχουν ένα σημαντικό αριθμό αναφορών που προέρχονται από όλο το φάσμα της Πολιτικής Φιλοσοφίας και συνθέτουν ένα καλειδοσκοπικό κείμενο. Είναι φανερό πως ο AD ξέρει να γράφει, έχει πρόσβαση σε πολλές πηγές  (*) και έχει ένα μοναδικό στόχο:  να εντυπωσιάσει τον αναγνώστη του.

 Η ΤΠΘ έχει όλα τα θεμελιακά στοιχεία της ευρείας ακροδεξιάς αφήγησης. Περιγράφει με ακρίβεια όλες τις δραματικές πλευρές της παγκόσμιας πραγματικότητας. Όμως  οριοθετεί τις προτεινόμενες λύσεις μέσω ενός συμφυρμού εννοιών τις οποίες ο AD αποσπά από τα συμφραζόμενα τους, και εν είδει εννοιολογικού Φρανκεστάιν τις παραθέτει ως μια νέα κατασκευή. Η αφήγηση έτσι γίνεται λογικοφανής και  νομιμοποιημένη από το εύρος και την ποιότητα των αναφορών. Ο AD δείχνει να χειρίζεται διάφορους βαθμούς αφαίρεσης τους οποίους έντεχνα όμως συμφύρει για να παρουσιάσει μια υποτιθέμενη επαγωγική σκέψη ενώ στην ουσία έχουμε μια επιμελημένη προπαγάνδα η οποία χρησιμοποιεί ότι τεκμήριο υπάρχει διαθέσιμο.

Τα προτάγματα της ΤΠΘ δεν είναι άγνωστα: ιεραρχία, οικογένεια, ηρωισμός, θρησκεία , Ρωσία, έδαφος.

Αν κάποιος αναλύσει όλο το , αντικειμενικά πυκνό βιβλίο , θα βρει τα κλασσικά τεχνάσματα του συγγραφέα: Μισές αλήθειες, μισές αναφορές, αλλεπάλληλες σοφιστείες.

Για λόγους τάξεως όμως θα ήθελα να αποδομήσω τουλάχιστον μια θεματική της ΤΠΘ, ελέγχοντας το περιεχόμενο της χωρίς προκαταλήψεις.

Ο AD διακινεί το ακόλουθο ταξινομικό σχήμα:

Ο Φιλελευθερισμός έχει ως πρωταγωνιστή  το άτομο, ο Κομμουνισμός την τάξη, ο Φασισμός το κράτος. Η ΤΠΘ έχει ως πρωταγωνιστή το Χαιντεγκεριανό Dasein. Σύμφωνα με τον AD « οι προηγούμενες ιδεολογίες, η κάθε μία με τον τρόπο της , αποξένωσαν το Dasein από το νόημα του, το περιόρισαν, και με τον ένα άλλο τρόπο, το φυλάκισαν καθιστώντας το μη αυθεντικό. Κάθε μία από αυτές τις ιδεολογίες έβαλε μια σκυθρωπή κούκλα τον Das Man, στη θέση του Dasein» .Αργότερα ο AD μας πληροφορεί πως «κάθε άτομο κατέχει ένα Dasein και κάθε πολιτισμός κατέχει ένα Dasein».

Το τέχνασμα του δαιμονιώδους AD είναι πως δεν χρησιμοποιεί την έννοια του Χαιντεγκεριανού Dasein αλλά την λέξη την εκφορά της ως σλόγκαν σε τέλεια απόσταση από την σημασία του στο Χαιντεγκεριανό έργο.Στον Χαιντέγκερ δεν υπάρχει μια έννοια Dasein χωρίς την αναφορά στη υπαρκτική του ανάδυση από το Είναι. Το Dasein αναδεικνύεται ως κλειδί ακριβώς για να αποδομηθεί η έννοια του Υποκείμενου ως όντος μιας παρατήρησης . Όλος ο Χαιντέγκερ είναι μια τιτάνια προσπάθεια να δομηθεί μια σκέψη για το Είναι ,ως απαρέμφατο, ως η εκστατική βάση του Dasein.

Στον ΑD όμως το Dasein ξαναγίνεται ον, αντικείμενο προς διαχείριση , και η εργαλειακή του χρήση το καθιστά ομόλογο της τάξης, του ατόμου, του κράτους. Η διατύπωση πως ο πολιτισμός κατέχει Dasein τρίζει τα κόκκαλα του Χαιντέγκερ.

Ο ΑD δεν είναι εκτός των τεκταινομένων της φιλοσοφίας. Γνωρίζει πως η προβληματική του Είναι και Χρόνος οδηγεί  προς μια ριζική κριτική του μοντερνισμού. Ωστόσο το Χαιντεγκεριανό έργο δεν οδηγεί αυτομάτως προς τον αντιμοντερνισμό , δεν προδιαγράφει ένα πολιτιστικό αντιπρόγραμμα . Ο υπερσυντηριτικός Χαιντέγκερ είναι μια εκδοχή του ίδιου του έργου του, ενώ το έργο αυτό καθ’ εαυτό ,ως κριτική του μοντερνισμού είναι πηγή άλλων αντίρροπων προβληματισμών. Είναι φανερό πως ο παμπόνηρος AD χρησιμοποιεί ένα ψυχολογικό συνειρμό παρά μια επαγωγική απόδειξη. Χαιντέγκερ,Εθνικοσοσιαλισμός, Dasein όλα δονούν τα αντανακλαστικά του συντηρητικού αναγνώστη, οπότε το εξωφρενικό απομονωμένο εργαλειακό   Dasein γίνεται ο «δράστης» της ΤΠΘ. Αν απογυμνώσουμε την ΤΠΘ από το Dasein , στέκει πολύ ωραία με τα ίδια προτάγματα με υποκείμενο μια εξ’ ίσου διεσταλμένη ερμηνεία του «Προσώπου» της Ανατολικής Ορθοδοξίας. Μεταξύ Dasein και Προσώπου δεν προκύπτουν διαφορές στην συλλογιστική του AD.

Ανέφερα την προβληματική χρήση του Dasein για να αποδείξω μόνο μια πλευρά , του οργιώδους συμφυρμού που αναπτύσσει ο AD. Αν κάποιος έχει την υπομονή μπορεί να βρει και άλλες προβληματικές εννοιολογήσεις.

Ωστόσο το πρόβλημα παραμένει

Το ακροδεξιό συντηρητικό ιδεολογικό σύμπαν δομείται με ετερόκλητα υλικά, με ενεργειακές συνδέσεις πρωτότυπες και πληθωρικές. Είναι δύσκολο να αποδείξεις πως ο Εχετλαίος δεν είχε Laser γιατί δεν μπορείς να απαγορεύσεις την «πίστη» στη Μάχη του Μαραθώνα.

 (*)Baudrillard, Wallerstein,Latour, Braudel φιγουράρουν στις αναφορές του AD.