Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015

Ο επερχόμενος ευφημισμός της Coco Chanel




Μερικές μέρες μετά τις εκλογές και η κυβέρνηση Syrizanexartisia  (συνειρμικά Chanel)  διεκδικεί το πεπρωμένο του Partido Revolucionario Institucional ( PRI) του Μεξικό ή του  Jiyū-Minshutō  ( LDP) της Ιαπωνίας. Το PRI κυβέρνα ήδη 70 χρόνια με διακοπές και το LDP περίπου 55 χρόνια.  Προϋπόθεση είναι το Chanel να προσπεράσει το σκόπελο των διαπραγματεύσεων για το συμβολικό επίδικο αν η επερχόμενη εποπτεία θα ονομάζεται troika.

Πριν μερικές μέρες ο Βαρουφάκης είχε ορθά υποσημειώσει ότι το χρέος μπορεί να μειωθεί μέσω ευφημισμού. Μια κατάλληλη ονομασία  με σχετικές ρυθμίσεις θα μπορούσε να λύσει το βασικό ζήτημα.

Το Chanel δεν είναι μια πρόσκαιρη εκλογική συμμαχία. Αντιστοιχεί σε μάγματα που σχηματίστηκαν ως ανθεκτικά ανόργανα μείγματα στις υψηλές θερμοκρασίες του κοινωνικού υπεδάφους του ηφαιστείου της δυσπραγίας. Ταυτόχρονα το προσωπικό της κυβέρνησης σηματοδοτεί τα δίκτυα ,τις σχέσεις και αγκυρώσεις με τα οποία ένα κόμμα εξουσίας  συμβιώνει και ανανεώνεται στην Ελλάδα : Τεχνικό Επιμελητήριο, Ένστολοι, all time classics ΔΣΑ, και Ακαδημαϊκή Αριστερά  αποτελούν τους αρχικούς πυρήνες κρυστάλλωσης επί των οποίων συγκροτήθηκε η κρατική έκφραση του ρεύματος Chanel.      

Τις τελευταίες μέρες στον λόγο της κυβέρνησης αναδύεται σχεδόν ως επαναληπτική ριπή ο σεβασμός προς την λαϊκή ετυμηγορία. Η μηχανική αναπαραγωγή της πολιτικής νομιμοποίησης έχει φτάσει σε βαθμό παροξυσμού αποκαλύπτοντας μια μεταφυσική της λαϊκής κυριαρχίας. Ο πρώτος τη τάξει βουλευτής επικρατείας του Συριζα μετά τις ευρωεκλογές είχε γράψει :

Ακόμα και αν «ομιλεί», ο λαός δεν «αποφαίνεται». Η ιδέα της γενικής βούλησης δεν είναι παρά μια πλασματική κατασκευή. Με αυτή την έννοια, η «λαϊκή ετυμηγορία» δεν είναι ούτε πραγματικά συλλογική ούτε κατά κυριολεξίαν βούληση. Δεν είναι ούτε υπεύθυνη ούτε συνεπής ούτε ορθολογική ούτε αντιφατική ούτε «σοφή» ούτε εσφαλμένη! Απηχώντας συνεχώς μεταβαλλόμενες συγκυρίες αρκείται στο να εκφέρεται. Δεν εκφράζει ούτε «κοινή» βούληση σταθερότητας ούτε «κοινή» βούληση ανατροπής. (Πηγή) (1)

Στις δομημένες δημοκρατίες εκτός από την λαϊκή ετυμηγορία ή οποία σύμφωνα με τον Κ.Τσουκαλά δεν είναι ούτε καν βούληση, υπάρχει και η ιστορική ευθύνη , η ειλημμένη εξουσιοδότηση η οποία καθιστά τον κυβερνήτη υπεύθυνο ενώπιον της ιστορικής του ευθύνης. Χωρίς την ανάληψη της εξουσιοδότησης, η συνεχής επίκληση μιας μεταφυσικής λαϊκής βούλησης γίνεται μια καταχρηστική απόσυρση ευθύνης , ένας κυνικός χειρισμός απαλλαγής . Είναι φανερό πως στα έγκατα της εντός Chanel συλλογικής διάνοιας αναδύονται δύο σχήματα διαχείρισης: μια προοπτική ρήξης με επίκληση της λαϊκής βούλησης, ακριβώς για αποσειστούν οι ευθύνες της πρωτοβουλίας και μια προοπτική συμβιβασμού μέσω ευφημισμών , μετωνυμιών και μεθερμηνειών.


Τα κλασσικά ρεύματα που επικυριαρχούν σε όλο το σύγχρονο κομματικό-κρατικό συνεχές  έχουν πάντα σχέση με μια ροή πόρων .Στην σημερινή περίπτωση του Chanel τα ρεύματα σχηματίζονται και οριοθετούν  μια  μοναδική ροή πόρων που διοχετεύεται με κρατική διεύθυνση : τα χρήματα του Εσπα. Πρόκειται για την μοναδική οικονομία Espanomics.

Χωρίς τα Espanomics το ΤΕΕ και Ακαδημαική Αριστερά δεν υπάρχουν. Με επιτάχυνση των  διαδικασιών της Δικαιοσύνης , ο Δσα θα χάσει «ύλη» ενώ στον καταμερισμό εργασίας των απ’ ευθείας παροχών  ο Καμμένος κάνει την« βρώμικη» δουλειά της  ανάδειξης  του πρωτείου του «πηλικίου»  στην «αποκατάσταση» , δουλεία την οποία δεν μπορεί να κάνει πχ η Χριστοδουλοπούλου. Επομένως εντός   Chanel υπάρχουν ενισχυμένα όλα τα δομικά υλικά του Status Quo δηλαδή  ρητορικός εκσυγχρονισμός και λειτουργικός  κατακερματισμός. Αυτό το κοινωνικό δυναμικό είναι ενισχυμένο εντός της κυβέρνησης και δημιουργεί την κατάλληλη αφηγηματική  και συναισθηματική συγκυρία η οποία ωθεί τον πρωθυπουργό στις σίγουρες ράγες του συρμού του συμβιβασμού μέσω ευφημισμού.

Η επερχόμενη συνεννόηση μέσω μετωνυμίας , τα επερχόμενα κονδύλια Junker δημιουργούν τέτοια φαντασιακή φόρτιση  στα στρώματα κλειδί της υπερ-εκπροσώπησης ώστε η ηγεσία δεν μπορεί να τα αγνοήσει.

Η μετωνυμία  θα αποσυνδέσει Ολιγάρχες και Ολιγαρχικές πρακτικές . Η μάχη κατά της διαπλοκής θα γίνει κατά πρακτικών και όχι κατά φορέων ώστε να απαλλαγεί ο Μπομπολας από τον Πήγασο και να αναδειχθεί η διεθνής high tech εξαγωγική φυσιογνωμία του Ακτωρα .Το νεύμα (Φλαμπουράρης Σπίρτζης)  προς το ΤΕΕ πρέπει  να ολοκληρωθεί. Η argot περί ολιγαρχίας , διαπλοκής κλπ υπονοεί το Mega και τα δάνεια του. Βέβαια αποσιωπά πως μια τυπική χρεωκοπία των Mega Πήγασο στο εύπεπτο μοντέλο Κουρής Άλτερ ,θα διευκολύνει τους Μπομπολα Βαρδινογιάννη, να  μπορέσουν χωρίς κόστος    να ενταχθούν στην νέα αφήγηση των εξωστρεφών Varoufanomics . Οι Ψυχάρης Δολ είναι «νεκροί» και δεν απασχολούν ως διαπλοκή per ce. Όμως με ανοικτή την νέα διευρυμένη Ερτ plus Νεριτ θα φορτώσουν στον Τσίπρα καμιά χιλιάδα ανέργους του χώρου της δημοσιογραφίας και άντε να βρει άκρη. Επομένως και στο πεδίο αυτό που ακούει στον τοξικό τίτλο διαπλοκή αναμένουμε ευφημισμούς, διευκρινήσεις τι ακριβώς εννοείτο και μια διαδρομή λελογισμένης αποτοξίνωσης από τον Πρετεντερισμό. Στον χώρο των Τραπεζών , με ανταλλάγματα στην ευπρεπή διανομή του πακέτου Junker οι τρεις συστημικές έμειναν ανέπαφες.

Το οικοδόμημα της μετωνυμίας έχει τα κατάλληλα υλικά και οι πρώτες κινήσεις τοποθέτησαν τα θεμέλια. Οι οιωνοί δεν δείχνουν σύγκρουση την ερχόμενη εβδομάδα.



17 σχόλια:

  1. Γιάννη, με εντυπωσιάζει η βεβαιότητα σου!

    Προσωπικά φοβάμαι οτι η οιωνοσκοπηση εμπεριέχει τον κίνδυνο να οδηγήσει σε συμπεράσματα a la carte!
    Εξαρτάται, δηλαδη, απο το είδος των οιωνων που επιλέγουμε να σκοπησουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αλίκη

    Ας πούμε πως η οιωνοσκόπηση είναι το ευλογο ρίσκο των αναλύσεων.

    Ξέρεις οι main stream αναλυτές αποφεύγουν τις προγνώσεις . Ας εχουμε αυτή τη πολυτέλεια στα ιστολογια

    Εξ άλλου θα δούμε σύντομα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η γνώμη μου για τη συριζοδιανόηση:

    Τόσα χρόνια είχαν λυσσάξει να κάνουν κριτική στον εθνικισμό, εντοπίζοντάς τον στις πιο αθέατες εκφάνσεις του, είχαν λυσσάξει να κάνουν κριτική στην ''ουσιοκρατία'' (βλ. το λινκ π έχεις Δουζίνα-Αθανασίου) κλπ. Τώρα όλα αυτά έφυγαν από το κάδρο. Κορυφαίο παράδειγμα αυτού του είδους είναι ο Άκης Γαβριηλίδης. Από την Αθανασίου στη συνέντευξη κρατώ ότι ''έχουμε πάει πολλά βήματα πίσω'', ''πρέπει να ανακτήσουμε'' τη ''δημοκρατία'' κλπ. Γενικά, όλη αυτή η θεωρητικολογία, κατά τη γνώμη μου είναι αμήχανη άντληση σχημάτων από την εποχή των μεγάλων αστικών-λαικών επαναστάσεων. Βεβαίως υπάρχει και το 1968, αλλά το 1789 και το 1848 σε ''τελική ανάλυση'' υπερισχύουν.

    Επικροτώ την ανάληψη ευθύνης από μέρους σου με τη διατύπωση προγνώσεων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ονειρμός

    Ενδιαφέρουσα η συζήτηση για την αντιεθνικιστική συζήτηση μιας 20 ετίας η οποία τελικα κρυσταλλώνεται με Κοτζια και Καμμένο
    Θα την παρακολοθήσω αρμοδίως και ίσως στις Ταξικές Μηχανές
    Η εκπομπή στο Κοκκινο αλλά και το άρθρο του Τσουκαλά νομίζω ότ κινούνται σε σωστή κατεύιθυνση
    Δεν μπορεί το πολιτικό να θεωρηθεί ως διαδικαστική αντανάκλαση ενός ιδεατού λαού. Το πολιτικό έχει αυτονόμηση, ισχύ, ευθύνη , σύγκρουση ,παράλυση ήττα κλπ . Η λαική βούληση αφορά άλλης τάξεως επίπεδο. Η υψηλή ρητορεία Τσιπρα μου φαίνεται υπκεφυγή για την περιπτωση που υπάρχει πρόβλημα, οπότε μια παραλυτική κατασταση θα νομιμοποιηθεί μέσω σημοψηφίσματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ισχυρές Σμιτιανες επιρροές βλέπω, ως προς τον ορισμό του πολιτικού.

      Συμφωνώ πάντως με τα περι δημοψηφίσματος -απο διαφορετική αφετηρία.

      Διαγραφή
    2. Αλίκη

      Ανεξάρτητα από την αναφορά, είναι φανερό πως ενυπάρχει ένα φλερτ με το δημοψήφισμα ως απαλλαγή ευθυνών, με το ψευδοδημοκρατικό επιχείρημα της αέναης ( λεγε με μεταφυσικής) λαικής νομινοποίησης

      Διαγραφή
  5. 1. "....Είναι φανερή η απογοήτευση του Τάιμπο ΙΙ για την πατρίδα του, που από το 1929 κυβερνάται αυταρχικά από το Επαναστατικό Θεσμικό Κόμμα (PRI), το οποίο υποτίθεται ότι είναι κληρονόμος μιας επανάστασης που είχε ως πρωτεργάτες δύο θρυλικά πρόσωπα: τον Πάντσο Βίγια και τον Εμιλιάνο Ζαπάτα. Κατ' αυτόν, εκείνοι που επωφελήθηκαν από την επανάσταση είναι κάτι «αποβράσματα της μετεπαναστατικής περιόδου» που έπιασαν την καλή πατώντας πάνω στους αγώνες άλλων. Το 1987, εποχή όπου εκδόθηκε «Η ζωή η ίδια», η εγκατάσταση σε μια πόλη ή σε μια πολιτεία του Μεξικού εκλεγμένης αριστερής διοίκησης, δηλαδή δημάρχου ή κυβερνήτη, φαινόταν πράγμα ακατόρθωτο, αφού το PRI χρησιμοποιούσε κάθε μέσο θεμιτό και αθέμιτο, τη βία και τη νοθεία, για να κερδίζει τις εκάστοτε εκλογές. Για τους διανοούμενους και κάθε πολίτη της χώρας η ρωγμή στο μονοκομματικό σύστημα φαινόταν όνειρο θερινής νυκτός. Σήμερα ­ δέκα χρόνια αργότερα, δηλαδή ­ αυτό δεν ισχύει, ύστερα από την ήττα του PRI στις εκλογές που έγιναν στις αρχές του φετινού Ιουλίου, όταν το κυβερνητικό κόμμα έλαβε μόνο το 38% των ψήφων και στην Πόλη του Μεξικού εξελέγη κεντροαριστερός δήμαρχος με άνετη πλειοψηφία. Γράφοντας στο «Η σκιά της σκιάς» ότι «η Επανάσταση έγινε εξουσία και αστική τάξη», υπονοεί ότι το PRI όχι μόνο ελέγχει την πολιτική και οικονομική ζωή του Μεξικού, μα υποστηρίζει τα συμφέροντα των γαιοκτημόνων και των βιομηχάνων, εναντίον των οποίων είχε στραφεί η επανάσταση του 1910, κρατώντας τα συνθήματα και τα εμβλήματα που είχαν κινητοποιήσει τις λαϊκές μάζες....."

    http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=90044

    2. "In 1990, Peruvian Nobel Prize laureate for literature, Mario Vargas Llosa, called the Mexican government under the PRI as la dictadura perfecta ("the perfect dictatorship")"
    http://en.wikipedia.org/wiki/Institutional_Revolutionary_Party

    Αλλοιμονο μας, αν γινει Καθεστωτικος ο ΣΥΡΙΖΑ

    Αφώτιστος Φιλέλλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΑΦ

    Το πήγες περίπου στο 2065. Η κυβέρνηση Συριζα θα είναι αυταρχική λαικιστική σε μια δυστοπία
    Στο μεταξύ έχουμε δρόμο......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Στον χεγκελ ακομα και η γαλικη επανασταση στη φαινομενολογια του νου,βλεπε η απολυτη ελευθερια και ο τρομος,ειναι προιον του ηγετη ως εκφραση της βουλησης του.Ασ πουμε οτι ο χεγκελ ειναι περρισοτερο συντηριτικος.Στον μπαντιου της κομμουνιστικης υποθεσης ομως συμβαινει το ιδιο για τον λενιν οπου ο ηγετης ταυτιζεται με την επανασταση.(τελευταιο κεφαλαιο η κομμουνιστικη Ιδεα)Απο την οπτικη της ιδεαλιστικης προτοπωριας της σκεψης η δημοκρατια ετσι οπως προσπαθουν να την επικαλεστουν οι ιδιοι πανω στι λαο που αποφασιζει γνωριζοντας και οντας υποκειμενο ειναι βασικα αυταπατη.

    True infinity

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν είναι πουθενά στον Χέγκελ προϊόν του ηγέτη ή έκφραση της βούλησής του, ούτε η γαλλική επανάσταση, ούτε η απόλυτη ελευθερία και ο τρόμος. Ο ηγέτης είναι το ατομικό-φυσικό άκρο της καθολικής βούλησης, το αντίστροφο από αυτό που λες συμβαίνει (το κακό με την παρερμηνεία του Χέγκελ έχει παραγίνει).

      Διαγραφή
    2. http://bestimmung.blogspot.gr/2015/01/hegel-brassier.html

      Διαγραφή
    3. Ονειρμός

      Είναι τόσο ενδιαφερον οπου οι αναγνώσεις του Χεγκελ πληθαίνουν. Στο συγκεκριμένο θέμα σε παρακολουθώ με προσοχή
      (όπως πάντα)
      Τι έγινε με την εισηγηση σου στο Πάντειο , τελικά θα γίνει τον Μάιο;

      Διαγραφή
  8. True Infinity
    Το θέμα "λαός" ως γενική βούληση είναι ενδιαφέρον και πι αναγνώσεις σου είναι τοσο ενδιαφέρουσες
    Ωστόσο στην συγκεκριμμένη συγκυρία η επίκληση της λαικής κυριαρχίας χρησιμοποιήιθηκε ως τεχνασμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Να προσθεσω οτι σε ενα κεφαλαιο του επιμετρου του κοινωνικου συμβολαιου του ρουσσω απο τις εκδοσεις πολις αναφερεται οτι η εννοια της γενικης βουλισης εχει θεολογικη καταγωγη και δηλωνε τη γενικη βουλιση του θεου να σωσει ολους τους ανθρωπους.ταυτοχρονα η γενικη βουλιση εχει την καταγωγη της στο γενικο καλο οπως αυτο αντιτιθεται στο ιδιωτικο συμφερον.

    True infinity

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. True Infinity

    Οσον αφορά τη γενική βούληση, είναι προφανές πως η έννοια απόκομένη από τα ιστορικά και υλικά συμφραζόμενα της δεν είναι τόσο απλή

    Όντως τελικά γίνεται μια θεολογική υπόμνηση

    Σχετκά με την έννοια του αρχηγού Φυρερ στον Χαιντεγκερ το θέμα είναι ενδιαφέρον και κάπως πολύ "βαρύ" για να έχω γνώμη
    Μου φάινεται λογικό να είναι οργανικά συνδεδεμένο με το έργο του, καθώς η μέσω του αιτήματος για την αυθεντικότητα και την επιστροφή του Ειναι και την συνακόλουθη "ταπείνωση" της έννοιας του υποκειμένου, εύκολα μπορούν να υιιοθετηθούν πολλοί τρόποι για αυτή την αυθεντικπότητα. Με μόνο το Dasein δεν μπορεί να σταθεί μια πολιτική φιλοσοφία χωρίς ενός τύπου θεμελίωσης εκ των άνω,Δεν είναι τυχαίο πως ο Ρωσος εθνικοιστής Dunkin καταφεύγει στο Dasein για περιγράψει μια υποτιθέμενη νέα πολιτική φιλοσοφία. Μέγιστος ο Heidegger αλλά ας τον βάλουμε στο πλαίσιο του

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Οταν λες ταπεινωση της εννοιας του υποκειμενου στον Χαιντεγγερ τι εννοεις? γιατι περα απο ξεφυλισμα στο ειναι και χρονος δεν εχω κανει κατι αλλο.

    true infinity

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. True
    Στον Χ δεν υπάρχει καμία προβληματική υποκειμένου, ούτε καν αναφέρεται η λεξη
    Δομούνται όλα με βάση την ορολογία Είναι και Dasein.
    To υποκείμενο είναι ως έννοια "στενότερη" του Dasein.
    Συγνώμη αλλά μου είναι δύσκολο να πω κατιι παραπάνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή