Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2015

Μονόλογος πνιγμού


 
 
 
 
 
 
Ο Β Παπαβασιλείου έγραψε σκηνοθέτησε και έπαιξε ένα μονόλογο για τη συγκυρία .Επέλεξε μια  βολική φόρμα : ο ήρωας που μονολογεί είναι τρόφιμος ενός ιδρύματος για ανθρώπους με νοητικά η ψυχικά προβλήματα που καλείται να μιλήσει στο κοινό .

 Η ιδιότητα του "τρελού" επέτρεψε στον ΒΠ να παρουσιάσει τις σκέψεις του με ισχυρές δόσεις κυνισμού και  ελευθεριότητας .

Ο ιδεολογικός καμβάς ήταν μια πικρή αυτογνωσία για ένα αβίωτο παρόν,  η εθνική αποτυχία ενός λαού που αρδεύεται υπαρξιακά από την κλασική του παράδοση .Ο "τρελός" ΒΠ συνομιλεί με τον απόντα φίλο του Τάκη και άλλοτε καυτηριάζει άλλοτε πενθεί άλλοτε χλευάζει την Ελλάδα του 15: αυτή η Ελλάδα παρουσιάζεται ασθμαίνουσα λυμφατική , βυθισμένη σε ένα δυσανάλογο όγκο μεγαλοπρεπών εντολών , αποφθεγμάτων που εκπορεύονται  μια επιτηδευμένη διανόηση.

 Ο  παραληρών ΒΠ συμβάλει στις θεωρίες για την κρίση και αποκαλύπτει μια ανερμάτιστη παραπαίουσα Ελλάδα . Το κείμενο είναι  επίκαιρο με νύξεις για το δημοψήφισμα , την κυβέρνηση Τσίπρα τον Λεβέντη  : προσομοιάζει με τα κείμενα της πιο λαϊκότροπης  επιθεώρησης. Κάλλιστα με την κατάλληλη θεατρική προσαρμογή θα ήταν μια παράσταση έκπληξη του Ψάλτη η του Σεφερλή ως  υπέρβαση της θεατρικής τους μανιέρας.

 Ο μονόλογος του ΒΠ εντάσσεται σε ένα ρεύμα αναφορών ,αναλύσεων , εγγραφών που προκρίνουν την εσωτερική υπαρξιακή κενότητα ως την προκειμένη συνθήκη της κρίσης .Δεν γίνονται σαφείς  νύξεις για το εχθρικό διεθνές περιβάλλον , για τους εκάστοτε εσωτερικούς ισχυρούς αλλά η αρνητική τους επίδραση προβάλλει ως συνεπικουρία σε μια θεμελιακή νοσηρότητα που προϋπάρχει .Το εμείς του ,ΒΠ είναι ευρύχωρο διεσταλμένο και αφορά τους πάντες. Ο άλλος ο αντίπαλος δεν υπάρχει πουθενά . Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει όπως οι νεκροί δεν πεθαίνουν : αυτή είναι η επαναλαμβανομένη ατάκα της παράστασης . Ο τρελός περιφέρεται στην σκηνή με μια βρώμικη ιατρική πόδια γεμάτη από  τα αίματα του. Η τρέλα και ο ιδρυματισμός  αναπνέουν μια σωματική αυτοκαταστροφή. Ο ΒΠ μονολογεί σε μια ροη απαισιόδοξη περιτριγυρισμένος από μικρά και μεγάλα αδιέξοδα

 Η παρούσα συμπονετική διαχείριση , η "αναγκαστική " επιτέλεση αυτών που ρητορικά η κυβέρνηση εκφωνεί ότι δεν  θέλει , φτάνει στα όρια της . Ανεξάρτητα από το πως αποτιμάμε τον κομματικά ισχυρό της συγκυρίας , το γεγονός ότι η διακυβέρνηση δεν έχει θετική έκφραση αλλά υλοποιείται ως γογγύζουσα αποστολή  ισχυροποιεί το αίσθημα ολικής ανικανότητας . Αυτή η αίσθηση πνιγμού και  ανημποριάς επιτείνεται από την  όψη βαριά ασθενούς που έχει η  μείζων αντιπολίτευση.

Πριν πολλά χρόνια ο Βέγγος είχε παρουσιάσει έναν άλλο πληθωρικό θεατρικό τρελό :αυτόν του Λούνα Πάρκ. Τότε η γλυκόπικρη τρέλα του ΘΒ απέπνεε αισιοδοξία : ο τρελός αντιμετώπιζε ένα κόσμο ακατανόητο αλλά λαμπερό , ασύμμετρο αλλά σε κίνηση , βουή και κυκλοφορία . Ο σημερινός τρελός του ΒΠ έχει ριχτεί σε ένα κόσμο , αρρυθμίας , θλίψης  μικρών και μεγάλων αυλών και υλικών  στερήσεων και περιφέρεται στην θεατρική σκηνή ως τραυματίας ανάμεσα σε πληρωμένους  : μια οικεία φιγούρα του 2015

11 σχόλια:

  1. Η τέχνη είναι όντως θεραπευτική, αλλά απαιτείται μακρόχρονη προπόνηση , που δεν έχει κάνει το 90% του ελληνικού λαού.

    Αρα, η …θεραπεία θα προέλθει από ανθρωπιστές γιατρούς και μάλιστα ψυχιάτρους και ψυχολόγους με ειδίκευση στην κοινωνική ψυχιατρική.

    Τώρα γίνεται η αρχική συσσώρευσις ψυχιάτρων, δηλ. ήδη παρατηρείται αύξησις 6.67% (2006-2009) ετησίως, ώστε στο άμεσο μέλλον να αντιμετωπισθουν δίπολα όπως :
    “μειωμένα προσόντα- υπερβολικά αυξημένες απαιτήσεις”
    “όχι στην δική μου αυλή - ρίξτε τα στου γείτονα”
    “40 χρονια “στελέχη αριστεράς”-αγνώμονες αυτών που τους ευεργέτησαν”
    “όλα τα κιλά* - όλα τα λεφτά”
    ….-…..

    *βαμβακι με ....μαραμαροσκονη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και τα πραγματικα στοιχεια

    "...Οι ειδικοί κάνουν λόγο για μία παγκόσμια «επιδημία» ψυχικών διαταραχών, επικαλούμενοι τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Ο αριθμός των πασχόντων από κατάθλιψη, ξεπερνά παγκοσμίως τα 154 εκατομμύρια, ενώ ως το 2020 θα είναι η δεύτερη αιτία θανάτου παγκοσμίως. Οι πάσχοντες από σχιζοφρένεια είναι 25 εκατομμύρια, ενώ 95 εκατομμύρια υποφέρουν από διαταραχές σχετιζόμενες με κατάχρηση αλκοόλ.

    Οσον αφορά τη χώρα μας και σύμφωνα με πανεπιστημιακές έρευνες, μόλις το 80% όσων πάσχουν από κατάθλιψη αναζητούν βοήθεια και λιγότερο από το 50% προσφεύγει στη στήριξη του ιατρού. Ένα 10 με 12% του συνόλου του πληθυσμού όλων των ηλικιών πάσχει από ψυχικές ασθένειες.”

    Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/worldays/61#ixzz28tTVSg8W

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΑΦ
    Η συγκυρία είναι δύσκολη , η πίεση αφόρητη , η ευαισθησία είναι εκτός καθημερινότητας επομένως η ψυχική υγεία βάλλεται απο παντού . Άραγε ποιοι είναι οι "υγιεις";

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριστούργημα
      Προσωπική ποιητική κατάθεση
      Θα αναρτηθεί οσονουπω ως αυτόνομο στο "μικρές μεγάλες υποθέσεις "

      Διαγραφή
    2. Περισσότερο υγιής είναι οποίος προσπαθεί να γίνει έστω και κατά ένα μέρος και όσο δύναται "Homo Universalis" *, αναδεικνύοντας τις κρυμμένες ικανότητες του ή τις αναβαλλόμενης εφαρμογής δυνατότητες/δεξιότητες του λoγω φόρτου εργασίας, πεποιθήσεων περί εξειδίκευσης ή καταμερισμού εργασίας ή "θέσης" του στο παραγωγικό σύστημα) , πέρα απο την επιστημονική/επαγγελματική ειδίκευση του.

      Λ.χ. προσωπικά
      1.καθαρισα και επισκεύασα την μηχανή esperesso (κέρδος 2,5(Δεξαμενή) έως 4,0(Floral) ευρώ την ημέρα, διότι τον πίνω διπλό),
      2.μαζεψα πειραματικά 4 κιλά ελιές (ποικιλία καλαμών) απο το δέντρο έξω απο το σπίτι μου που μέχρι πρότινος μάζευαν Αλβανοί και φέτος έπεφταν στο πεζοδρόμιο, χάραξα τα 2 κιλά, τις επεξεργάστηκα παραδοσιακά (πίκρισμα, άλμη 10%, ξύδι, λεμονί, κλαράκια θρούμπι) και έκανα τα 4 πρώτα βαζάκια σε παρθένο ελαιόλαδο (2 πήγαν δώρο με εξαιρετικές κριτικές)....τα υπόλοιπα 2 κιλά θα γίνουν με τον κλασσικό τρόπο (αχάρακτες)
      3. κόλλησα η έραψα μερικά απο τα υποδήματα μου (ο Αλβανός τσαγκάρης ζήτησε 20 ευρώ που τα θεώρησα πολλά )
      4. 2 φορές εβδομαδιαίως μαγειρεύω για το μεσημέρι (λ.χ. πατατο-κολοκυθο σαλάτα με καπνιστό τόνο, γραβιέρα, κρεμμυδάκι, μαϊντανό, κάπαρη) με πολύ καλά υλικά

      Παράλληλα προσπαθώ να τελειώσω το Πόλεμος και πόλεμος (είμαι στην σελ 250 απο 370) , διόρθωσα κάποια μελέτη του 2013 (οι παρατηρήσεις άργησαν να έλθουν) και απο αύριο θα κάνω διορθώσεις σε μια άλλη μελέτη.

      *”Homo Universalis είναι ο χαρακτηρισμός του ιδανικού ανθρώπου της Αναγέννησης (15ος-16ος αιώνας).[...] είναι ο χαρακτηρισμός ενός ανθρώπου που συμπύκνωνε όλα τα ιδανικά της εποχής της Αναγέννησης: ερευνητικό και κριτικό πνεύμα, φιλοπεριέργεια, και κυρίως μία τάση για ενασχόληση με κάθε αντικείμενο της τέχνης και της επιστήμης. Ο όρος αναφέρεται στο εύρος ή την επιθυμητή "καθολικότητα" της πολυμάθειας που μπορούσε να αποκτήσει κανείς.

      Ο πιο χαρακτηριστικός και ίσως ο μόνος πραγματικός Homo Universalis είναι ο διάσημος Λεονάρντο ντα Βίντσι, που όπως μαρτυρούν οι πηγές, ασχολούνταν —εκτός από τη ζωγραφική, τη γλυπτική και γενικώς την τέχνη— με τη μηχανική, την ανατομία, την αρχιτεκτονική, ήταν φυσιοδίφης, αρχαιοδίφης και ιστοριοδίφης, συγγραφέας, χημικός και κατείχε πολλές άλλες ιδιότητες. Άλλες τέτοιες χαρακτηριστικές πολυσχιδείς προσωπικότητες ήταν ο Αβικέννας, ο Ισαάκ Νεύτων, ο Γαλιλαίος Γαλιλέι κ.ά.” πηγή : βικιπαίδεια

      ΥΓ Επαν-αναρταται διορθωμένο

      Διαγραφή
    3. πίκρισμα= ξεπίκρισμα
      με αλλαγή του νερού 2 φορές την ημέρα, τις πρώτες 5 ημέρες και μια φορά ημερησιως τιςεπομενες 5 εως 10 (αναλόγως ποσο πικρές είναι αρχικά και πόσο πικρές/γλυκιές τις επιθυμούμε)

      Διαγραφή
  5. Η χαρα της οποιας (ακομη και της πιο μικρης) δημιουργιας

    Η αλλαγη παραστασεων, αντικειμενου απασχολησης, η κινηση, η ελαφρα σωματικη ασκηση, η επικοινωνια, η σατιρα,....

    και αλλα πολλα

    μας απομακρυνει απο την ψυχικη νοσο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  6. Προσπαθώ αλλά δεν ελπίζω

    Toυ καθηγητή Aδαμάντιου Πεπελάση

    Μα στα σοβαρά πιστεύετε ότι η ελληνική κοινωνία έχει βρει διεξόδους από την πολλαπλή κρίση; Είµαστε στην καρδιά της κρίσης και αναρωτιέµαι ποιο θαύµα θα µας βγάλει απ’ αυτήν. Υπάρχει πραγµατική πρόταση από την κυβέρνηση της κυλιόµενης κολακείας και παραπλάνησης του ψηφοφόρου ή από τις αντιπολιτεύσεις που αρνούνται την πραγµατικότητα της µνηµονιακής τους δέσµευσης;

    Ασχέτως του τι µας λένε, το τίµηµα θα πληρωθεί. Δεν είναι όµως όλες οι επιλογές ισοδύναµης επίπτωσης, το ίδιο άδικες, το ίδιο υπονοµευτικές της συλλογικής ευηµερίας και της κοινωνικής συνοχής.

    Αν, έστω και ελάχιστοι από τους αρµόδιους για τους οικονοµικούς σχεδιασµούς ή κάποιοι από τους δραστήριους βουλευτές, ήθελαν να οµιλούν µε λόγια καθαρά και υπεύθυνα θα φρόντιζαν να ενηµερωθούν οι ίδιοι, να ενηµερώσουν και να προκαλέσουν γόνιµες αντιπαραθέσεις.
    [....]
    Σήµερα η ανεργία, οι συντάξεις, το αγροτικό εισόδηµα, η πρώτη κατοικία, τα κόκκινα επιχειρηµατικά δάνεια, ο αποδηµών ανθρώπινος και υλικός πλούτος, η κατάρρευση της Υγείας και της Παιδείας, αύριο θα προστεθούν άλλα. Στην προχειρότητα των σχεδιασµών, συνεχίζουµε να διακρίνουµε το µέληµα της υπεράσπισης της «συντεχνιακής ιεραρχίας» επαγγελµάτων και επιχειρηµατικών κλάδων. Τη διαιώνιση της αδικίας και των προκλητικών προνοµίων όπως αντιστοιχούν στη συγκριτική επιρροή τους επί της κοµµατικής και κρατικής οργάνωσης.

    [...]
    Κανείς ή σχεδόν κανείς δεν προετοιµάζεται γι’ αυτό που έρχεται. Φοβούµαι πως θα είναι τόσο βαρύ, τόσο απογοητευτικό, τόσο απειλητικό που θα προκαλέσει δοµικά, αθεράπευτα τραύµατα στην ατοµική και συλλογική συνείδηση. Αυτά δεν έχουν αποκαλυφθεί ακόµη, µόνον κάποιες νύξεις καθώς είµαστε αµνήµονες και επιρρεπείς στα ωραία λόγια. Βλέπω το πέρας των ψευδαισθήσεων και της εικονικής πραγµατικότητας να πλησιάζει.

    Ο τόπος έχει βρεθεί ξανά αντιµέτωπος µε σκληρές κρίσεις, οικονοµικές και άλλες. Δεν πρέπει να υποτιµούµε τις δυνάµεις που κράτησαν την κοινωνία όρθια σε δύσκολες ώρες. Ήταν κάποιες αξίες, ήταν η πίστη σε ορισµένους θεσµούς, η εµπιστοσύνη σε ανθρώπους που ενέπνεαν και έπρατταν µε ευθύνη.

    Η νέα πραγµατικότητα µας καλεί σε περισσότερο εσωτερικές διεργασίες, στην επιδίωξη της αρµονίας σε συνθήκες χάους, στην αναζήτηση νοήµατος σε άλλες αρετές και ιεραρχήσεις στη ζωή. Μας προτρέπει σε διαφορετικές πολιτισµικές διεργασίες, στην αλληλεγγύη, στην οικογένεια και τη συντροφικότητα, σε ανθρωποκεντρικές δραστηριότητες και την αυτό- βελτίωση. Ίσως έτσι αποκτήσουµε ελπίδα. Και πάλι όµως φοβούµαι διότι, το επείγον παραµερίζει το σηµαντικό.


    ΥΓ Στην τελευαια παραγραφο ο Α.Π. συμφωνει με τον ΑΦ. Αλλες αξιες απο την καταναλωτικη παρακρουση μετοικων του εδω και τωρα (αλλα και Αθηναιων,...) βιλλες, μαιζονετες, ΙΧ μηκους 5.0μ με ιδικοκτητη υψους 1,65 εβς 1,70 μ,...που καταληγει στο ...ανεκδοτο της κερατωμενης μεσοαστου συζυγου κλεπτοκρατη να λει στον αντρα της "η Ρωσιδα μας ειναι καλυτερη απο του φιλου σου!!!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. http://www.anoixtoparathyro.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%80%CE%B1%CE%B8%CF%8E-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AC-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CF%80%CE%AF%CE%B6%CF%89/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Για τη τρέλα

    http://bestimmung.blogspot.gr/2015/12/blog-post.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή