Θυμική συντήρηση.Νέα υβριδική έκδοση 15-16

Το χθεσινό προσύμφωνο δημιουργεί μια συγκυρία με χαρακτηριστικά μιας αναπλασμένης επανεμφάνισης, μιας μεταμόρφωσης ενός γνωστού μοτίβου. Μετά το 09 το  υβρίδιο coco-chanel  με κύριο ρεύμα την ονομαστική κεντροαριστερά, θα προσπαθήσει να διαχειριστεί ένα πολιτικό χρόνο μέσω των αρετών της εγκράτειας, της υπομονής, της περιστολής, της ενεργού καταλλαγής.

Το επίδικο δεν είναι απλό.

Η κυβέρνηση Σαμαρά είχε ένα αξιακό πλεονέκτημα. Διαχειρίστηκε τον πολιτικό χωρόχρονο όπου οι σκοπεύσεις και τα αξιακά συμφραζόμενα είχαν ένα συγχρονισμό.

Μια συντηρητική παράταξη εύκολα μπορεί να επικαλεστεί, την υπομονή το σκεπτικισμό το φόβο ακόμη και στην έλλογη εκδοχή του. Ο συντηρητισμός είναι περισταλτικός, συσταλτικός πυρηνικά .Η αντοχή της ΝΔ σχετίζεται με την ισορροπία πολιτικών αναγκών και ιδεών που αρδεύονται από  το συντηρητικό λογοπλαίσιο.

Η κατάρρευση του ιστορικού Πασοκ, οφείλεται και εν μέρει γιατί  ένα ρεύμα ταυτισμένο με την εγγενή επεκτατικότητα, την οριοθετημένη χαλαρότητα, τον ιδεόκοσμο της προόδου, όπως αυτή χοντρικά σηματοδοτείται μετά το 68, αναγκάστηκε ή επέλεξε να διοικήσει σε μια συνθήκη περιορισμού, οικονομικής και ψυχικής λιτότητας. Η οριοθετημένη χαλαρότητα της «προόδου» έγινε στο όνομα των «κάτω» αλλά τελικά κατασκεύασε μια  ενδιάμεση ζώνη ενός ενεργού «μεσαίου» αισθητικού ηθικού και οικονομικού κόσμου με στοιχεία εκτραχηλισμού. Από τον εκτραχηλισμό στην συστολή η αλλαγή ήταν τραυματική για τους «μεσαίους» και τον φορέα τους.

Η χθεσινή συμφωνία, είναι σαφώς περιοριστική σε σχέση με το φαντασιακό και οραματικό φορτίο που διαμόρφωσε και τελικά εισέπραξε γενναιόδωρα ως εκλογικό αντίδωρο το ρεύμα chanel.Πρόκειται σαφώς για ένα επεκτατικό παρηγορητικό αστερισμό  ιδεών, ονομασιών, νευμάτων της αντιλιτότητας ο οποίος πρέπει τώρα να χωρέσει σε μια αυστηρή συνθήκη μιας νέας υπομονής και κατανόησης.

Αν θεωρήσουμε ότι η τεχνική προετοιμασία του chanel έχει βρει τους εγγυημένους υλικούς πόρους για την αστραπιαία αντιστροφή  της ανθρωπιστικής κρίσης, παραμένει ακόμα ένα υπόλειπο της κοινωνίας το οποίο θα κληθεί να κινηθεί και πάλι σε ένα πνεύμα καταλλαγής, ανοχής , αναβολής , δηλαδή σε μια αξιακή περιοχή του αντιπάλου. Όσο και η αριστερά του chanel έχει άπειρα όπλα λεξιπλασίας, μετωνυμιών, ευφημισμών είναι μαθηματικά αδύνατο να υπερκεραστεί το οικονομικό πλαίσιο της συμφωνίας. Ταυτόχρονα η διάχυτη ευφορία που εγκαταστάθηκε σε ευρέα τμήματα της νέας πληβειακότητας θα χρειαστεί λεπτεπίλεπτους αφηγηματικούς χειρισμούς για να μην μετατραπεί στη θυμική αντανάκλαση της μεταμνημονιακής αγανάκτησης. Και πάλι όμως ο κίνδυνος αναγεννήθηκε: στο όνομα των «κάτω» ο λανθάνον εκτραχηλισμός των «μεσαίων» λαβαίνει θέση για να προσποριστεί πόρους και προνόμια. Δυστυχώς το chanel συνέχισε την παρηγορητική συμπόνια για τη χαμένη τάξη του εκτραχηλισμού.

Ήδη στο λεξιλόγιο και ρεπερτόριο νευμάτων των τηλεοπτικών προσώπων του chanel, επικρατεί ένα νέο δέον εξοπλισμένο με την υπομονή .Το δεον αυτό τεμαχίζεται από ενα γραμμικό χρονολόγιο χωρίς όριο: κρίσιμη Δευτέρα, κρίσιμος Απρίλιος, κρίσιμος Ιούνιος , με άπειρα ενδιάμεσα κρίσιμα οκ από τους θεσμούς. Μπορεί ο πυρηνικός επεκτατισμός , η  αγωνιώδης χειρονομία για να ονοματιστούν και να καλυφθούν επείγουσες ανάγκες, να οριοθετηθεί τόσο αυστηρά; Η απάντηση δεν είναι απλή. Προφανώς η Πασοκική τραγωδία θα αποφευχθεί αλλά το επίδικο παραμένει.

 Από θυμική άποψη παραμένουμε στην Σαμαρική γραμματική ένθεν του 12: συντήρηση στην ευρεία εννοιολόγηση. Όσο και αν οι προθέσεις της αριστεράς του chanel συνιστούν ένα ρήγμα στην πολιτική τοπολογία του ευρωπαικού γίγνεσθαι, οι ψυχικές συντεταγμένες της συγκυρίας τοποθετούνται αναγκαστικά στις περιοχές της εγκράτειας, της νουνέχειας. Τα νέα δέοντα αναπνέουν στον  αέρα της αυτοσυγκράτησης.

Το ρίσκο να γελοιοποιηθεί το chanel προσπαθώντας να ωθήσει τις μετωνυμίες στα άκρα υπάρχει αλλά είναι πολύ μικρό. Μερικοί τηλεαστέρες του χώρου καταβάλουν μερικές φιλότιμες προσπάθειες να απευθυνθούν στο τηλεοπτικό κοινό με αισθητικές και γνωσιακές αξιώσεις επιπέδου trash tv, αλλά είναι μάλλον περιθωριακοί, εκτός και αν βέβαια η πολιτική αυτοκτονία είναι βαθύτερη αυτοκαταστροφική ανάγκη.

Υπομονή  (και άλλη ; ουφ....)