Τρίτη 9 Ιανουαρίου 2024

Frankenstein Junior + Kama Sutra = Poor Things

 



Καθώς το Poor Thinks προβλήθηκε μετά από ένα μακρόχρονο επιμελημένο Marketing με αρκετά προσχεδιασμένα Spoilers, υπήρξε η δυνατότητα ενός σχολιασμού για το βασικό δεδομένο της ταινίας: την ανάδυση μιας νέας προσωπικότητας μετά από μια ριζική νευρολογική επέμβαση.(εδώ)

Όμως η προβολή της ταινίας δίνει την ευκαιρία ενός σχολιασμού βασισμένου στο βίωμα της θέασης.

Υποστηρίζω πως το Poor Things είναι μια πανέξυπνη παρωδία που εξελίσσει αισθητικά και διανοητικά το Frankenstein Junior του Bel Brooks ( 1974). Παρότι τα δύο φίλμ τοποθετούνται σε διαφορετικές πίστες εκκίνησης έχουν σημαντικά κοινά βασικά μοτίβα:

·        Κατ’ αρχάς έχουμε μια πολύπτυχη  ιστορία με ήρωες ένα επιστήμονα και  ένα πλάσμα -προϊόν μιας επαναστατικής νευρολογικής εγχείρησης

·        Η «ολοκλήρωση-ανθρωποποίηση» του πλάσματος της νευρολογικής εγχείρησης γίνεται μέσω της σεξουαλικής εμπειρίας.

·        Ο κινηματογραφικός χώρος είναι επιμελημένα εικαστικός

·        Όλοι οι δευτερεύοντες ρόλοι είναι φιγούρες που επιτείνουν το γκροτέσκο και εκκεντρικό κόσμο της ταινίας.

·        Η χοντρή ασπρόμαυρη  μπαλαφάρα του FrJr γίνεται πολύχρωμη εκλεπτυσμένη ιστορία στο PT που διογκώνεται από το overdose των στάσεων Kama Sutra που παρουσιάζει η Bella.

·        Ο σημαδεμένος , ευνουχισμένος Godwin Baxter που μηρυκάζει τις τροφές με τη βοήθεια εξωτερικού μηχανήματος και εκκρίνει θαυμάσιες χρωματιστές φούσκες συναγωνίζεται σε παράνοια τον Dr Frankestein . O Godwin (νικητής θεός) συναγωνίζεται σε θεϊκή αλαζονεία τον Frankenstein του Wilder που εκστασιάζεται όταν το δημιούργημα του ζει.

·        Η εκφοβιστική οικονόμος του FrJr Frau Blücher , συναγωνίζεται σε αυστηρότητα και βλοσυρό ύφος την Mrs Prim .

·        Ο γκαφατζής υπάκουος υπηρέτης  Igor ( Marty Feldman)  εξελίσσεται στον μονομανή αιώνιο «καλό» ,σπασίκλα φοιτητή και υπάκουο , αιώνιο ερωτευμένο Max.

·        Ο επιθεωρητής Kemp, ένας μονόφθαλμος αξιωματούχος της αστυνομίας με προσθετικό χέρι ,ο αστυνόμος του χωριού , είναι ίδιος και απαράλλακτος με τον πελάτη της Bella στο Παρίσι.

·        Η μικρονοική Bella είναι ερωτεύσιμη μόνο για την εμφάνιση της και την άγνοια στον έρωτα , όπως το «πλάσμα» του FrJr είναι σεξουαλικά ελκυστικό μόνο για το τεράστιο Schwanzstucker ( υδραυλικό «εργαλείο») του.

·        Κομβικές σκηνές είναι ταυτόσημες: Η Bella διαβάζει ανατομία και το πλάσμα Financial Times

·        H χειρουργική επέμβαση είχε ένα λάθος. O Frankenstein Junior τοποθετεί λάθος εγκέφαλο και ο Baxter το συνειδητοποιεί αργότερα και επανορθώνει: δημιουργεί την Felicita ( Ευτυχία) με μειωμένη δυνατότητα μάθησης.

Θα μπορούσαμε να εξαντλήσουμε τον κατάλογο με τις αντιστοιχίες. Η πρόσληψη του PT ως ιδεολογικά πλούσιας ταινίας , μάλιστα με χειραφετητικό περιεχόμενο μου προκαλεί μια αμηχανία. Βέβαια  το ασπρόμαυρο του Mel Brooks γίνεται ένα μεγαλειώδες εικαστικό τεχνούργημα που διευκολύνεται από τη ψηφιακή τεχνολογία.

Ως εκκεντρική ρομαντική κομεντί το Poor Things είναι απολαυστικό .Πέραν τούτου δεν προσφέρει τίποτα  σημαντικό εκτός από τη μοναδική Hanna Schygulla.

4 σχόλια:

  1. Εύστοχες οι αναλογίες μεταξύ Frankenstein Junior και Poor Things.Όμως παραλείπεις να ορίσεις το φύλο του «πλάσματος»!Το “πλάσμα»λοιπόν είναι γυναίκα που
    υποτίθεται ότι στην πορεία χειραφετείται.Πως χειραφετειται με τη συναίνεση
    του Πατριάρχη και τις χονδροειδείς αντιδράσεις παλαιας κοπής αρσενικων(δικηγόρος,σύζυγος).Στο τέλος η «χειραφέτηση» του
    θηλυκού ολοκληρώνεται με τις ευλογίες του πατερούλη και το
    μεντοριλικι του αρραβωνιάρη!
    Αν κάτι κατάφερε ο Λανθιμος
    -μάλλον άθελα του-είναι ότι η σύγχρονη πατριαρχία ,τουλάχιστον σε ο,τι αφορά τον
    δημόσιο λόγο και την ποπ κουλτούρα επιβάλλεται περισσότερο με το καρότο παρά με το μαστίγιο.Ως γυναίκα η ταινία με θύμωσε! Ίσως γιατί
    έδειξε μια πραγματικότητα που
    δεν θέλω να παραδεχτώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Ανώνυμη. Είναι ενδιαφέρον πως αναφέρεσαι σε μια ανάγνωση της ταινίας που κάπως παραβλέπει το εξωφρενικό γκροτέσκο.Βέβαια ακομα και έτσι τείνω να συμφωνήσω μαζί σου. Είναι τόσο μεγάλος και συνεχής ο ετεροκαθορισμός της Μπέλα που δεν διακρίνω ( μέσα στο πληθωρικό νέφος του εκκεντρισμού) το νόημα της "χειραφέτησης" .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Mία ταινία είναι σημαντική αμα την θυμάσαι , το αυτό και για ενα βιβλίο. "Το βάσικο ένστικτο" "Η σιωπή των Αμνων" είναι μεσα στην συλλογική μνήμη , οπως και "ξύπνησαν" την συλλογική μνήμη ωστε να μιλανε ακομη γιαυτές σαν να ειναι ταινίες του χθές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Kostas. Άραγε σε μερικά χρόνια το Poor Thinks που θα είναι στην μνήμη μας; Μου φαίνεται ότι θα το θυμόμαστε ως θεαματική πολύχρωμη φάρσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή