Δευτέρα 25 Μαΐου 2015

Έλλειψη δυνάμεων





Παρότι το ποσοστό της ΝΔ , δεδομένων των πολιτικών λιτότητας, δεν ήταν κακό, οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν εικόνα κατάρρευσης.  Αν δεν υπάρχει  "ατύχημα" η συντηρητική παράταξη έχει μάλλον συντριβεί. Βασικές συναρμόσεις του συντηρητικού δεξιόφωνου οικοδομήματος έχουν ήδη ενταχθεί τουλάχιστον παθητικά στο νέο κομματικό κρατικό  πλέγμα του ηγεμονικού συμπονετικού σημιτισμού. Τόποι έντασης , λειτουργικοί πυρήνες της ιστορικής δεξιάς ανήκουν πλέον σε μια νέα σειριακή γράμμωση: ενορίες, μητροπόλεις,  γραφεία αξιωματούχων της ένστολης ή ένοπλης κρατικής μηχανής, διάδρομοι της ανώτατης δικαστικής εξουσίας, ιδιαίτερα γραφεία μεσαίων επιχειρηματιών δεν συνδέονται απ' ευθείας με το ιδεολογικό πνευματικό σύμπλεγμα του ελληνικού συντηρητισμού .Χωρίς την επιρροή στο βαθύ κράτος, ο λυμφατικός αστικός παραγωγικός κόμβος δεν έχει το δυναμικό να τροφοδοτήσει ένα οικονομικό αίτημα εξωστρεφούς αντικρατισμού,  ένα εμμενές πολιτικό ρεύμα δυτικόφρωνος φιλελευθερισμού. Η Ελληνική ιστορική δεξιά μένει από δυνάμεις.

Η κομματική αποσάρθρωση φαίνεται να μη δημιουργεί ρήγματα στο βαθύ κράτος. Ο ηγεμονικός  αριστερόφωνος σημιτισμός σε χρόνο dt εξασφάλισε τη συνέχεια του κράτους ως διεθνή εγγυητή των θεμελιακών ροών : Εμπορεύματα (λιμάνια, εφοπλισμός)  τουρίστες (αεροδρόμια )

Το σύνολο του νέου κομματικο κρατικού σχήματος, ανεξάρτητα από την αφηγηματική του στάση, τεχνοκρατική (Βαρουφάκης) , συμπονετική (Τσίπρας)  αριστερόφωνη ιστορικίστικη (Λαφαζάνης)  , λαικο πατριωτική (Καμμένος) λόγω της καταστατικής του θέσης στα ενδιάμεσα υπομόχλια της διευρυμένης τεχνοδομής ενέταξε με αξιοσημείωτη ταχύτητα, το ευρύτερο στρατηγικό πρόταγμα της διατήρησης των ροών στο τρέχον λεξιλόγιο του: ονομάζεται έντιμος συμβιβασμός η υπερεθνική καθεστωτική εξασφάλιση διακίνησης εμπορευμάτων και τουριστών μέσω  στρατηγικών διεθνών συμμαχιών και η εκκωφαντική εκμηδένιση μιας ατζέντας περί τον εφοπλισμό.

Η αρχιτεκτονική είναι ανυπόφορα απλή. Εξασφαλίστε μας θεσμικά, οικονομικά,
  τον απόλυτο έλεγχο των κύριων ροών και για τις υπόλοιπες  ροές (χρηματιστηριακό κεφάλαιο, εργασία, πληροφόρηση, μετανάστευση κλπ ) ας τηρούμε μια λελογισμένη διαχείριση. Πέριξ του κύριου αυτού προτάγματος κινητοποιούνται όλοι  εγχώριοι κλασσικοί παίκτες και βρίσκουν μια ελκυστική υπόσχεση. Η αφοπλιστική συναίνεση δια της αποσιώπησης είναι καθεστωτικού, θεμελιακού τύπου. (1)

Χωρίς κρατικά ερείσματα , με πτυχές της
  εγχώριας ιθύνουσας οικονομικής  τάξης σε στάση θετικής αναμονής, η ιστορική δεξιά έχει κρασάρει. Η λαϊκή ιστορική δεξιά συνιστώσα  βρήκε έκφραση στο χονδροειδές χρυσαυγητικό ιδίωμα όπως οι ευπρεπείς οπαδοί αρέσκονται υπόρρητα με την ενδεχόμενη έκρηξη όσο παραμένει απειλή, των δικών τους χούλιγκαν .Η απειλή πραγματοποιήθηκε και οι κάτοχοι διαρκείας στα δεξιά διαζώματα  , απέσυραν την συναίνεση εκ του μακρόθεν.

Με βάση αυτή τη συγκυρία η «κλειστή» κομματική ηγεσία Σαμαρά ασκεί μια πολιτική με βάση το ένστικτο επιβίωσης. Αν δεν υπάρξει «ατύχημα» το στενό κομματικό μέλλον της είναι δύσμορφο για το προσεχές μεσοδιάστημα. Η «παλαιοδεξία» σκληρή γραμμή έχει τακτικά πλεονεκτήματα σε ένα περιβάλλον στρατηγικής αβεβαιότητας. Ο αρτηριοσκληρωτικός Σαμαράς έχει καλύτερη εκ των ένδον γνώση ότι η συντηρητική παράταξη δεν έχει χάσει την πληβειακή συναίνεση αλλά έχει χάσει τους παραδοσιακούς της διανοούμενους , λειτουργούς, διαχειριστές και  διαμεσολαβητές. Αυτοί δίνουν τις δημοσκοπικές διαφορές του 20 plus.  Μια δεξιά με προορισμό την συναίνεση στην επερχόμενη συμφωνία θα υπέγραφε την ληξιαρχική πράξη θανάτου με την μηχανή εντός του κράτους που παράγει «συντηρητική» συναίνεση. Αυτήν την μηχανή η δεξιά την έχει χάσει ήδη, καθώς ο συμπονετικός σημιτισμός την έχει κολακέψει αρκούντως. Η δυνητικότητα του ατυχήματος κρατά την πόρτα επιστροφής ανοικτή ενώ μια επιτυχημένη συμφωνία θα σημάνει την πασοκοποίηση της ΝΔ.
  

Η κρίση για την συντηρητική παράταξη πολλές φορές συγχέει δύο διαφορετικά επίδικα: την συντηρητική παράταξη ως απ’ ευθείας εκφραστή ενός ταξικού συσχετισμού , ενός διαχειριστή συμφερόντων και προσδοκιών με την συντηρητική παράταξη ως εγγυητή των αξιωμάτων και σταθερών αναπαραγωγής των συσχετισμών. Η ασθενική Σαμαρική ΝΔ είναι η καλειδοσκοπική εικόνα μιας ήττας του «εκφραστή» συμφερόντων . Είναι μια εικόνα αρεστή στους οπαδούς του αδρού Συριζαικού αφηγήματος. Ωστόσο η διετία Σαμαρά είναι μια πολύ πετυχημένη διαχείριση και αναδιάταξη ενός πλέγματος αξιωμάτων που διέπουν την συγκυρία.  (εδώ) Ο συμπονετικός σημιτισμός, ως νικητής,  κινείται εντός των «κεκτημένων» της Σαμαρικής διαχείρισης είναι δηλαδή νικητής σε μια «πίστα» που ο ηττημένος κατασκεύασε. Η θλιβερή εικόνα του «πολυτραυματία» Σαμαρά με το ρεπερτόριο και την εξιστόρηση Χριστόδουλου ( διχαστικός λόγος, επίκληση του παρελθόντος, λατρεία του εγγύτερου ακροατηρίου, προσωπικές επιθέσεις κλπ) ενώ παραπέμπει αυτομάτως σε μια διάλυση τύπου Ράλλη , έχει μια υπερκείμενη συνθήκη στρατηγικής νίκης. Η τακτική ήττα του τριμηνήτη , σχεδόν φυγόστρατου Σαμαρά (2),  είναι σχεδόν δεδομένη εκτός και αν διάφορες εκδοχές του συμπονετικού σημιτισμού ζηλέψουν την δόξα της ιστορικής συντήρησης και φροντίσουν να  μεταβληθούν σε Χατζηανέστη ή  Μαρκεζίνη, δηλαδή να χάσουν το κεφάλι τους, την ιστορία τους και να προκαλέσουν κανένα εθνικό διαμελισμό.    



        (1) Η λεγόμενη τρόικα εσωτερικού δεν είναι παρά μια μερίδα των αθηναϊκών ελίτ που ευλόγως παίζει το παίγνιο Βαρουφάκης- Σόιμπλε αντεστραμμένο. Η μερίδα των τροικανών ΜΜΕ εκβιάζει έναντι ανταλλαγμάτων, τα οποία προφανώς και φαίνεται ότι κερδίζει . Τα «τροικανά» μέσα έχουν τόση επιρροή όσο η Υενέδ στην χούντα.(2)  Τον καιρό που η θητεία στο Ναυτικό ήταν 32 μήνες ο Αντωνάκης κατέκτησε με φωτογραφική διάταξη το δικαίωμα να κάνει τρεις στα γραφεία του Παλάσκα




θ

14 σχόλια:

  1. Η πολυσυλλεκτικότητα των σύγχρονων συστημικών κομμάτων καθιστά την ανάλυσή τους με βάση τη λογική των ''συναρμογών'' μεθοδολογικά έγκυρη. Μια τέτοια ανάλυση κινείται σε ένα ''ενδιάμεσο'' χώρο ανάμεσα στο αφηρημένο του κεφαλαιοκρατικού συστήματος και το συγκεκριμένο της συγκυρίας. Επειδή μου κίνησες το ενδιαφέρον θα συνεχίσω αυτή τη προβληματική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απαντήσεις
    1. Ονειρμός
      Χαίρομαι που θεωρείς το σχήμα έγκυρο
      Τιμητική τη παρουσία στις "Ταξικές Μηχανές"
      Θα τα πούμε στις ΤΜ

      Διαγραφή
  3. Οπως παντα θα ειμαι πιο πρακτικος

    '' Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι η χώρα χρεοκοπεί για τον ΦΠΑ της Μυκόνου;

    Του Φώτη Γεωργελέ, Athens Voice

    Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι η χώρα χρεοκοπεί για τον ΦΠΑ της Μυκόνου; Ότι η Ελλάδα πτωχεύει και βγαίνει από τη ζώνη του ευρώ για να μη μειωθούν κανένα δεκάρικο οι επικουρικές συντάξεις; Στον υπόλοιπο κόσμο δεν διαβάζουν στα δελτία ειδήσεων κατά λέξη τα κυβερνητικά non papers. Ο Τόμσεν λέει, δεν ζητάμε οριζόντιες μειώσεις συντάξεων και δεν ζητήσαμε ποτέ οριζόντιες μειώσεις πουθενά. Ο Ομπάμα λέει, το ελληνικό πρόβλημα είναι αποκρατικοποιήσεις, γραφειοκρατία, φοροδιαφυγή. Ο Σόιμπλε μιλάει για ιδιωτικοποιήσεις, ποιότητα και κόστος του δημόσιου τομέα, χρεοκοπία ασφαλιστικού συστήματος. Εδώ μιλάμε για ηρωικούς πολιτικούς που αντιστέκονται σε ανάλγητους ξένους, που έχουν κόκκινες γραμμές, που δεν υποχωρούν στα «ασφαλιστικά και εργασιακά». Για μας, δηλαδή, αγωνίζονται. Γιατί ο άλλος κόσμος μιλάει τόσο διαφορετικά από μας; Τα τελευταία χρόνια πριν τη χρεοκοπία, 1994-2009, ο ΟΣΕ, μόνο ο ΟΣΕ, είχε ζημιές 8,3 δις. Η ΕΘΕΛ άλλα 2,7 δις. Αν δεν μπορείς να φανταστείς αυτά τα ποσά, σκέψου ίσαμε τέσσερις ΕΝΦΙΑ. Γενικά το έλλειμμα των πιο ζημιογόνων ΔΕΚΟ τα τελευταία χρόνια τετραπλασιάστηκε. Μπορείς φυσικά να φωνάζεις όσο θες «όχι στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας». Αλλά αυτό το έλλειμμα θα το πληρώνεις εσύ, δεν μπορείς να λες «οι ανάλγητοι δανειστές μάς επιβάλλουν ασφυξία». Όταν ψήφισαν και εφάρμοσαν το Ενιαίο μισθολόγιο, διαπίστωσαν ότι το 40% των ΔΕΚΟ δεν το τηρούσε.

    Μεγάλα τμήματα του Δημοσίου, αυτονομημένα, είχαν δική τους οικονομική πολιτική, με πλασματικές υπερωρίες, με την «προσωπική διαφορά», με δικούς τους κανονισμούς, έπαιρναν υψηλότερους μισθούς από τους υπόλοιπους δημόσιους υπαλλήλους. Όταν πέρυσι προσπάθησαν να απογράψουν το σύνολο των δομών του δημοσίου τομέα, 500 Νομικά πρόσωπα αρνήθηκαν μέχρι τέλους να απογραφούν. ................ Όχι απλώς δεν καταργείται τίποτα, αλλά και όσοι φορείς συγχωνεύονται, όπως τα ασφαλιστικά ταμεία, διατηρούν τις δομές τους με την πρόσθεση απλώς μια υπερδομής από πάνω. Δηλαδή αντί για μείωση, αύξηση γραφειοκρατίας.

    Σύμφωνα με το ΚΕΠΕ, στον Δείκτη σπατάλης δημοσίων πόρων η Ελλάδα βρίσκεται στη θέση 140 ανάμεσα σε 148 χώρες. Πέρυσι τα πανεπιστήμια έχασαν το πρώτο εξάμηνο. Φέτος αποκαλύπτεται ότι 900 με 1.000 διοικητικοί υπάλληλοι δεν απεργούσαν αλλά πληρώνονταν κανονικά το μισθό τους ενόσω ο πρύτανης δήλωνε ότι οι σχολές δεν μπορούν να λειτουργήσουν. Ο επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης επίσης ερευνά καταγγελίες των Συμβουλίων ότι εκατοντάδες λαμβάνουν 1.000 έως 1.400 ευρώ κάθε μήνα, δηλαδή ένα δεύτερο μισθό, ως υπερωρίες.

    Μέσα σε 5 φράσεις όλη η παθογένεια του δημόσιου τομέα: κράτος-επιχειρηματίας, κόμματα-διευθύνοντες σύμβουλοι, πελατειακές σχέσεις, παρασιτισμός, κρατισμός, συντεχνίες. Για να διασωθούν προνόμια κόβονται δημόσιες επενδύσεις, με αποτέλεσμα ύφεση και ανεργία. Για να διασωθεί η γραφειοκρατία κόβονται οι κοινωνικές δαπάνες, με αποτέλεσμα φτώχεια, εγκατάλειψη των ασθενέστερων. Οι υπαίτιοι του χρεοκοπημένου συστήματος κατηγορούν την Ευρώπη γιατί δεν φροντίζει τα δικά τους θύματα. Οι υπεύθυνοι για τη φτώχεια, φωνάζουν περισσότερο. Η αποθέωση της υποκρισίας.

    ..................

    Αναρτήθηκε από Gustave Flaubert »

    http://politicalreviewgr.blogspot.gr/2015/05/blog-post_48.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΑΦ
    Μέσα σε 5 φράσεις όλη η παθογένεια του δημόσιου τομέα: κράτος-επιχειρηματίας, κόμματα-διευθύνοντες σύμβουλοι, πελατειακές σχέσεις, παρασιτισμός, κρατισμός, συντεχνίες. Για να διασωθούν προνόμια κόβονται δημόσιες επενδύσεις, με αποτέλεσμα ύφεση και ανεργία. Για να διασωθεί η γραφειοκρατία κόβονται οι κοινωνικές δαπάνες, με αποτέλεσμα φτώχεια, εγκατάλειψη των ασθενέστερων. Οι υπαίτιοι του χρεοκοπημένου συστήματος κατηγορούν την Ευρώπη γιατί δεν φροντίζει τα δικά τους θύματα. Οι υπεύθυνοι για τη φτώχεια, φωνάζουν περισσότερο. Η αποθέωση της υποκρισίας.
    Αψογος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το προβλημα κλειδι των περισσοτερων συνελληνων.

    Ακομη και οι περισσοτεροι συναδελφοι μου στο ΕΜΠ απο την επαρχια που αποτελουσαν τα »εργατικα χερια» της οικογενειας στις αγροτοκτηνοτροφικες εργασιες, αφου ολοκληρωσαν τις σπουδες τους -σπανιως ασχοληθηκαν στην συνεχεια με την χειρωνακτικη εργασια τα Σαββατοκυριακα και τις διακοπες τους- διοτι ως σπουδασμενοι μηχανικοι ανεβηκαν 2 πιστες. :-)
    Εξ’ αλλου σπουδασαν για να μην σκαβουν και το εννοουν.

    Για τους υπολοιπους (παιδια των πολεων) ας μην το συζητουμε

    Η αποφυγη, δια να μην πω αποστροφη , προς την χειρωνακτικη εργασια (σχετικα ανετη πλεον με γαντια, κρανη, μασκες προστασιας και εργασια με ηλεκτροκινητα μηχανηματα και εργαλεια). Αυτες οι δουλειες ειναι για τους Αλβανους, τους μεταναστες αδελφια μας….Ομως ενω υμνουν (το προλεταριατο δηλ. την εργατικη ταξη και την εργατικη της δυναμη) ως τον βασικο συντελεστη παραγωγης ταυτοχρονως απεχθανονται την εργασια, η οποια πρεπει να εκτελεσθει απο αλλους υπαναπτυκτους (εδω ή στο εξωτερικο 9ΕΕ, BRICS, ΝΑ Ασια, .....).Σχιζοειδεις καταστασεις....

    Σύμφωνα με τον ευρύτερο ορισμό του Μαρξ και των μαρξιστών, το προλεταριάτο αποτελείται από το σύνολο των μισθωτών και των ανέργων (που θεωρούνται μισθωτοί χωρίς απασχόληση), ορίζοντας το προλεταριάτο ως μια κοινωνική τάξη που, για να μπορέσει να επιβιώσει, είναι υποχρεωμένη να πουλά την εργατική της δύναμη στην ανταγωνιστική της τάξη που διαθέτει το κεφάλαιο και τα υλικά μέσα παραγωγής.

    Στις γ@μ@μενες υπηρεσιες πως να αποκτηθει η ταξικη συνειδηση ;


    Νομιζω οτι εχω βρει την κυριαρχη αντιφαση :-) του μεσου ''αριστερου'' ελληνα (και οχι μονον) , δηλ. την βιβλιογραφικη γνωση για την χειρωνακτικη εργασια, δηλ. για τις σκληρες συνθηκες εργασιας του προλεταριατου απο την εποχη της βιομηχανικης επαναστασης στην Αγγλια, τα απανθρωπα ωραρια εργασιας, τους εργατικους αγωνες με νεκρους, το οκταωρο, το πενθημερο για να φτασουμε στο τριωρο μηχανικου ΔΥ επι ΑΓΠ… και την αποστροφη προς την χειρωνακτικη εργασια με χρηση εργαλειων και μηχανηματων που κανει αρκετα ανετη την εργασια αυτη, οπως εξηγησα παραπανω αλλα κανεις «αριστερος» θεωρητικος :-) δεν μου το αναγνωριζει.

    Μεσα σε 40 ετη δεν εχουμε επαρκες εργατικο δυναμικο, οχι λογω της υπογεννητικοτητας, αλλα διοτι ενω το 1973 απο τους 100.000 αποφοιτους 6-ταξιου γυμνασιου εισηγονταν 15.000 σε ΑΕΙ/ΚΑΤΕ (15%), βαθμιαιως απο το 15% φθασαμε και ξεπερασαμε το 75%.

    Για το θεμα των «αριστερων» (αλλα και δεξιων και πασοκων ) κρατικοδιαιτων στελεχων θα ανταποκριθω σε καθε ερωτηση , αφου υποστηριζουν -ουσιαστικα- την συλλογικοτητα της διαιωνισης της υπαρξης τους επι 40 + ετη, χωρις να εχουν διευθυνει ουτε ενα μικρο μαγαζι 3-5 ατομων.

    Κατι σαν το στρωμα των διευθυντων κρατικων επιχειρησεων στην ΕΣΣΔ και στις λοιπες χωρες της ΚΟΜΕΚΟΝ, οπως οι αντολικογερμανοι διευθυντες εργοστασιων που ειδα το 1984 να κανουν διακοπες σε πολυτελη ξενοδοχεια στην Βαρνα Βουλγαριας.

    Βιβλιογραφια Σαρλ Μπετελέμ Οι ταξικοί αγώνες στην ΕΣΣΔ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΥΓ Ενας φιλος μου εργοληπτης, οταν του ειπα για το προβλημα του πολλαπλαιαστη του ΑΕΠ (δηλ. οτι με καθε δις επενδυση επρεπε με ροπη προς καταναλωση 2/3 να απεφερε ΑΕΠ 3 δις), μου απαντα

    -και πως θελεις να λειτουργησει ο πολλαπλασιαστης, οταν πολλα απο τα υλικα ειναι εισαγομενα , ενω
    οι μεταναστες εργαζομενοι βγαζουν τα χρηματα που κερδιζουν στις πατριδες τους;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σχετικα με το απο 27 Μαΐου 2015 - 2:07 μ.μ.σχολιο μου, φιλος Καθηγητης ΕΜΠ μου απαντα
    '' Θα πρέπει να προσθέσεις ότι αρκετοί μαρξίζοντες παραβιάζουν τον βασικό κανόνα του μαρξισμού που λέει ότι στο κόστος του παραγόμενου προϊόντος εμπεριέχεται η υπεραξία η οποία συνιστά την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο. Στη χώρα μας έχουμε μια μεγάλη κατηγορία "εργαζομένων"
    που διεκδικούν να αμείβονται χωρίς να παράγουν τίποτα. Στην περίπτωσή τους δεν υπάρχει ουσιαστικό προϊόν, άρα δεν υπάρχει και υπεραξία. Η αμοιβή τους προέρχεται από τον παρασιτισμό. Άρα η οιονεί εκμετάλλευσή τους συνίσταται στο ότι ο διαχειριστής του παρασιτισμού δεν τους αποδίδει όλο το κέρδος που προσπορίζεται από τον παρασιτισμό. Αναφέρω σαν παράδειγμα τον συρφετό που έχει πλαισιώσει τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος κραυγάζει για εκμετάλλευση ενώ στην πραγματικότητα διεκδικεί ένα μέρος ή και το σύνολο του παρασιτισμού. Μιλώ για δεκάδες χιλιάδες τρωκτικά του δημοσίου που ενώ δεν εργάστηκαν ποτέ, έχουν βγει στα κάγκελα ζητώντας μερίδιο από μηδέποτε παρασχεθείσες υπηρεσίες.''

    ΥΓ Εχουμε αγριεψει εμεις του ΕΜΠ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Έγραψες

    Η αποφυγη, δια να μην πω αποστροφη , προς την χειρωνακτικη εργασια (σχετικα ανετη πλεον με γαντια, κρανη, μασκες προστασιας και εργασια με ηλεκτροκινητα μηχανηματα και εργαλεια).

    Ορθώς ομιλείς

    Όλοι οι insider συμπονούν τους outsiders ακριβώς για να διατηρείται το χασμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Επιγραμματικά.

    Της εχουν δωσει τα θεματα και τις λυσεις ωστε να προαχθει με μετριο βαθμο, αλλα η Κυβερνηση δεν θελει να περασει την ταξη, διοτι ειναι ερωτευμενη με μια κοπέλα (που θα μεινει στην ιδια ταξη) την »δημιουργικη» :-) ασαφεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. '' ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ - ΘΗΤΕΙΑ ΜΕ ΔΟΣΕΙΣ

    Στις 9 Ιουλίου του 1976 ο νυν πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας παρουσιάστηκε στο Πολεμικό Ναυτικό, απ' όπου και απολύθηκε στις 11 Οκτωβρίου του 1976, αφού είχε καταβάλει 21.000 δραχμές για να εξαγοράσει τους 21 μήνες που δεν υπηρέτησε. Επειδή όμως έκανε θητεία μόλις τριών μηνών, εκλήθη ξανά τον Απρίλιο του 1977 και υπηρέτησε για ένα εξάμηνο ακόμη προκειμένου να συμπληρώσει το υποχρεωτικό εννεάμηνο.''

    http://www.spirospero.gr/index.php/politiki/122813-deite-ti-stratiotiki-thiteia-papoyli-samara-karamanli-papandreou-kai-allon-politikon

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ηξερα για 77, αλλά οχι για Οκτώβριο 76
    Σε καθε περίπτωση την κοπάνησε κανονικά
    Το 77 αραχτός σε γραφειο του Παλάσκα με καθημερινή έξοδο υπαλλήλου ( έκυρες πηγες)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ετσι αραχτος και με καθημερινή έξοδο υπαλλήλου, οπως ολοι οι βυσματιες (πολιτικοι και μη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. http://webtv.nerit.gr/katigories/politismos/02ion2015-sta-akra/
    02Ιουν2015 – Στα Άκρα
    3 Ιουνίου 2015 09:15
    Eπεισόδιο 16ο «Στέλιος Ράμφος»

    [……]

    Εκ βαθέων εξομολογήσεις, έξω από τα όρια μιας τυπικής τηλεοπτικής συνέντευξης, μέσα από τη συχνότητα της ΝΕΡΙΤ.
    Ο φιλόσοφος Στέλιος Ράμφος μιλάει στη Βίκυ Φλέσσα με αφορμή το νέο του βιβλίο «Η νίκη σαν παρηγοριά» και στοχάζεται για την κρίση, επιδιώκοντας να ιχνηλατήσει τον ψυχισμό των Ελλήνων.

    ΥΓ Προσεξτε οτι με την καταρρευση των καθεστωτικων κομματων που εξεφραζαν το βολεμα των ψηφοφορων τους, ενεφανιστηκαν αλλα κομματα που υποσχεθηκαν κατι φανταστικο, δηλ. την ικανοποιηση των ψευδαισθησεων τους και πολλαπλασιασαν τα ποσοστα τους.

    ΥΓ2 Τα πραγματα ειναι απλα. Δεν ειμαι οπαδος του Σ.Ραμφου, ουτε κανενος. Απλως οι αποψεις του επιβεβαιωνουν τα συμπερασματα μου απο τις παρατηρησεις 40 + ετων για το ανωριμο των περισσοτερων νεο-ελληνων.

    Ενδεικτικα τα συνδρομα που προερχονται απο τον ανωριμο ψυχισμο, την κακη ανατροφη, την σχεδον παντελη ελλειψη αξιοκρατιας, την αρχη της ησσονος προσπαθειας (κν.το βολεμα)

    -της ατομικης κια συλλογικης αυταπατης, των παραισθησεων (δηλ. να πιστευεις οτι εισαι κατι που δεν εισαι)
    – της μικρο-μεγαλομανιας.
    -την αποφυγη για να μην πω αποστροφη προς την χειρωνακτικη εργασια, τις εργασιες τεχνιτη, τεχνικου,…
    -των ανωτατων σπουδων σε ποσοστο 75%*, οταν σε αλλες ευρωπαικες χωρες ειναι μολις 25%.
    – του αρχοντα με δανεικα, τελικως του τζιτζικα
    – της μεγιστης ιδιοτελειας, δηλ. της ελλειψης οποιασδηποτε ιδεολογιας
    -το σταδιακο εκλογικο φτυσιμο των πρωην ευεργετων τους (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ)
    -της εκλογικης συμπεριφορας σε κρισιμες στιγμες ως κοπαδι σαρδελλων οταν επιτιθενται τα αρπακτικα ψαρια (συσπειρωνονται σε μια σφαιρα ή περισσοτερες, ΧΑ, ΣΥΡΙΖΑ, ιδιως το 2012)
    ……………………
    *οταν ειναι γνωστο -και εφαρμοζεται παγκοσμιως- οτι πρεπει να σπουδαζουν σε ανωτατες σπουδες οι υποψηφιοι με την ανωτατη ευφυια και παντως οχι πανω απο το 50% (με IQ μεγαλυτερο ή ισο του 100 που αποτελει τον μεσο ορο, διοτι με χαμηλοτερες επιδοσεις θα εχουν προβληματα κατανοησης της υλης , κ.λ.π.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή