Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2025

Προσβλέπω στο λαμπερό μέλλον της ενιαίας παγκόσμιας πατρίδας

 





To 1922 o Γεώργιος Παγιασλόγλου (Παγιασλής) μαζί με τα τρία αδέλφια του φεύγουν δια παντός από τα Σπάρτα (1) Πισιδίας . Χωρίς γονείς μετά από τέσσερεις μέρες φτάνουν με κάρα στην Αττάλεια, παραμένουν στο λιμάνι δύο μέρες και φεύγουν για τον Πειραιά. Ακολουθεί ο κοινός βίος όλων των προσφύγων στην Ελλάδα. Ο Γιώργος με κάποιο ιδιαίτερο τρόπο, αναπτύσσει μια συναισθηματική σχέση με την «πατρίδα» ,αναζητεί τρόπους να επιστρέψει να ξαναδεί το σπίτι την γειτονιά τους παιδικούς φίλους.

Από τους πρώτους την δεκαετία του 70 επιστρέφει στα Σπάρτα και επανασυνδέεται με την οικογένεια Ercetin. Βρίσκει τα υπολείμματα του σπιτιού και διατηρεί ζωντανή τη σχέση με τον Ekrem Ercetin. Τα χρόνια περνάνε. Ο Ekrem περνάει όλο τον φιλελληνισμό του στον γιο του Νuri, o οποίος είναι ο φύλακας άγγελος της σχέσης των Σπαρταλήδων με την πατρίδα τους. Μεταφράζει βιβλία, γράφει βιβλία για την Ελληνική παρουσία, διευκολύνει τους επισκέπτες και για αυτό βραβεύεται πολλάκις.

 Αντίστοιχα ,παίρνω την «πετριά» και από το 1990 επισκέπτομαι τα Σπάρτα σχεδόν κάθε χρόνο, βρίσκω όλα τα σχετικά τεκμήρια που αφορούν την οικογενειακή ιστορία .Ξέρω τα Σπάρτα όσο και τη γειτονιά μου. Βέβαια διευκολύνομαι καθώς επαγγελματικοί λόγοι με φέρνουν τριγύρω : Αττάλεια, Ντενιζλί , Ικόνιο.

Όμως τον Ιανουάριου του 2025 , συμβαίνει κάτι οριακό : βρίσκουμε με τον Νuri, ένα πεδίο επαγγελματικής συνεργασίας.

Θα επιμεληθώ ένα πρόγραμμα βελτίωσης της καλλιέργειας της ποικιλίας τριαντάφυλλου  Rosa Damascena που ενδημεί στην Πισιδία και παράγει το καλύτερο αιθέριο έλαιο στον κόσμο. Ο Nuri είναι από τους μεγαλύτερους διαπιστευμένους παραγωγούς. Θα χρησιμοποιήσουμε μια Ελληνική υψηλή τεχνολογία «βιο-διέγερσης» επινοημένη από τον δαιμόνιο Πατρινό επιχειρηματία – επιστήμονα Κυρίακο Πέττα.

Θα είμαι λοιπόν το επόμενο διάστημα στην «πατρίδα», θα επιμεληθώ το έδαφος της και τα παράγωγα του. Η ιστορικός νοσταλγικός τουρισμός τέλος, αρχίζει η κοινή δουλεία με τους συμπατριώτες , στη γειτονιές έπαιξε ο Γεώργιος, προσβλέποντας στο λαμπερό μέλλον της ενιαίας παγκόσμιας πατρίδας όλων μας.

 

Για το ερώτημα αν ονομάζεται Σπάρτη ή Σπάρτα, ο σοφός Γεώργιος με γνώσεις τετάρτης δημοτικού με είχε αποστομώσει : Παιδί μου εμείς είμαοτε Σπαρταλήδες δηλαδή από τα Σπάρτα, αν είμαστε από την Σπάρτη θα μας λέγανε Σπαρτιάτες