Pulp Fiction

 

 

 

Ο όρος Pulp Fiction είναι ένας αμερικάνικος ιδιωματισμός που αναφέρεται στην φτηνή αστυνομική λογοτεχνία που τυπωνόταν σε χαρτί ανακύκλωσης από πολτό  (pulp). Το υλικό του βιβλίου , ο πολτός , με έμμεσο τρόπο παραπέμπει στο περιεχόμενο του , σε ένα υπόκοσμο ελαστικών συνειδήσεων ,εξαθλιωμένων γκάγκστερ.  

Το 1994 ο Tarantino γυρίζει το Pulp Fiction.

Δημιουργεί το μοναδικό σουρεαλιστικό κόσμο των γκάγκστερ που εμπλέκονται σε κωμικοτραγικές καταστάσεις και επικοινωνούν μέσω ιδιόρρυθμων γκροτέσκο κωδίκων. Ανάμεσα στις χαρακτηριστικές σκηνές της ταινίας είναι επαναλαμβανόμενη ατάκα του Samuel Jackson  με ένα απόσπασμα του προφήτη Ιεζεκιήλ . Εκφέροντας απόσπασμα από την Βίβλο ο Jackson σκοτώνει ένα αντίπαλο (πηγή). Πέρασαν περίπου 10 χρόνια   μέχρι να αποκαλυφθεί ότι ο Tarantino χρησιμοποίησε  με έγκυρο βιβλικό κωδικό ( 25:10)  το οποίο εμπλούτισε με δικές του αράδες παρουσιάζοντας τελικά μια πειστική εκδοχή. Χρειάστηκε μάλλον κάποιος σινεφίλ  με γνώση της βίβλου και παρατηρητικότητα ώστε να αποκαλυφθεί η καλλιτεχνική  παρέκβαση. Ή σχετική συζήτηση συνεχίζεται μέχρι σήμερα (πηγή) .Η χρήση του βιβλικού αποσπάσματος δεν ήταν άστοχη καθώς σε αυτό διατυπώνεται η θεϊκή οργή για τον αμαρτωλό. Ο Jackson ως οργισμένος γκάγκστερ ,εκδικητής,   με ένα πομπώδες ύφος ιεροδιδάσκαλου είναι μοναδικός.   

To ψευδοαπόσπασμα του Jackson  είναι περίπου το εξής :

Το μονοπάτι των δικαίων ανθρώπων περιστοιχίζεται απ 'όλες τις πλευρές από τις ανομίες του εγωιστή και την τυραννία των σατανικών ανθρώπων. Ευλογημένος είναι αυτός, που στο όνομα της φιλανθρωπίας και της καλής θελήσεως, ποιμαίνει το αδύναμο μέσα από την κοιλάδα του σκότους, γιατί είναι πραγματικά ο φύλακας του αδερφού  και ο ποιμένας των  αμαρτωλών. Και θα χτυπήσει  με μεγάλη εκδικητικότητα και μανιώδη θυμό αυτούς που θα προσπαθήσουν να δηλητηριάσουν και να καταστρέψουν τα αδέρφια μου. Και θα ξέρετε το όνομά μου είναι ο Κύριος, όταν θα στρέψω την Οργή  μου επάνω σου. "

Την εβδομάδα αυτή ,διάσπαρτες μερίδες του εγχώριου κατακερματισμού, με εύλογα και ταυτόχρονα παράλογα αιτήματα σωρεύονται σε τηλεοράσεις ,μπλόκα , και διαδηλώσεις αντιδρώντας στο προσχέδιο του ασφαλιστικού. Οι κυνικοί ηθικολόγοι του Μαξίμου αφού επί χρόνια πλειοδότησαν σε ένα πόλεμο οπισθοφυλακών ,ως πολιτικοί Samuel Jackson ,κολακεύοντας  κάθε εστία εξαίρεσης , έκαναν μια στρατηγική επιλογή: προσπαθούν να ισορροπήσουν το σύστημα εντάσσοντας εντός της τυπικής οικονομίας όλες τις προφανείς εστίες της άτυπης οικονομίας με στόχο ένα ενιαίο ασφαλιστικό. Ενώ η τηλεοπτική εικόνα των αγροτικών κινητοποιήσεων είναι η κλασσική, ένας αέρας αγροτικού και επιστημονικού χρυσαυγητισμού είναι εμφανής. Ενός νέου τύπου ιερή, ala Pulp Fiction, αγανάκτηση εμφανίστηκε.     

Η μοναδική αντιπρόταση είναι η ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού μέσω συστήματος πυλώνων.

Με δεδομένο τον μεγάλο αριθμό μικροεπιχειρήσεων , αυτοαπασχολούμενων όπου τα όρια της νομότυπης εισφοροαποφυγής και παράνομης εισφοροδιαφυγής είναι δυσδιάκριτα , το ασφαλιστικό «σκανδιναβικού»  τύπου δεν βγαίνει. Το κοινωνικό συμβόλαιο που μας πάει και μπορεί να κρατήσει άθικτη την μικρή κλίμακα, σε συνέργεια με την επιζητούμενη μεγάλη κλίμακα των υψηλών αξιών , είναι η διατήρηση της ρευστότητας στους μικρούς  ,την οποία θα περιορίσει αναγκαστικά το ασφαλιστικό,  και ο περιορισμός των απαιτήσεων για κρατικές  αντιπαροχές . Το ελλείπον μέρος της ασφάλειας θα μπορούσαν να το αναζητήσουν οι «μικροί» από ιδιωτικές επιλογές ασφάλισης.  

Αναπόδραστα η συζήτηση για το ασφαλιστικό ρέπει προς μια άκρατη ηθικολογία του τύπου «πόσα δηλώνουν οι αγρότες και οι αυτοαπασχολούμενοι». Διάφοροι Samuel Jackson  εμφανίζονται στα μπλόκα και στην κυβέρνηση κραδαίνουν το όπλο στο κεφάλι μας και μας κατηχούν με ένα ψευδοαπόσπασμα  

Την εβδομάδα που πέρασε ξεκίνησε η μεταβίβαση των μετοχών του ΟΛΠ στην Cosco.

Είναι τόσο πυκνή η συγκυρία ώστε κανείς δεν θυμάται πως η συγκεκριμένη τεχνική λύση ιδιωτικοποίησης , μέσω εξαγοράς μετοχών ήταν η λιγότερο επιθυμητή όχι μόνο από το «θεός σχωρέστον» αντιμνημονιακό τόξο αλλά και από το σύνολο των επαγγελματικών επιστημονικών φορέων του Πειραιά συμπεριλαμβανομένου  και του υποτιθέμενου ανύπαρκτου φανταστικού χρηματοδότη του «Νoor One»   ο οποίος κατέχει ( ;)  δύο πόστα στην πόλη. Με μια αμφιλεγόμενη αντιπαροχή των Λιπασμάτων η συμπονετική διακυβέρνηση πολτοποίησε κυριολεκτικά την λεγόμενη κοινωνία πολιτών: δήμαρχοι, λιμάνια, αγωνίες, φορείς, βαρύγδουπα ακρωνύμια που γέμιζαν τις τοπικές ειδήσεις με συχνότητα πυροβολισμών του Pulp Fiction, έχουν εξαφανιστεί.

Όπως στο Ολπ έτσι και στο ασφαλιστικό κάποιου τύπου αναγκαστική προσαρμογή θα επιτευχθεί.

Στο δικό μας σινεμά ο πιο πρόσφατος εκτελεστής είναι ο Β.Μουρίκης  στο «Μικρό Ψάρι» του Οικονομίδη . Σιωπηλός σχεδόν αδύναμος , χωρίς κορώνες και προφήτες , δεν χρειάζεται ούτε αναφορές ούτε εκφωνήσεις για να εκτελέσει τις αποστολές του. Ο  καταθλιμμένος ,μοναχικός εκτελεστής του «Μικρού Ψαριού» προέρχεται ως ύφος απ’ ευθείας από τον Ηλιόπουλο του «Δράκου». Το απορημένο απελπισμένο προσωπείο του Ηλιόπουλου του 1956 , ως ακούσιου αρχηγού της συμμορίας οριοθετεί τον Μουρίκη του 2014.

Ανάμεσα στους πολλούς οργισμένους Samuel Jackson διάσπαρτοι λίγοι μοναχικοί εκτελεστές κυκλοφορούν απορημένοι: άλλοτε ακούσιοι Δράκοι άλλοτε σιωπηλά Μικρά Ψάρια : προσοχή το απόσπασμα της θεϊκής οργής είναι ψευδές.

Η ευτέλεια ως μοναδική λύση

Η σημερινή πρόταση του ασφαλιστικού και οι επακόλουθες αντιδράσεις αποκάλυψαν  την τραυματική πραγματικότητα

Η εξωτερική επιβολή διαφόρων μέτρων που ονομάζουμε κώδικα μνημόνιο ήταν τελικά  το μοναδικό σημείο ισορροπίας στο οποίο το σύνολο των ετερογενών αντιφατικών ανταγωνιστικών κατακερματισμένων δυνάμεων ,συσπειρώσεων ,συμφερόντων μπορούσαν να συμπέσουν .

Δεν έχουμε ανάγκη τεχνικών γνωματεύσεων για το ασφαλιστικό για να μην παρατηρήσουμε ότι στο ζήτημα εμπλέκονται όλος ο κοινωνικός σχηματισμός στις πιο διαφορετικές ομαδοποιημένες εκδοχές του. Ταξικές διαγενεακές, συντεχνιακές ,επαγγελματικές συγκρούσεις δεν μπόρεσαν να αποτυπωθούν σε ένα κοινωνικό συμβόλαιο εθελοντικά ως οργανική ωρίμανση ενός ανταγωνισμού .

Στην παραλυτική ισορροπία που καταλήξαμε τελικά ,αρρήτως αποδεχόμαστε ότι μόνο ένας εξωτερικός καταναγκασμός θα μπορέσει να επιβάλλει τον συμβιβασμό : αυτός θα τον επιβάλλουν οι δανειστές οι οποίοι τελικά νομιμοποίησαν την επιβολή τους μέσω ενός μηχανισμού απόλυτης εσωτερικής συναίνεσης :  ο ελληνικός κατακερματισμός δεν μπορεί να υπερβεί τις συντεταγμένες του , αναπαράγεται συνεχώς σε χαμηλότερο επίπεδο και εναποθέτει τον συμβιβασμό στην εξωτερική επιβολή. Από μόνοι μας οδεύουμε στον Καιάδα.

Ο συμπονετικός κυνισμός των Σανελ, ο κλασσικός συντεχνιασμός της δεξιάς ,η συνδικαλιστική λεηλασία των Πασοκων , οι σιωπηλοί Ιώβ των καθαρών εισφορών χωρίς ανταπόδοση , οι αδύναμοι των πληβείων , οι μικρό διαφθορείς του συστήματος από ανάγκη , οι μεγάλο διαφθορείς των αέναων οφειλών , οι ηθικολόγοι της ανευθυνότητας ,οι πάσης φύσεως free riders ,είναι τόσο διαφορετικοί, τόσο αλληλεπικαλυπτόμενοι, τόσο ανταγωνιστικοί ,που ο συγχρονισμός τους ήταν ιστορικά αδύνατος .Αυτός ο σχηματισμός μπορούσε να ισορροπήσει μόνο με την προσφυγή σε ένα εξωτερικό καταναγκασμό.

Ας είμαστε ειλικρινείς ,

Οι δανειστές θα μας σώσουν όχι γιατί θα προσφέρουν πόρους η συστήματά αλλά γιατί θα επιβάλλουν στον μικροπρεπή μυωπικό εσωστρεφή κατακερματισμό ένα σημείο ισορροπίας .Προφανέστατα αυτό το σημείο είναι το χαμηλότερο , το πιο εξευτελιστικό αλλά φευ είναι και το μοναδικό που υπάρχει .

Η συζήτηση του ασφαλιστικού με κάθιδρους τους κυνικούς ηθικολόγους της κυβέρνησης τις Οσίες Μαρίες του νδπασοκ γίνεται γιατί οι πραγματικοί  Ιώβ του ασφαλιστικού δεν είναι πολλοί, είναι εξ φύσεως εργατικοί και λιγότερο φωνακλάδες από τους πάσης φύσεως free riders αλλά και αυθεντικούς παρίες.

Πληρώσαμε εισφορές , δεν πήραμε τίποτα, χρηματοδοτήσαμε τους συγγενείς μας να παίρνουν συντάξεις στα 40 , είδαμε τους γνωστούς μας να φεύγουν στα 55 , βλέπουμε την ιλαροτραγωδία των εισαγγελέων της τηλεόρασης άλλοτε στην συμπονετική υποκριτική μορφή και άλλοτε στην φαρισαϊκή  εκδοχή των αθώων περιστερών.

Το μνημόνιο μας αξίζει γιατί μόνο αυτό μπορούσε να μας σώσει .Ξευτίλα .....