Το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης
(Δυτικός Τομέας) κέρδισε μια μεγάλη μάχη
Το Adalet ve Kalkınma Partisi έχει το ενδιαφέρον ακρωνύμιο ΑΚ, δηλαδή Λευκό
Η Δικαιοσύνη, Ανάπτυξη, Λευκότητα
( εννοούμενη ως καθαρότητα) ήταν τα βασικά χαρακτηριστικά της προεκλογικής του
εκστρατείας. Ως τυπικό κόμμα μιας ανατολικής πολιτικής παράδοσης έδωσε μια
καταπληκτική προεκλογική μάχη βασισμένη στο πρόσωπο του ηγέτη, με μέτωπο προς μη
κατανομαζόμενους ολιγάρχες.
Το κόμμα του δυτικόστροφου
αναγκαστικού εκσυγχρονισμού με οργανικούς ή χαλαρούς δεσμούς με το ιστορικό καραμανλοκεμαλισμό συμπιέστηκε. Ο αναγκαστικός
αυταρχικός εκσυγχρονισμός έφτασε στα όρια του. Το ρεύμα ενός δυτικόστροφου συναινετικού
εκσυγχρονισμού παρά την εξαιρετική του στελέχωση έχασε (1). Ωστόσο το
αποτέλεσμα δεν απέχει από την αντανάκλαση των λυμφατικών αστικών δυνάμεων ενός δυτικόφρωνος
τεχνοφιλελευθερισμού ( αριστερού ή δεξιού) .
Το AKP συνέτριψε την παραδοσιακή αριστερά σε όλες της τις εκφράσεις και την οποία
περιόρισε σε ένα ανεξήγητο ποσοστό.
Το κόμμα των φιλοναζιστών
γκρίζων λύκων παραμένει ισχυρό με λαϊκή δύναμη
Στην επόμενη περίοδο ο ηγέτης
του ΑΚΡ θα έχει ιδιόμορφα προβλήματα.
Με αδύναμη την παραδοσιακή
αριστερά , με σταθερή την ακροδεξιά ,τις δυο πτέρυγες του
δυτικόστροφου εκσυγχρονισμού ( αυταρχικός, συναινετικός) σε προφανή κάμψη ,με το δύσκολο δάνειο σε ισχύ οι πολίτες της μεταοθωμανικής
δυτικής περιοχής είναι απρόβλεπτοι.
Το ΑΚΡ κέρδισε τις εκλογές με
βάση το πρωτείο της ηθικής έναντι της πολιτικής
και της οικονομίας. Η νίκη του προφανώς δεν είναι εύκολα εξηγήσιμη εντός των
λογοπλαισίων (discourse) που θεμελιώνονται στην πολιτική οικονομία. Οι δεσμοί
του ΑΚΡ με τις πληβειακές ομάδες οργανώνονται με βάση μια αίσθηση δικαιοσύνης
του «πόνου» εξου και η περιθωριακή έως
ασήμαντη από εισπρακτική άποψη ανάδειξη των οφειλετών των λιστών είχε τόση
σημασία.
Το βασικό πρόβλημα του δυτικού
τομέα παραμένει άλυτο: δυτικόστροφες φαντασιώσεις, δυτικότροπα αιτήματα,
ανατολική οργάνωση. Το ΑΚΡ του δυτικού τομέα μπόρεσε να ισορροπήσει ακριβώς σε αυτό
το όριο. Όμως το δάνειο που υπέγραψε με τη δύση, θα απαιτήσει να αλλάξει γρήγορα.
Αν δεν αλλάξει γρήγορα τότε η ιστορική μοίρα της ανατολής το περιμένει. Ως
γνωστόν η Οθωμανική αυτοκρατορία καταστράφηκε όταν επι20 χρόνια λόγω δανείων
την πραγματική διοίκηση είχαν οι Γερμανοί.
(1) Το Nehir παρότι εκφράζει αυθεντικά
τις πιο δυτικότροπες μερίδες μιας νοήμονος διανόησης, μεσαίων στρωμάτων κλπ
επέλεξε ένα κλασσικό όνομα, της φύσης
(Ποτάμι) εντασσόμενο στην ανατολική παράδοση ονοματοδοσίας
Γιάννη, καλησπέρα και τα σέβη μου! Μπορεί να μη σχολιάζω, αλλά διαβάζω εντυπωσιασμένος τα τελευταία ποστ σου. Τα τρία τελευταία (σύγκριση εκλογών σε Ελλάδα και Τουρκία, σύμπτωση γιομ κιπούρ - ραμαζανιού - νέας κυβέρνησης, και το σημερινό) είναι πραγματικά αριστουργήματα. Θερμά συγχαρητήρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιωργο
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα'σαι καλά
Προφανώς είναι αλληγορικά. Ταυτοχρονα και μια ιδεα να δουμε τα τεκταινόμενα εκτος μια ευρωκεντρικής παράδοσης και ορολογίας .Τα ελληνικά πραγματα φαινονται συνήθως ως μια ελληνική εξαίρεση εντός του "δυτικού" παραδείγματος, ενώ είναι διαχειρίσιμα και ως το πιο δυτικοτροπο μέρος ενός "ανατολικού" πυρήνα.
Χαιρετώ
Συμφωνώ απολύτως. Ιδιαίτερα πειστική μού φαίνεται η ερμηνεία σου για τον "ερντογανισμό" του Τσίπρα. Η μεγάλη απήχησή του στον κόσμο και η άνετη επανεκλογή του (αν, βέβαια, δεν αποδειχτεί τελείως προσωρινή και από κεκτημένη ταχύτητα) δε δικαιολογείται τόσο ορθολογικά όσο συναισθηματικά. Ο κόσμος (φαίνεται να) ταυτίζεται μαζί του. Φοβάμαι ότι δύσκολα θα μπορέσει να αποφύγει (κι εμείς μαζί του) την "ιστορική μοίρα της ανατολής" που αναφέρεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή