Hypothesis: 2025

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2025

Ν.Καζαντζάκη Οδύσσεια - Ραψωδία Ζ -

Η Ραψωδία Ζ της Οδυσσειας του Ν.Καζαντζάκη είναι μια πολύπλοκη σύνθεση , παρατεταγμένη σε 13 παραγράφους γραμμικής αφήγησης. Η πολυπλοκότητα της έγκειται στο εύρος των θεμάτων που καλύπτει.

Η κινητήρια υφέρπουσα δυναμική της Ραψωδίας είναι η συνεχής ανάδυση επιθυμιών με συμφυρματικό τρόπο , μάγματα με υλικά όπως : Φόνος-Έρωτας, Παρθενία-Ηδονή,Ζώο - Άνθρωπος .

Θα δούμε αυτά τα υλικά μέσω των εργαλείων των Deleuze Guattari .

Για τον Ντελέζ και τον Γκουαταρί, η επιθυμία είναι ταυτόχρονα το υποκείμενο και το αντικείμενο της επιθυμίας.Δεν πρόκειται για απόκτηση ή έλλειψη, αλλά μάλλον για παραγωγή και μια διαδικασία παραγωγής επιθυμίας. Δεν μπορεί να οριστεί ως η έλλειψη ενός πραγματικού αντικειμένου.

Αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος δεν μπορεί να νιώσει την έλλειψη ενός πραγματικού αντικειμένου και επομένως να κατευθύνει την επιθυμία του προς αυτό το πραγματικό αντικείμενο, αλλά ότι κάποιος δεν επιθυμεί απλώς ως αποτέλεσμα της αίσθησης της έλλειψης ενός πραγματικού αντικειμένου - ή οτιδήποτε άλλου.

Το να κατανοήσουμε την επιθυμία ως μοναδική έλλειψη ισοδυναμεί με την αγνόηση της «εγγενούς δύναμης της επιθυμίας να δημιουργεί το δικό της αντικείμενο, έστω και μόνο σε μια μη πραγματική, αδιαφανή ή παραληρηματική μορφή ή από το να αναπαραστήσουμε αυτήν την αιτιότητα ως πηγάζουσα από την ίδια την επιθυμία.

Παρατίθενται αρχικά πίνακες των προσώπων και γεγονότων της Ραψωδίας.

Οι τυπικές αυτές περιγραφές αποκαλύπτουν τις πληθωρικές συμφηρματικές πολυσθενείς επιθυμίες .

Η πυκνή εξιστόρηση αφυδατωμένη από τα ποιητικά στοιχεία, παρατίθεται στο τέλος για να αποδώσει την γραμμική αφήγηση της Ραψωδίας.

ΠΡΟΣΩΠΑ

Οδυσσέας	Παρατηρεί με περιέργεια. Υποκύπτει στις ορέξεις της Διχτένας. Μεριμνά για το άρρωστο παιδί μιας μάνας.
Ελένη	Ευαίσθητη, δεν υποκύπτει στις ορέξεις του Βασιλιά Θεού, αλλά συνευρίσκεται με την Κρινιώ,
Κρινιώ	Θυγατέρα του Βασιλιά-Θεού.Μαχητική υπερασπιστρια της Παρθενίας ως υπεροχή του Πνεύματος έναντι του Σώματος. Συνευρίσκεται ερωτικά με την Ελένη. Φονεύεται από τους Ταύρους στο αλώνι,μετά από διαταγή του Βασιλιά. Το σώμα της σκυλεύεται από την παλατιανή Παρθένα Επαναστάτρια Φίδα.
Διχτένα	Θυγατέρα του Βασιλιά-Θεού.Μαχητική υπερασπιστρια του ελεύθερου σαρκικού ‘Ερωτα. Βλέπει ερωτικά τον Οδυσσέα.Διαχειρίζεται την εντολή του Βασιλιά για την επίθεση των Ταύρων στην Κρινιώ.
Φίδα	Παρθένα που κατοικεί στο Παλάτι. Προετοιμάζει επανάσταση υπέρ των Σκλάβων, τους οποίους εξοπλίζει με μυστική συμφωνία με τον Χαλκουργό του Βασιλιά. Το αντάλλαγμα που δίνει είναι η Παρθενία της. Σκυλεύει το νεκρό σώμα της Κρινιώς . Οι Δρίμες -χήρες της πόλης την λιθοβολούν μέχρι θανάτου.
Βασιλιάς - Θεός	Φοράει συνεχώς ένα καύκαλο -προσωπείο Ταύρου.Εχει μοναδική και απόλυτη εξουσία.
Ταύροι	Είναι αφροδισιακά (οιδιπόδεια ζώα σύμφωνα με την τυπολογία Deleuze Guatari). Η επίθεση τους είναι ταυτόχρονα φόνος και ερωτική πράξη. Είναι ποθητά από τις Παρθένες.
Μητέρα	Μεριμνά το άρρωστο παιδί της στην αγκαλιά της . Το παιδί αργοπεθαίνει. Ο Οδυσσέας μεριμνά.

ΘΑΝΑΤΟΙ

Κρινιώ

Κατακρεουργείται από Ταύρο Εραστή καθώς αντιστέκεται στις επιθυμίες της.

Το νεκρό σώμα της σκυλεύεται από την Παρθένα επαναστάτρια Φίδα

Φίδα

Λιθοβολείται μέχρι θανάτου από τις οπαδές της Δρίμες (χήρες) γισ την σκύλευση του νεκρού σώματος της Κρινιώς.

Παιδί

Πεθαίνει μετά από επώδυνη αργόσυρτη ασθένεια στην αγκαλιά της μητέρας του.

Ο Οδυσσέας συμπαρίσταται.

ΕΡΩΤΙΚΕΣ ΖΕΥΞΕΙΣ

Κρινιώ	προς	Ελένη	συναίνεση
Διχτένα	προς	Οδυσσέας	συναίνεση
Βασιλιάς	προς	Ελένη	απόκρουση

ΜΑΣΚΕΣ

Βασιλιάς	Προσωπείο Ταύρου
Διχτένα	Δέρμα Τίγρης

ΧΩΡΟΤΑΞΙΑ

Κρητη

Το Παλάτι πολύπλοκο αρχιτεκτόνημα με στάδιο-αλώνι μπροστά και χιλιάδες θεατές

ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΑ

Μελιγάλες,κόρες,παρθένες.άρχοντες,κεράδες,σκλάβοι,μαύροι,αράπηδες,δρίμες (χήρες)

Πυκνή Γραμμική Αφήγηση
Ποιητική Παράγραφος	Περιεχόμενο
1	Οδυσσέας Ελένη στην Κρήτη. Παρουσίαση Παλατιού με Στίβο Συρροή λαού Έκκληση από Παρθένες για τελετή Έρωτα Θανάτου με Ταύρους Εμφάνιση Βασιλιά Θεού
2	Η Ελένη φοβάται Εμφάνιση Κρινιώς Εμφάνιση Διχτένας Ενθάρρυνση Ελένης από Διχτένα
3	Ερωτικό κάλεσμα Διχτένας Παρουσίαση Μητέρας με ετοιμοθάνατο παιδί
4	Επίθεση Ταύρου στην Κρινιώ (ερωτική φονική) Παθητική στάση Οδυσσέα
5	Βασιλιάς προσεγγίζει ερωτικά την Ελένη Το παιδί αργοπεθαίνει Ο Οδυσσέας νοιάζεται Η Διχτένα επιτίθεται ερωτικά στον Οδυσσέα Η Κρινιώ συνευρίσκεται ερωτικά με την Ελένη
6	Ο Βασιλιάς μέσω της Διχτένας διατάσσει την ερωτική φονική επίθεση Ταύρων προς την Κρινιώ Η Κρινιώ πεθαίνει σε ντελίριο αίματος και ηδονής
7	Η μητέρα φροντίζει το μωρό
8	Αποχωρούν οι Παλατιανοί από τον Στίβο Ο Οδυσσέας αναπολεί την ερωτική επίθεση Διχτένας
9	Η Ελένη οδηγείται στον στίβο για την φονική ερωτική τελετή Η Ελένη σώζεται από Παλατιανούς που είχαν παραμείνει Ο Ταύρος σκοτώνεται
10	Η Διχτένα ντυμένη με δορά τίγρης , φέρνει τα νεφρά του Ταύρου στον Οδυσσέα Εισέρχονται στο Παλάτι Εμφανίζεται η Παλατιανή Φίδα Η Φίδα σκυλεύει τη σωρό της Κρινιώς Ο Οδυσσέας παλεύει για να σώσει τη σωρό Η Φίδα εξαφανίζεται στο Παλάτι Η Μητέρα θάβει το παιδί της
11	Ο Οδυσσέας αφηγείται στους συντρόφους του πως κρυφάκουσε συνομωσία Φίδας. Η Φίδα έδωσε στον Χαλκουργό του Παλατιού την Παρθενία της με αντάλλαγμα την απόκτηση όπλων για την επανάσταση των σκλάβων
12	Η Φίδα βγαίνει από το Παλάτι και βλέπει τις γυναίκες να περιθάλπουν τη σωρό της Κρινιώς Επιτίθεται να ακυρώσει την περιποίηση και οι γυναίκες την σκοτώνουν με λιθοβολισμό
13	Στοχασμοί και σκέψεις για τον Χάροντα.

Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2025

Όταν ο Οικονομίδης γίνεται Κοκκινόπουλος και η ταινία γινεται τηλεταινία.

Είδα τελικά, είδα την ταινία «Σπασμένη Φλέβα» του Γιάννη Οικονομίδη και νόμιζα ότι έβλεπα ένα επεισόδιο από τη σειρά «Ανατομία ενός Εγκλήματος» του Πάνου Κοκκινόπουλου.

Δεν είναι ότι χάσαμε τα γνωστά υβρεολόγια στις ταινίες του Οικονομίδη. Άλλωστε, αυτά δεν έχουν καμία σημασία εάν δεν γίνονται σε ένα περιβάλλον παράλογο και κυνικό. Οι ατάκες που επέζησαν από τις ταινίες του ήταν όλες θραύσματα ενός παράλογου, διεσταλμένου κόσμου.

Εκείνο που χάθηκε από την ταινία του Οικονομίδη είναι αυτή η διαγώνια ματιά, μέσα από έναν παραβολικό φακό, που φώτιζε τους ήρωες στις προηγούμενες ταινίες του.

Στη «Σπασμένη Φλέβα» έχουμε μια τυπική, ρεαλιστική ηθογραφία σε φόρμα περισσότερο τηλεταινίας και στόχο το λεγόμενο «μεγάλο κοινό». Και αν είμαστε λίγο πιο δύσπιστοι, τότε μπορούμε να υποθέσουμε και άλλα κριτήρια για την επιλογή του Βασίλη Μπισμπίκη.

Δεν είναι άσχημη ταινία η «Σπασμένη Φλέβα». Όπως δεν ήταν και άσχημα τα επεισόδια στην «Ανατομία ενός Εγκλήματος».

Πάντως, ο Οικονομίδης που ξέραμε φαίνεται να μας έχει αποχαιρετήσει, μαζί και ο κινηματογράφος του. Ελπίζουμε, όχι οριστικά.

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2025

Πολιτικόν, έφη, λέγεις Ασκληπιόν

Video

https://www.facebook.com/share/v/1BdExuxWvH/

Κείμενο αναφοράς

https://hypothesis61.blogspot.com/2021/01/blog-post.html

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2025

Γειωμένη Νοήμων Αριστερά και Ιστορικός Συντηρητισμός

Η κηδεία του Σαββόπουλου συνοδεύτηκε από μια αναπόφευκτη πολιτική περιπλοκή: οι παρουσίες και οι απουσίες των πολιτικών της κεντρικής σκηνής ανέδειξαν βαθύτερες και ουσιαστικότερες διαφορές.

Τα επίδικα είναι γνωστά: Η πολιτική στροφή του Σαββόπουλου γύρω στο ’90 δημιούργησε ρήγματα στο κοινό του. Όμως, αυτή καθεαυτή η κηδεία είχε μια ορατή αναντιστοιχία. Ο λαός στο Πρώτο Νεκροταφείο – ήταν οι εκδρομείς του ’60. Αυτός ο λαός ήταν ένας αδιαίρετος κόσμος που παρακολουθούσε τον Σαββόπουλο από την αρχή, σε όλες του τις μετατοπίσεις. Ο λαός χαρακτηρίζεται κυρίως πολιτιστικά. Ας τον ονομάσουμε συμβατικά Γειωμένη και Νοήμονα Αριστερά.

Οι επίσημοι πολιτικοί της κυβέρνησης, που παρευρέθηκαν, ήταν πολιτιστικά «έξω από τα νερά τους». Η επίσημη Αριστερά, αντί να επιτείνει την ορατή αμηχανία των κυβερνητικών, άφησε τα πράγματα στην τύχη τους. Με την απουσία της επέφερε τα γνωστά αποτελέσματα: όψιμες και ανώφελες αυτοκριτικές για την αποχή.

Όμως ,πριν από τον Σαββόπουλο, υπήρξε ένας άλλος που είχε τη δυνατότητα να συμπυκνώσει αισθητικά και ιδεολογικά έναν διαμετρικά αντίθετο πόλο. Αυτός ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος.

Ο Χριστόδουλος μπορούσε να συσπειρώσει όλη την ελληνική συντήρηση με το ιστορικό της βάθος: ένα πλήρες αισθητικό-ιδεολογικό ρεύμα, που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε Ιστορικό Συντηρητισμό.

Έχουμε, λοιπόν, δύο διακριτά πολιτιστικά και αισθητικά ρεύματα: τη Γειωμένη Νοήμονα Αριστερά και τον Ιστορικό Συντηρητισμό. Τα δύο ρεύματα δεν είναι συμπληρωματικά ή πολωμένα σ΄ έναν άξονα. Έχουν διαφορετικές συντεταγμένες, αν τις εντάξουμε σ’ ένα πολιτικό φόντο τριών διαστάσεων. Και τα δύο ρεύματα έχουν ρόλο στα σημερινά τεκταινόμενα, αλλά αντιμετωπίζουν και σοβαρό ζήτημα συνέχειας.

Ο κατακερματισμός και η ενίσχυση ενός ρευστού αστερισμού στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, τόσο εντός της όσο και εκτός της, δεν είναι παρά η έκφραση της απουσίας ενός φυσικού ηγέτη τύπου Χριστόδουλου. Χωρίς αυτόν, ο Ιστορικός Συντηρητισμός είναι καταδικασμένος σε διάσπαση.

Ομοίως, η ώσμωση του Σημιτικού ΠΑΣΟΚ εντός της Νέας Δημοκρατίας και η καταφανής αδυναμία της Κεντροαριστεράς να συσπειρωθεί γύρω από ένα ευρύτερο συμβολικό και αισθητικό συμβάν, επιτείνει τη θραύση. Η κατάσταση αναπαρίσταται με τη θλιβερή εικόνα των άδειων καθισμάτων στη Μητρόπολη. Ενώ σύσσωμη η Γειωμένη, Νοήμων Αριστερά έδωσε το παρών στην κηδεία, οι ηγεσίες της ήταν κυριολεκτικά εκτός τόπου και χρόνου.

Τα δύο αυτά αισθητικά-ιδεολογικά ρεύματα παραμένουν σε αναζήτηση ηγέτη. Και τελικά, αυτό που φαίνεται πως θα νικήσει θα είναι ο κεντροδεξιός τεχνοκρατισμός του Μητσοτάκη . Αυτός ,παρότι αναπόφευκτα μαραζώνει μέσα σε μια παλαιοδεξιά πλατφόρμα με παρακολουθήσεις, διαγραφές, μυστικά κονδύλια ΟΠΕΚΕΠΕ, μεγάλα ενεργειακά έργα, και ελιγμούς , φαίνεται ικανός να διατηρεί , προς το παρόν , την ηγεμονία του.

Σταθερότητα και δομή εντός ενός χαοτικού λόγου. ( Μ.Κατσαρός Πας -Λακίς- Michelet )

Video

https://www.facebook.com/share/v/16kYEw6vkR/

Κείμενο αναφοράς

https://hypothesis61.blogspot.com/2023/08/michelet.html?m=0

Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2025

Ανθολόγιο Ελληνικού Πεσιμισμού

Video

https://www.facebook.com/share/v/17cRLGr5Q6/

Υλικό

Παρατίθενται αποσπάσματα από επιφανείς Έλληνες διανοούμενους, οι οποίοι πρεσβεύουν μια απαισιόδοξη ματιά, τόσο για το Ελληνικό Κράτος όσο και για τους Έλληνες συνολικά. Η κατάταξη γίνεται χρονολογικά.

Μ.Καραγάτσης (1949)

«Οι έλληνες είναι ευτελής φυλή».

Χ.Γιανναράς (1986)

«Είκοσι πέντε χρόνια πριν την κατάρρευση του κράτους, την οικονομική καταστροφή, την απώλεια ανεξαρτησίας της χώρας. Δεν χρειαζόταν προφητικό χάρισμα για την πρόβλεψη, αρκούσε ελάχιστη οξυδέρκεια. Ήταν φανερή η κατεδάφιση κάθε στοιχείου ζωντανής συνέχειας του Ελληνισμού, μεθοδική σαν προγραμματισμένη: Μονοτονικό, εξοβελισμός των Αρχαίων από τα σχολειά, στρέβλωση της Ιστορίας, καταργημένη η αξιολόγηση της ποιότητας, σε διωγμό η αριστεία. Χλεύη μανιασμένη για τον πατριωτισμό, για κάθε όσιο και ιερό στις ρίζες των Ελλήνων. Μοναδική χαρά ζωής για τον Έλληνα η καταναλωτική ευωχία - ποδοσφαιρολαγνία, τζόγος, κρετινική τηλεθέαση».

Κ.Καστοριάδης.(1989)

«Η πολιτική στην Ελλάδα; Κάτι μεταξύ ποδοσφαίρου και κατιγκοειδούς οικογενειακής τραγωδίας»

Π.Κονδύλης (1999)

«Η σύγχρονη Ελλάδα είναι ένα αποχωρητήριο χτισμένο από Φιλέλληνες πάνω στα ερείπια ενός αρχαίου ναού».

Δ.Σαββόπουλος (1989)

Δεν υπάρχει ελπίς
στην Ελλάδα ζεις.

Σκαλιστές σκιές
μακρυχέρηδες
με το φως σπασμένο
κρατικοποιημένο.

Κ.Αξελός (2008)

«Δεν νομίζω ότι η σύγχρονη Ελλάδα … προσφέρεται ειδικά για αυτό που λέγεται ‘σκέψη’. Εξαιτίας της εμμονής όλων γύρω, στην επικράτηση του συγκεκριμένου, της αμεσότητας, του ανεκδοτικού».

Δ.Δημητριάδης. (2015)

Ανήκω σε έναν λαό τον οποίο βδελύσσομαι.

Το βδέλυγμα είναι αυτός ο λαός.

Ο ελληνικός λαός.

Ο ελληνικός λαός είναι ένα βδέλυγμα.

Ο λαός αυτός είναι πλέον ικανός και πανέτοιμος για το χειρότερο.

Για το χείριστο.

Δεν είναι ικανός και πανέτοιμος παρά μόνο γι' αυτό.

Επειδή ο ίδιος ανήκει στο χειρότερο.

Στο χείριστο.

Ο ελληνικός λαός ανήκει οριστικά στο μη περαιτέρω τού χείριστου.

Μήπως όλοι αυτοί οι διανοούμενοι είναι υπερβολικοί;