Τετάρτη 22 Αυγούστου 2018

Καλοκαιρινό Παραμύθι


 
 
 
 
 
 
Μάρτιος 2014

Το Double Tree βρίσκεται στον κέντρο της Kuala Lumpur. Δίπλα στους πύργους που διεκδικούσαν προ εικοσαετίας το ρεκόρ ύψους ,σε απόσταση αναπνοής από το σταθμό του υπέργειου μετρό και σχεδόν είκοσι λεπτά με τα πόδια από το βοτανικό κήπο και το μουσείο της πόλης.

Η Μαλαισία συνδυάζει με ηπιότητα τρεις διαφορετικές εθνικές ομάδες της Ανατολής : τους μουσουλμάνους ιθαγενείς Μαλαισιανούς, τους Ινδούς τους Κινέζους. Η κουζίνα του Double Tree διαθέτει όλες της εκδοχές της λεγόμενης «ανατολικής μαγειρικής» και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που ο Πασχάλης Π το επέλεγε ως ξενοδοχείο.

Βρισκόταν στην περιοχή τακτικά λόγω της εργασίας του. Συνηθισμένοι προορισμοί η KL, η Singapore, το Hong Kong. Είχε το προνόμιο να διευθύνει την P&P , μια από τις λιγοστές εξωστρεφείς εταιρείες τεχνολογίας τροφίμων , έτσι η ανάγκες μεταφοράς τεχνολογίας , εύρεσης πελατών τον υποχρέωναν σε διαρκή ταξίδια. Η P&P ήταν μια σχετικά μικρή εταιρεία , με τα Ευρωπαϊκά δεδομένα, όμως για την Ελλάδα του 14 αποτελούσε μια εξαιρετική μονάδα που έδωσε στον Πασχάλη την ευκαιρία να γίνει μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του ΣΕΒ.

Αυτή τη φορά θα συναντούσε τον Peter Lymperis, Έλληνοαυστραλό δεύτερης γενιάς , ο οποίος « έτρεχε» τμήμα Έρευνας μιας εταιρείας τεχνολογίας τροφίμων με έδρα το Σύδνεϋ. Ο Πίτερ ,με θαυμάσια Ελληνικά , είχε κρατήσει όλους τους γονικούς δεσμούς με την Ελλάδα. Μάλιστα τους ενίσχυσε  μέσω του γάμου του με την Ελένη, κάτοικο Καλαμάτας, έχοντας ήδη δύο παιδιά.

Υπήρχε μια πολιτική συνάφεια στον γάμο του Πίτερ. Οι γονείς του, μπλεγμένοι με τα πολιτικά της περιόδου 55-60 ,με την πλευρά της αριστεράς, μετανάστευσαν στην Αυστραλία σχεδόν ως μοναδική επιλογή. Η Κατερίνα είχε τελειώσει την Νομική στην Αθήνα και μπλέχτηκε μέχρι τα μπούνια με τα φοιτητικά συνδικαλιστικά της μεταπολίτευσης. Τα πολιτικά τεκταινόμενα της Ελλάδας ήταν στην θεματολογία της οικογενειακής συζήτησης.

Για τον Πίτερ ο Πασχάλης ήταν μια μοναδική ιδιαιτερότητα. Η δουλεία του τον μετέφερε συνήθως στην Ιαπωνία, το Ισραήλ, την Στοκχόλμη αλλά ποτέ δεν είχε φανταστεί πως θα εύρισκε στην Ελλάδα μια εταιρεία με δυναμικό και ενδιαφέρον σαν την P&P. Το τεχνικά αντικείμενο της πιθανής συνεργασίας ήταν παγκόσμια πρωτοποριακό. Μετά από ανταλλαγή e mails,  τηλεφωνημάτων έπρεπε επιτέλους να συναντηθούν , ειδικά στην Μαλαισία ΄όπου ο Πασχάλης θα είχε την ευκαιρία να δει σε εφαρμογή την τεχνολογία , σε ένα εργοστάσιο κοντά στην πόλη με το καταπληκτικό όνομα Malaka.

Η συνάντηση στο Double Tree ήταν πραγματικά εγκάρδια. Ο Πασχάλης συνοδευόταν από τον ανιψιό και γραμματέα  του Δημήτρη, ένα νεαρό που σταδιακά φάνηκε να είναι ένα έμπιστο πρόσωπο, σχεδόν ένα Alter Ego,   ο  δε Πίτερ από την Κατερίνα .

Το γεύμα ήταν αντάξιο των προσδοκιών.

Από την αρχή η συζήτηση επικεντρώθηκε στα τεχνικά θέματα της συνεργασίας. Ο Πίτερ είδε στον Πασχάλη , ιδιότητες «βιομήχανου» παλιάς κοπής με δαιμονική εμπλοκή σε όλα τα τεχνικά θέματα και αχόρταγη διάθεση να εκμαιεύσει ,όσα πιο πολλά μπορούσε.

Η κουβέντα αναγκαστικά περιστράφηκε γύρω από την Ελλάδα. Ο Πασχάλης σιγά σιγά αποκαλύπτει μια άλλη πλευρά του. Είναι θρησκευόμενος με πολύ στενούς δεσμούς με την Μητρόπολη της περιοχής του ενώ διαφαίνεται  πως σχετίζεται με ένα ευρύτερο κύκλωμα πέριξ της εκκλησίας.

Η αυριανή επίσκεψη στην Malaka δεν πέρασε ασχολίαστη. Τι να πρωτοπείς για μια πόλη , που το όνομα της αδικείται στο αυτί των Ελλήνων. Κτισμένη στο στρατηγικό άκρο του θαλάσσιου διαδρόμου, αποτέλεσε επί αιώνες κόμβο συνάντησης πολιτισμών , καραβιών ναυτικών. Ενδεικτικός ο μοναδικός τριπλός ναός όπου στο ίδιο περίβολο συνυπάρχουν τα τρία διαφορετικά ιερά , Ταό, Βουδιστικό, Κομφουκιανικό ενώ σε απόσταση λίγων μέτρων υπάρχει Τέμενος ,ένας Ινδουιστικός ναός  και λίγο πιο μακριά η καθολική Πορτογαλική εκκλησία. Ο Πίτερ επέμενε πως στο καθολικό νεκροταφείο υπήρχαν τουλάχιστον 10 ελληνικά ονόματα ναυτικών με ημερομηνίες από το 1900 και μετά, αλλά θα το θέμα ήταν βαρύ για να συνεχιστεί.

Αναπόδραστα, χωρίς κάποιος να το επιδιώξει η συζήτηση μεταφέρθηκε για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα. Οι υπερβολικά πολιτικοποιημένοι για τα Αυστραλιανά στάνταρτ Πίτερ  και Κατερίνα είχαν σχεδόν πλήρη εικόνα . Η κυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου άσθμαινε, ο Συριζα προέλαυνε και οι Ευρωεκλογές ήταν σε μερικές εβδομάδες. Οι προκαταβολικές νύξεις του Πασχάλη για την εκκλησία και οι αριστερόστοφες αποχρώσεις των Peter ,Κατερίνα επέβαλαν η συζήτηση να γίνει με τακτ και υπαινιγμούς.

Εισαγωγικά όλα συζητήθηκαν ουδέτερα , τεχνικά με αναφορές στην τεχνολογική εξέλιξη της Ανατολής την Ευρωπαϊκή κρίση  το δολάριο. Όμως ο Πασχάλης για κάποιο ανεξήγητο λόγο  διάθεση για περισσότερη πολιτικολογία . Οι Αυστραλοί ήταν κρατημένοι. Έχει γούστο μια ευαίσθητη συζήτηση να καταστρέψει μια ενδεχόμενη συνεργασία. Ο Πασχάλης ήταν όμως εκρηκτικός.

-Ξέρεις Πίτερ, στις ευρωεκλογές μάλλον θα ψηφίσω Τσίπρα. Είπε σχεδόν ωμά. Να σας πω τον έχω δει ήδη δυο φορές και άλλες δυο τρεις τον Δραγασάκη Είμαι ικανοποιημένος από αυτά που άκουσα. Άσε που τώρα δέκα μήνες στον ΣΕΒ δεν έχω δει τον Σαμαρά ούτε μια φορά.

Η δυναμική εισαγωγή του Πασχάλη δημιούργησε αμηχανία. Αλλά ήταν ασυγκράτητος

-Με τους «δικούς μου» ξέκοψα. Δε λέω με βοήθησαν με θέματα για κάποιες άδειες, αλλά ρε φίλε κάθε μέρα ζητάνε και κάτι. Άσε την Μητρόπολη. Αυτοί είναι οι πιο απαιτητικοί. Ο Τσίπρας μου φάνηκε Στρέιτ . Μας εξήγησε δυο φορές στον ΣΕΒ τι ακριβώς θέλει να κάνει, πως δεν θα ρισκάρει το Ευρώ και ζήτησε νομιμότητα και επενδύσεις. Δεν έκανε καμία νύξη για φόρους. Όσον αφορά εμένα, έδειξαν να ξέρουν τα θέματα του κλάδου. Μας ενημέρωσαν ότι μιλάνε με τράπεζες και funds έτσι για να μην βάλουν την οικονομία σε καμία περιπέτεια.

Το βράδυ στο ξενοδοχείο οι Πίτερ ,Κατερίνα δεν μπόρεσαν να κοιμηθούν εύκολα. Όλα όσα καταλάβαιναν χοντρά για την Ελλάδα δεν ίσχυαν ακριβώς. Ένας δυναμικός βιομήχανος , μέλος του ΣΕΒ τους έκανε προπαγάνδα για τον Τσίπρα!   

Οκτώβριος 2017

O Πίτερ βρίσκεται για δυο μέρες στην Αθήνα και επιδιώκει να δει τον Πασχάλη. Η τεχνική συνεργασία δεν ευδοκίμησε, η επίσκεψη στην Malaka είχε επηρεαστεί από την ελληνική νοηματοδότηση και τελικά η συνεργασία τουλάχιστον αναβλήθηκε. Ωστόσο η επαφή έμεινε και όλα τα ενδεχόμενα ήταν ανοικτά.

Όμως  ο Πασχάλης ήταν αδύνατο να βρει χρόνο και έτσι κανονίστηκε μια συνάντηση με τον Δημήτρη. Καθώς το ξενοδοχείο του Πίτερ ήταν στην Μιχαλακοπούλου, του ζήτησαν να πάει ακριβώς στο Μέγαρο Μουσικής. Ο Πίτερ δεν μπορούσε να καταλάβει την συσχέτιση του χώρου, αλλά ήταν στην ώρα του.

Ο Δημήτρης ήταν και αυτός ακριβής, χαιρετίστηκαν εγκάρδια στην είσοδο και κατόπιν μέσα από μάλλον σκοτεινούς διαδρόμους βρέθηκαν σε ένα ασανσέρ. Πάτησαν ένα κουμπί υψηλού ορόφου και σχεδόν αστραπιαία βρέθηκαν σε ένα μοναδικό καφέ εντός του Μεγάρου. Ο χώρος ήταν λιτός, με δέκα τραπέζια ένα μπουφέ με σάντουιτς και καφέδες. Ο Πίτερ δεν κατάλαβε ακριβώς την «φύση» του καφέ.

-Πίτερ σε όλο τον κόσμο, στις όπερες τα εντευκτήρια για τους Μουσικούς είναι τα καλύτερα.

Πράγματι , παρότι όλα ήταν λιτά, η θέα ήταν καταπληκτική. Ο Πίτερ έβλεπε ένα καταπράσινα κήπο , μια σειρά από νεοκλασικά κτίρια, που αργότερα κατάλαβε πως είναι νοσοκομεία και στο βάθος το Χίλτον.

-Ξέρεις με τον Πασχάλη χρησιμοποιούμε αυτό το χώρο συχνά . Είναι ήσυχος, οι πελάτες είναι χαμηλόφωνοι, είμαστε στο κέντρο της Αθήνας και η πρόσβαση εύκολη με τεράστιο γκαράζ.

-Μα καλά έχετε τέτοιο δικαίωμα να είστε εδώ;

-Ε καλά με τα παιδιά μας είναι στην Ροσάρτε και όντας «μέλη» του Μεγάρου, όλα μπορούν να γίνουν .

Ο Πίτερ δεν κατάλαβε την Ροσάρτε, αργότερα έμαθε πως είναι η πολυβραβευμένη ελληνική παιδική χορωδία και  απόλαυσε την θέα.

-Βλέπεις τι ήσυχα που είναι. Εδώ οι φωνές οξύνονται μόνο όταν σε μια πρόβα πέφτει κανένα άστοχο βιμπράτο και ο απρόσεκτος τα ακούει καμιά φορά.

Πράγματι όλα ήταν πολύ ήρεμα. Στο διπλανό τραπέζι υπήρχε μια παρέα από αδύνατα μικρόσωμα αγόρια και κορίτσια με φόρμες γυμναστικής . Ο Δημήτρης μάλλον έδειχνε να μην τους καταλαβαίνει.

-Είναι οι καλύτεροι Έλληνες χορευτές. Στην σκηνή τους βλέπεις μεγαλειώδεις αλλά όλοι είναι μικρόσωμοι σαν παιδιά 15 χρονών και μέσα στις αθλητικές φόρμες όλα είναι διαφορετικά.

Είχαν να μιλήσουν αρκετά για τα προβλήματα της συνεργασίας τους. Τεχνικά τίποτε δεν πήγε καλά. Όμως συμφώνησαν τουλάχιστον για την συνέχεια. Ανυπόμονος ο Πίτερ ήθελε να ακούσει τον Δημήτρη για την γνώμη του για την πολιτική κατάσταση.

-Λοιπόν Δημήτρη σας θυμάμαι σχετικά αισιόδοξους στην Μαλαισία. Τι γίνεται τώρα;

-Χμ, μάλλον τα σκατώσαμε φίλε , ο Πασχάλης είναι απογοητευμένος. Στο μεταξύ παράτησε τα συνδικαλιστικά στον ΣΕΒ.

-Μα μάλλον πιστεύατε στον Τσίπρα

-Σωστά και ο τύπος κράτησε τις υποσχέσεις του. Στην πρώτη κυβέρνηση είχε σε συμφωνία με τον ΣΕΒ μια κεντρική θέση στην Κυβέρνηση για να υπάρχει εμπιστοσύνη και ενημέρωση.

-Έλα ρε , τι λες τώρα. Και ποιος ήταν ο Υπουργός;

-Μα η σημαντική θέση δεν ήταν του Υπουργού αλλά του γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου. Από αυτόν περνάνε τα πάντα. Έτσι ο ΣΕΒ ήξερε σχεδόν κάθε μέρα τι γινόταν με τις διαπραγματεύσεις.

-Μα ποιος ήταν αυτός.

-Δημήτρη ακριβώς αυτό είναι το κόλπο. Να ξέρεις τα πάντα, να επικοινωνείς με τους πάντες και κανείς να μη θυμάται το όνομα του. Άστο δεν έχει νόημα τώρα. Πάντως ο Τσίπρας κράτησε το λόγο του αυτό έχει σημασία.

-Δηλαδή ξέρατε τα πάντα για Δημοψήφισμα Capital Control ;

-Για το δημοψήφισμα περίπου  , αλλά για τα Capital Control όλα ήταν γνωστά από τον Γενάρη του 15.Και μεταξύ μας εμάς μάλλον μας ωφέλησαν. Όσοι είχαμε πιστώσεις από εξωτερικό, λογαριασμούς , δεν είχαμε κανένα πρόβλημα. Μπορώ να σου πω ότι ωφεληθήκαμε , παίρνοντας μερίδια αγοράς από τους μικρούς εισαγωγείς.  Μη σε μπερδεύω με λεπτομέρειες, αλλά φτιάξανε γρήγορα το νόμο για το «νέο χρήμα» και εμείς δεν καταλάβαμε τίποτα. Για τους μικρούς τώρα , τι να πω σχεδόν τους «θέρισε» .

- Σωστά , το καταλαβαίνω

-Τα προβλήματα άρχισαν το 16. Πάνω που νομίζαμε ότι βρήκαμε κάποιους με ενδιαφέρουν για την παραγωγή , αυτοί κατάλαβαν αυτό που ήξεραν και οι προηγούμενοι. Εμείς , όλοι της βιομηχανίας είμαστε σχετικά μικροί και λίγοι , οι νέες θέσεις εργασίας που παράγουμε είναι σχετικά λίγες , ενώ  η κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνηση  ήθελε γρήγορη πτώση της ανεργίας και σχετική «ησυχία». Έτσι τα ξαναβρήκε με όλα τα παλιά τζάκια και αυτοί χαλάρωσαν γιατί γλύτωσαν τα «δωράκια» των προηγούμενων .

-Δεν το κατάλαβα, sorry

-Πώς να στο πω ρε Πίτερ. Με την προηγούμενη κατάσταση ένα κλαμπ όριζε τα πάντα, και ταυτόχρονα «τάιζε» τους πάντες. Σήμερα το ίδιο κλαμπ κάνει τα ίδια και γλύτωσε το «κέρασμα».

-Και πιο είναι το πρόβλημα;

-Δεν υπάρχει τίποτε νέο στον ορίζοντα. Εμείς πιστεύαμε πως ο Τσίπρας ήθελε να ανοίξει το παιχνίδι και αυτός βολεύεται με τους ίδιους παίκτες αρκεί να παίζουν καθαρά. Το αποτέλεσμα είναι σχεδόν το ίδιο. Οι τύποι , δεν ξέρουν πως κανένας νέος κύκλος δεν αρχίζει αν δεν συμμετέχουν νέοι παίκτες. Όντας μπερδεμένοι , χωρίς πρόγραμμα δεν άνοιξαν τίποτα, και περιμένουν να δουν χαΐρι επειδή κάποια «κεράσματα» τελειώσανε. Είδε και αποείδε ο Πασχάλης και παράτησε τα συνδικαλιστικά και τα προγράμματα.

-Ναι τώρα το κατάλαβα

-Ήρθε μετά και η εφορία οι ασφαλιστικές εισφορές και έδεσε το γλυκό. Έχουμε καμιά δεκαριά ανθρώπους με εξειδίκευση και πληρώνουμε πάνω από την αγορά ,και όλοι βλέπουν τώρα μειώσεις μισθών. Είναι τρελό. Με αυτά τα συστήματα, τεχνολογίες, παραγωγές είναι κουροφέξαλα. Η τεχνολογία σημαίνει μισθούς σε στελέχη και αυτοί εδώ τους κυνηγάνε . Έτσι και ο Πασχάλης για να κρατήσει την ομάδα αρχίζει να «παίζει» με τα λογιστήρια και τους νόμους. Πάει και αυτός εκεί που δεν ήθελε να πάει.

-Δηλαδή δύσκολα τα πράγματα

Ο Δημήτρης ήταν έτοιμος να απαντήσει αλλά ξαφνικά δίστασε, σαν να είδε κάτι στην πόρτα του ασανσέρ. Μετά γύρισε ξαφνιασμένος στον Πίτερ σαν να είδε κάτι απρόσμενο.

-Πω , τίποτα δεν άλλαξε Πίτερ. Μόλις το ξανακατάλαβα. Το Μέγαρο γίνεται το κέντρο όπως παλιά. Η διάθεση  του Δημήτρη είχε χαλάσει για τα καλά .

-Χμ.Πριν είκοσι χρόνια το μέγαρο είχε μια ιδιόμορφη σχέση με την οικονομία. Όποιος φρόντιζε να είναι χορηγός μιας παράστασης , έβλεπε την μετοχή του με limit up στο χρηματιστήριο.

-Ρε Δημήτρη , πάλι σε χάνω.

-Σωστά γιατί δεν υπήρχε κάτι συγκεκριμένο παρά μόνο μια ισχυρή φήμη, ένας αστικός μύθος. Αρκετοί πριν παίξουν μετοχές περνούσαν από το Μέγαρο για να δουν τους χορηγούς και αγόραζαν ανάλογα. Και να που πάλι γίνεται κάτι ανάλογο.

-Μα τώρα το Χρηματιστήριο είναι dead.

-Ναι αλλά φαίνεται πως τα story ξανακτίζονται στο χρηματιστήριο. Μόλις είδα στο ασανσέρ ένα μεγαλοστέλεχος εταιρείας ορκωτών λογιστών να χαριεντίζεται με τον πρόεδρο του Μεγάρου.

-Ε και;

-Μα αυτοί οι «ορκωτοί» ήταν που έλεγχαν τον Κωσκωτά   και τον Λαυρεντιάδη και τα εύρισκαν όλα καλά. Και σήμερα ελέγχουν τον Μελισσα…. Χτουπ. Ο Δημήτρης σταμάτησε ξαφνικά καθώς ένα μικρό εσπρέσο έκανε βόλτα στον ώμο του. Από πάνω του ένας νεαρός με απόλυτη καλλιτεχνική  προτομή , τον κοίταζε αποσβολωμένος και κάτωχρος. Η σκηνή ήταν για γέλια και για κλάματα. Όμως μετά το αρχικό ξάφνιασμα ο Δημήτρης απευθύνθηκε στον αδέξιο νεαρό και με προσήνεια τον κτύπησε στον ώμο.

-Χαλάλι σας κύριε Κουρεντζή.  Ο κύριος Κουρεντζής ανταπόδωσε κατακόκκινος την φιλοφρόνηση προσπαθώντας να σκουπίσει με μια χαρτοπετσέτα τον Δημήτρη. Το θέμα έληξε με αμοιβαία χαμόγελα.

-Ο Κουρεντζής είναι τέτοιο ταλέντο που του χαρίζω το καθαριστήριο, είπε χαμηλόφωνα όσο ποτέ ο Δημήτρης.

-Ναι αλλά οι λογιστές;

-Ναι σου έλεγα πως είναι μονίμως λάδι. Τα Greek Statistics ωχριούν μπροστά σε αυτά που καλύπτουν οι ορκωτοί.

-Βλέπω τα πράγματα δύσκολα ε;

-Όχι δύσκολα για μας, αλλά στενάχωρα. Αν δεν ήταν ο Πασχάλης τρελός , δεν ξέρω αν θα αντέχαμε.

-Και ο Τσίπρας ;

-Θα πληρώσει την άγνοια του και την διάθεση να τα βρει με το κλαμπ των γνωστών αντί να ανοίξει το παιχνίδι.

-Έλα ρε , πολύ   απαισιόδοξο

Ο Δημήτρης χαμογέλασε πικρά , πήρε από το μπράτσο τον Πίτερ, μπήκαν στο ασανσέρ πέρασαν από το σκοτεινό διάδρομο και ξαφνικά βρεθήκαν στη Β.Σοφίας.

 

 

Info :

Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο του Μ.Ουλμπεγάτση «Η Χίμαιρα της Υποταγής και άλλα Διηγήματα» . Εκδόσεις «Εκλογή» 2018. Σελίδες 34-40

14 σχόλια:

  1. Το βρήκα εκτός Αθηνών .Αν υπάρχει τέτοιο ενδιαφέρον υπάρχουν και άλλες δυνατότητες βέβαια.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπάρχει ενδιαφέρον Ποιες ειναι οι άλλες δυνατότητες, διοτι το γουγλησα αλλα δεν το βρηκα.

      Διαγραφή
  2. Καλωσήλθες, λοιπόν, περισσότερο Λυρικός. Να τα πούμε και εκ του σύνεγγυς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "...-Τα προβλήματα άρχισαν το 16. Πάνω που νομίζαμε ότι βρήκαμε κάποιους με ενδιαφέρον για την παραγωγή , αυτοί κατάλαβαν αυτό που ήξεραν και οι προηγούμενοι. Εμείς , όλοι της βιομηχανίας είμαστε σχετικά μικροί και λίγοι , οι νέες θέσεις εργασίας που παράγουμε είναι σχετικά λίγες , ενώ η κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνηση ήθελε γρήγορη πτώση της ανεργίας και σχετική «ησυχία». Έτσι τα ξαναβρήκε με όλα τα παλιά τζάκια και αυτοί χαλάρωσαν γιατί γλύτωσαν τα «δωράκια» των προηγούμενων .
    [...]
    Με την προηγούμενη κατάσταση ένα κλαμπ όριζε τα πάντα, και ταυτόχρονα «τάιζε» τους πάντες. Σήμερα το ίδιο κλαμπ κάνει τα ίδια και γλύτωσε το «κέρασμα»."

    Εκπληκτικό διήγημα, βασισμένο στην ελληνική πραγματικοτητα. Ο ελληνικός καπιταλισμός, ίσως το ανώτατο στάδιο του βαλκανικού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ας συμβάλλω κι εγώ στο φαινόμενο της εγκατάστασης ολιγοπωλίων σε πολλούς τομείς επιχειρηματικής δραστηριότητας την χωρα μας, που δυσχεραίνει την διατήρηση η ανάπτυξη μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (και αποθαρρύνει την δημιουργία νέων), εφόσον δεν υπάρχουν ουσιαστικά κανόνες του παιχνιδιού :

    "....Φαινόμενα αναξιοκρατίας, μετριοκρατιας, μικρής- μεσαίας και μεγάλης διαφθοράς, νεποτισμού, κομματοκρατιας, παρεοκρατιας και ερωμενο-κρατιας(είναι ανθρώπινα)αλλά οι κλίμακες στην Ελλάδα έως σήμερα ήταν σε επίπεδο καθυστερημένων χωρών. Φαινόμενα μικρο-μεγαλομανίας συμβαίνουν από τον πετυχημένο βιοτέχνη έως τον καθηγητή πανεπιστημίου, τον συνδικαλιστή, τον πολιτικό,….Με την οικονομική κρίση προστέθηκε στο καθημερινό μας λεξιλόγιο και ο όρος κλεπτοκρατια , που –ως τώρα- είχα αρνηθεί να χρησιμοποιήσω ως πολύ βαρύ χαρακτηρισμό, ίσως από κακή εκτίμηση της σοβαρότητας της κατάστασης λόγω έλλειψης πληροφόρησης για τα δημοσιονομικά μας….Στο ελληνικό κράτος ανέκαθεν υπήρχε διαφθορά, κάνοντας μια σύντομη αναδρομή, κατάλαβα όμως, ότι από το 1989, με την δημιουργία επιχειρηματικών ομίλων πολυποίκιλων δραστηριοτήτων με ταυτόχρονη ιδιοκτησία ΜΜΕ, αυτή μεταμορφωνόταν σε κλεπτοκρατία.

    Όταν ο πληθωρισμός έπεσε το 1996, άρχισε η περίοδος του “εκσυγχρονισμού” και της δημιουργίας οργανωμένου δικτύου καλπάζουσας κρατικο-κεντρικής κλεπτοκρατίας με αποκλειστικό σκοπό την αφαίμαξη τόσο των ευρωπαϊκών αναπτυξιακών πακέτων όσο και των χρημάτων από ιδίους πόρους καθώς και αυτά που δανειζόμαστε για την ίδια συμμετοχή, με σκοπό την εκτέλεση δημοσίων έργων, την διενέργεια κρατικών προμηθειών, συμπεριλαμβανόμενης της “ιερής αγελάδας“ δηλ. του πολεμικού εξοπλισμού.

    Αυτό αποδεικνύεται από την συσσώρευση του κεφαλαίου με την γιγάντωση των γνωστών επιχειρηματικών ομίλων σε 15 έτη και την διατηρηρηση - σε πολλές περιπτώσεις- δεσπόζουσας θέσης με κανονισμενα συμβόλαια μετά από χρηματισμό της διοίκησης, χρηματιστηριακα παιχνίδια, εξαγορές, συγχωνεύσεις,....

    Πρόκειται περί διαγώνιας συγκέντρωσης, δηλ. διακλάδωσης των επιχειρηματικών συμφερόντων των ιδιοκτητών συγκροτημάτων ΜΜΕ σε τομείς που δεν συνδέονται με τον ευρύτερο χώρο της μαζικής επικοινωνίας όπως η βιομηχανία, οι κατασκευές, ο τουρισμός, η ενέργεια, οι τραπεζικές και ασφαλιστικές υπηρεσίες. Η τάση αυτή αναπτύσσεται ιδιαίτερα τις τελευταίες δύο δεκαετίες σε παγκόσμιο επίπεδο. Παραπληρωματικά των προαναφερθέντων οικονομικών πλεονεκτημάτων που απορρέουν από την οριζόντια συγκέντρωση στον χώρο της επικοινωνίας (οικονομίες κλίμακας) εμφανίζονται επίσης και συνέργειες μεταξύ διαφορετικών επιχειρήσεων κοινής όμως ιδιοκτησίας του ιδίου κύκλου επιχειρηματιών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνονται άμεσα οφέλη και για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη.

    Η έννοια της δεσπόζουσας θέσης είναι προϊόν του δικαίου περί ανταγωνισμού και αφορά το σύνολο της οικονομίας. Νοείται ως η δυνατότητα μιας επιχείρησης (ή καλύτερα μιας ομάδας επιχειρηματιων ), να ασκεί έλεγχο σε μία συγκεκριμένη αγορά περιορίζοντας έως σημείου οικονομικής ασφυξίας τον τρόπο τον ανταγωνισμό.

    Παρατηρείται το φαινόμενο της εγκατάστασης ολιγοπωλίων σε πολλούς τομείς επιχειρηματικής δραστηριότητας, γεγονός που δυσχεραίνει την διατήρηση η ανάπτυξη (και αποθαρρύνει την δημιουργία νέων) μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, εφόσον δεν υπάρχουν ουσιαστικά κανόνες του παιχνιδιού και “η τράπουλα είναι σημαδεμένη”.

    ”Κλεπτοκρατία (εξουσία των κλεπτών) : η μορφή της κυβερνητικής διαφθοράς, όπου οι ασκούντες την εξουσία βρίσκονται σε διαρκή οικονομική συναλλαγή με θεσμικούς ή εξωθεσμικούς παράγοντες, διανέμοντας παράνομα τον πλούτο μιας χώρας. Σκοπός αυτής της …διαρκούς αρπαγής είναι ο παράνομος ατομικός ή εταιρικός πλουτισμός ή η εδραίωση συμμαχιών για την απόκτηση της πολιτικής εξουσίας. Κλεπτοκρατικό είναι το καθεστώς παράνομου πλουτισμού των κατεχόντων την κρατική εξουσία και των συνεργών τους, εις βάρος του κοινωνικού συνόλου”
    [...]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβής αναλυση που συνάδει με το διήγημα και τις πληροφοριες του Ουλμπεγατση
      Αν υπάρχει ενδιαφέρον θα βρω ένα τρόπο να σου στείλω ένα αντίγραφο

      Διαγραφή
  5. Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον, διότι τα διαβάσματα μου, οι εμπειρίες μου και η φαντασία μου δεν μπορουν να υποκαταστησουν την εσωτερική πληροφόρηση, απλώς το πιθανότερο είναι να την υποψιαστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. “Κατά την περίοδο 1990-2000, με τη χρήση διάφορων μορφών εξαναγκασμού, προωθήθηκαν και εγκαταστάθηκαν στην πορνεία στην Ελλάδα από δίκτυα διεθνο-σωματεμπόρων κατ' ελάχιστο 77.500 αλλοδαπές γυναίκες και νεαρές κοπέλλες. …. Αποκορύφωμα αποτέλεσε το έτος 1997, όταν στην Ελλάδα εθήτευσαν εξαναγκαστικά στην πορνεία σχεδόν 22.000 θύματα εξαναγκασμού(εκτός των νόμιμα και παράνομα εκδιδομένων Ελληνίδων και αλλοδαπών). Τα επόμενα χρόνια υπήρξε ήπια κάμψη…, το
    2000, ο πληθυσμός των εξαναγκαστικά εκδιδομένων έφτασε τις 19.500 γυναίκες και ανήλικα. Η μέση πορνική θητεία … πλησιάζει τους 33 μήνες. Βασικές χώρες προέλευσης είναι η Ρωσία, η Ουκρανία, η Αλβανία και η Βουλγαρία. Ακολουθούν η Ρουμανία και η Μολδαβία κ. ά. Το 2000, οι Ουκρανές που εξαναγκάστηκαν σε πορνεία στην Ελλάδα ξεπέρασαν σε πλήθος τις Ρωσίδες (περίπου 6.500 έναντι 6.300). Τα προηγούμενα χρόνια οι Ρωσίδες είχαν αποτελέσει την πλειονότητα .”

    “Τα βασικά δίκτυα είναι τέσσερα - κατά σειρά ισχύος το έτος 2000: ουκρανικό, ρωσικό, αλβανικό, βαλκανικό (με έδρες στη νότια Βουλγαρία). Kατά την περίοδο 1990-2000 εκτιμάται ότι περισσότεροι από 1.900.000 άνδρες προσέφυγαν στην πορνική αγορά στην Ελλάδα και μίσθωσαν πορνικές υπηρεσίες. Από αυτούς, σχεδόν 200.000 ήταν αλλοδαποί (μετανάστες τουρίστες κλπ.). … Σε ετήσια βάση, από περίπου 550.000 το 1990, η πελατεία εκτινάχθηκε στους 1.300.000 πελάτες το 1997 για να σημειώσει μιαν ασταθή πτώση στις 1.200.000 το 2000.

    O θρίαμβος της εξαναγκαστικής πορνείας στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1990 είχε το μυστικό του. "Η εξαναγκαστική πορνεία πρόσφερε πρόσβαση στην πορνεία στους άνδρες των μεσαίων και άνω μεσαίων στρωμάτων των μεγάλων πόλεων, και τους άνδρες στο χωριό και την επαρχιακή πόλη αδιακρίτως κοινωνικής τάξης". Η πλέον συνηθισμένη ηλικία του πελάτη εξαναγκαστικά εκδιδομένων είναι τα 40 έως 50 χρόνια. Ειδικά για τη δεκαετία 1991-2000, τα συνολικά έσοδα της πορνείας εκτιμώνται σε 2 τρις. 440 δις. δρχ. (ή 7,15 δισ. €) …”

    Παρατηρούμε ετήσια εκροή σχεδόν 1 δις προς το δίκτυο της βαλκανικής και ρωσικής πορνείας την δεκαετία του 90. Αγροτο-κτηνοτροφικές επιδοτήσεις, αυξήσεις μισθών, αέρας μαγαζιών και μίζες από προμηθευτές και εργολήπτες δημοσίων έργων, …., άσπρα και μαύρα εισοδήματα, κινητοποιούσαν τους Έλληνες συνεργάτες του δικτύου να κτίσει σκυλάδικα κάθε είδους σε αυτοκινητόδρομους πλησίον των πόλεων, αλλά και στα χωράφια όπως είδαμε και σε κινηματογραφικά έργα εμπνευσμένων Ελλήνων σκηνοθετών.

    Μετά το κλείσιμο μιας μεγάλης δουλειάς μεταξύ διοικήσεων αγροτικών συνεταιρισμών, δημάρχων επαρχιακών πόλεων, νομαρχών,…. και εργολάβων η προμηθευτών με σημαντική μίζα για τους πρώτους (πολλές φορές και 20%, με αντίστοιχη υπερτιμολόγηση του έργου) μια παράλληλη η κοινή νύκτα με Ρωσίδες η Ουκρανές σφράγιζε “αντρίκια” την συμφωνία. Οι δουλειές πήγαιναν καλά για όλα τα μέρη. Αγρότες, κτηνοτρόφοι, κάτοικοι χωριών και πόλεων, απόντες στην πρώτη σεξουαλική επανάσταση της εικοσαετίας 1965-1985 στη χώρα μας, ανέβηκαν σε επίπεδο μισθωμένης libido με τις χιλιάδες Ρωσίδες, Ουκρανές, Αλβανίδες,…Μεθυσμένοι από την consommation, με πρησμένο μούτρο, επέστρεφαν τα ξημερώματα και οι σύζυγοι τους μετά από τους πρώτους τσακωμούς με αρκετούς ξυλοδαρμούς, άλλες χώρισαν, άλλες σε διάσταση, οι πιο πλούσιες σε γκαρσονιέρες με φαντάρους(σε μεγάλες πόλεις της χώρας, όπως της οδού Μανδηλαρά στη Λάρισα,….)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. συνεχεια..
    18 Μαρτίου 2004, βράδυ 21:30 . O Πέτρος έχυσε σφαδάζοντας από ηδονή, ενώ –συνάμα- δάκρυα πλημμύριζαν τα μάτια του και κύλαγαν γοργά στην γυμνή πλάτη της Οξάνα, που την έκαναν ν΄ ανατριχιάζει. Ήταν όμορφη και φινετσατη, του άρεσε πολύ - σχεδόν την αγαπούσε – αλλά δεν μπορούσε ν’ αντέξει το οικονομικό της βάρος . Σύντομα έπρεπε να την εγκαταλείψει και να ξενοικιάσει την γκαρσονιέρα. Ήταν και τα δάνειο για το εξοχικό και τα φροντιστήρια για τα παιδιά. Όμως, το κόμμα του χθες έχασε τις εκλογές και στο Υπουργείο θα τον έβαζαν στο ψυγείο. ‘Έχανε πλέον τα προνόμιά του ως μόνιμο – σχεδόν - μέλος επιτροπών διαγωνισμών απ΄ όπου εξασφάλιζε τουλάχιστον 2 επιπλέον μισθούς από μίζες. Του απέμειναν δύο απλοί μισθοί δημοσίων υπαλλήλων (ο δικός του και της γυναίκας του στο ίδιο Υπουργείο, αλλά σε άλλη Διεύθυνση).

    Έτσι ήταν το σύστημα : Μία εμείς μία εσείς. Δεν υπήρχε δημοκρατία στη μίζα, όταν άλλαζε η κυβέρνηση οι επιτροπές διαγωνισμών περνούσαν στον έλεγχο του νικητή. Για την μείζονα αντιπολίτευση απέμεναν μόνον εκείνες οι νομαρχίες όπου αυτή επικρατούσε, τα επονομαζόμενα «κάστρα», και –επομένως- για τους μηχανικούς σαν κι΄ αυτόν, τα νομαρχιακά έργα. Ήταν αρκετά δύσκολο να φύγει από την κεντρική υπηρεσία και να πάρει μετάθεση στην νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, εξάλλου εκεί είχαν άλλοι σειρά, «δεν τον έπαιρνε».

    Θα περίμενε τις επόμενες, άντε τις μεθεπόμενες εκλογές : 3 ως 4 χρόνια, 6 με 7 στην χειρότερη περίπτωση. Ήδη είχε κάνει μια πολύ καλή μπάζα ως δημόσιος υπάλληλος : μονοκατοικία στο Πάτημα Βριλλησίων, εξοχικό στο χωριό όπου πήγαινε με το μαύρο 4x4 ΙΧ του-σύμβολο επιτυχίας (“τήρα πως πέτ’χε ου Πέτρους”), μετοχές. Αν και Δημόσιος Υπάλληλος, είχε πολλά περισσότερα από συμφοιτητές του, ελεύθερους επαγγελματίες Μελετητές και από αρκετούς Εργολήπτες Δημοσίων Έργων (ΕΔΕ). ”

    Όμως δεν ήμουν τόσο καλά πληροφορημένος, λέγεται από πολλούς που γνωρίζουν καλύτερα τα πράγματα ότι η μίζα της επιτροπής ήταν τις περισσότερες φορές διακομματική με σχέση 5/3/1/1, για κυβέρνηση/μείζονα αντιπολίτευση/ελλασ. αντιπολίτευση υπ. αριθμ. 1/ ελλασ. αντιπολίτευση υπ. αριθμ. 2., ενώ το ποσοστό της μίζας( 5 έως 10% ) επιβάρυνε από ισόποσα έως και υπερδιπλάσια το δημόσιο, λόγω υπερκοστολογησης και της πληρωμής “αέρα” στους υπόλοιπους διαγωνιζόμενους, οπότε ήταν πολύ πιθανόν ο Πέτρος, παρ’ ότι το κόμμα του ήταν η μείζων αντιπολίτευση, να ήταν από τα μέλη μειοψηφίας της επιτροπής με χαμηλότερο όμως μερίδιο μίζας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παρακολουθώ τα στοιχεία της αφήγησης που ειναι ερεθιστικά γιατί ειναι πραγματικά . Ο Ελληνικός κοινωνικός πολτός είχε και έχει τόσες ενδιαφέρουσες εκκεντρικότητες όπως ο Πέτρος με την μονοκατοικία κτισμένο απο τον ταπεινό μισθό ενός ΔΥ .

      Διαγραφή
    2. Απο τους οχι και τοσο ταπεινους μισθούς δυο ΔΥ (και της συζυγου). Περι το 2004 -2009, Υπαλληλοι ΠΕ του Υπ. Οικονομικων και του ΥΠΕΧΩΔΕ σε εδιδικες θεσεις, ελαμβαναν σχεδον διπλο μισθο, δηλ. περι τις 3800 πλεον τα τυχερα.

      Στο λινκ αναγραφεται οτι το 2008 24605 ΔΥ ειχε μισθο >2000

      http://e-cynical.blogspot.com/2010/10/blog-post_19.html

      Διαγραφή
  8. Προς το τέλος του φθινοπώρου περιμένω κάτι φθινοπωρινό, έστω και παραμύθι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ο άνθρωπος που δεν αρρώσταινε
    Αναρτήθηκε από Όττο την Νοεμβρίου 28, 2018


    Τέλη Οκτώβρη, μια μικρή αδιαθεσία, πόνος στην αριστερή αμυγδαλή, λίγα δέκατα, συνηθισμένα πράματα. Ζεστά αφεψήματα, λίγη πρόπολη, κουκούλωμα, δυο βράδια. Έντονη εφίδρωση τη νύχτα. Τρίτη μέρα το πρωί όλα καλά. Το δαιμόνιο ανοσοποιητικό μου έκανε πάλι το θάμα του.

    Ήλιος λαμπρός, ζέστη, το πρωινό με τσίγκλιζε με την ανέμελη σπιρτάδα του. Τετάρτη, μέρα λαϊκής, ό,τι πρέπει για μια βόλτα. Προηγουμένως ένα ντους, βρομοκοπούσα απ’ τον νυχτερινό ιδρώτα. Φόρεσα μπουφάν, βγήκα. Ο ήλιος χτυπούσε κατακέφαλα όπου σε πετύχαινε, ίδρωσα. Έβγαλα το μπουφάν. Μα όπου έπεφτε σκιά, κάτι άλλο καιροφυλαχτούσε. Ένα ύπουλο σύγκρυο, απ’ τη μέση ως το σβέρκο. Φόρεσα πάλι το μπουφάν. Ήταν πολύ αργά. Η αλαζονεία είν’ ο τάφος του ισχυρού.

    [...]

    http://otto-great-chaos.blogspot.com/2018/11/blog-post.html


    ΥΓ Ενα εξαιρετικο διηγημα,προτεινομενο για τις Μικρες & Μεγαλες Υποθεσεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή